Want to create interactive content? It’s easy in Genially!
Jonasz kl. 5 t. 27
sppradla.religia
Created on January 30, 2021
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
Transcript
Jonasz - zazdrosny prorok
kl.5 t.27 str. 62-63
Szczęść Boże!
Witam Was serdecznie na naszych kolejnych zajęciach.
Na początek zapraszam do modlitwy.Dziś chciałabym, aby każdy pomodlił się przez chwilę w ciszy. Poproście Pana Boga o siły i zdrowie dla siebie i swojej rodziny oraz dla swoich koleżanek i kolegów z klasy.
Za chwilę spotkamy człowieka, który w swoim życiu miał problem, aby cieszyć się osiągnięciami innych. Miał na imię Jonasz, co znaczy „gołąb”.
Zadanie Jonasza
„Pan skierował do Jonasza, syna Amittaja, te słowa: «Wstań, idź do Niniwy – wielkiego miasta – i upomnij ją, albowiem nieprawość jej dotarła przed moje oblicze». A Jonasz wstał, aby uciec do Tarszisz przed Panem. Zszedł do Jafy, znalazł okręt płynący do Tarszisz, uiścił należną opłatę i wsiadł na niego, by udać się nim do Tarszisz, daleko od Pana”.(Jon 1,1-3)
Burza na morzu
„Ale Pan zesłał na morze gwałtowny wiatr, i powstała wielka burza namorzu, tak że okrętowi groziło rozbicie. I [żeglarze] wzięli Jonasza, i wrzucili go w morze, a ono przestało się srożyć”. (Jon 1,4.15)
Jonasz i ryba
Pan zesłał wielką rybę, aby połknęła Jonasza. I był Jonasz we wnętrznościach ryby trzy dni i trzy noce. Z wnętrzności ryby modlił się Jonasz do Pana, Boga swego. Pan nakazał rybie i wyrzuciła Jonasza na ląd”.(Jon 2,1-2.11)
idź do niniwy
„Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona»”.(Jon 3,1-2.4)
nawrócenie niniwy
„I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej”.(Jon 3,5.10)
oburzenie jonasza
„Nie podobało się to Jonaszowi i oburzył się”. (Jon 4,1) Jonasz odkrył w swoim sercu zazdrość. Był smutny z powodu nawrócenia ludzi z Niniwy.
„Pan Bóg sprawił, że krzew rycynusowy wyrósł nad Jonaszem, by cień był nad jego głową i żeby mu ująć jego goryczy. Jonasz bardzo się ucieszył [tym] krzewem. Ale z nastaniem brzasku dnia następnego Bóg zesłał robaczka, aby uszkodził krzew, tak iż usechł. A potem, gdy wzeszło słońce, zesłał Bóg gorący, wschodni wiatr. Słońce tak prażyło Jonasza w głowę, że zasłabł. Życzył więc sobie śmierci i mówił: «Lepiej dla mnie umrzeć, aniżeli żyć». Na to rzekł Bóg do Jonasza: «Czy słusznie się oburzasz z powodu tego krzewu?» On odpowiedział: «Słusznie jestem śmiertelnie zagniewany». Rzekł Pan: «Tobie żal krzewu, którego nie uprawiałeś i nie wyhodowałeś, który w nocy wyrósł i w nocy zginął. A czyż Ja nie powinienem okazać litości Niniwie, wielkiemu miastu, gdzie znajduje się więcej niż sto dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie odróżniają swej prawej ręki od lewej, a nadto mnóstwo zwierząt?»”. (Jon 4,6-11)
Zazdrość
Zazdrość jest jednym z grzechów głównych, tzn. że może on stać się przyczyną innych grzechów. Jonasz chciał przemilczeć grzechy Niniwitów, co sprowadziłoby na nich śmierć. W takich sytuacjach mówimy o grzechu cudzym. Grzechy cudze to takie, gdy przyczyniamy się do grzechów popełnianych przez innych. Stajemy się wtedy współwinni popełnionego zła.
Bóg zlitował się nad mieszkańcami Niniwy i wysłał do nich Jonasza. Zlitował się również nad samym Jonaszem, pogrążonym w egoizmie i zazdrości. Bóg kocha wszystkich ludzi i nie chce śmierci (ani fizycznej, ani duchowej) żadnego człowieka, ale pragnie, aby się nawrócił. Dlatego zsyła pomoc – sakrament pokuty i pojednania, w którym możemy doświadczyć Bożego miłosierdzia.Miłosierdzie to największa cecha Pana Boga. Jest to wierna i współczująca miłość Boga do każdego człowieka.
Zapisz do zeszytu:
Grzechy cudze: 1. Namawiać kogoś do grzechu. 2. Nakazywać grzech. 3. Zezwalać na grzech. 4. Pobudzać do grzechu. 5. Pochwalać grzech drugiego. 6. Milczeć, gdy ktoś grzeszy. 7. Nie karać za grzech. 8. Pomagać do grzechu. 9. Usprawiedliwiać czyjś grzech
zadanie do wykonania
dla chętnych
Szczęść Boże!