Szermierka

Szermierka

Szermierka (dawniej zwana fechtunkiem) – w szerszym sensie sztuka, praktyka władania bronią białą; w węższym sensie jej sportowa forma czyli dyscyplina sportowa, jeden ze sportów walki. Szermierka sportowa jest dyscypliną olimpijską (turnieje indywidualne i drużynowe) od 1896 roku, jedną z pięciu dyscyplin sportowych (obok gimnastyki sportowej, kolarstwa, lekkoatletyki i pływania), które były do tej pory rozgrywane na wszystkich nowożytnych igrzyskach olimpijskich. Szermiercza konkurencja szpady jest także jedną z konkurencji w pięcioboju nowoczesnym.

Specjalne pole, na którym odbywa się pojedynek szermierczy, nazywa się planszą (wymiary 14 m x 1,5-2 m). Przyjęło się stosowanie plansz metalizowanych, co zapobiega rejestrowaniu trafień w planszę przez aparat sędziowski. Oficjalnym językiem na międzynarodowych zawodach szermierczych (jak i podczas spotkań międzynarodowych gremiów szermierczych) jest język francuski - w tym to języku sędziowane są walki, sporządzane protokoły, wydawane licencje zawodnicze itp.

Elementy ubioru szermierza:Dopasowana do sylwetki bluzaOchraniacz klatki piersiowej (plastronu)Jedna rękawica na dłoń uzbrojonej rękiKrótkie spodnie, u dołu kończące się tuż za kolanemSkarpety do kolan (rzadziej powyżej nich do wysokości ud)Buty szermiercze - produkowane specjalnie dla tej dyscypliny sportu: z płaskimi podeszwami i dodatkowymi ochraniaczami (na wewnętrznej stronie stopy i na pięcie). Ochraniacze zapobiegają szybkiemu zużyciu, które następowałoby przy wykonywaniu rzutów szermierczych.Maska – u dołu z kołnierzem, który chroni szyję.Dodatkowe ochraniacze – w przypadku kobiet obowiązkowy jest ochraniacz na klatkę piersiową.Kamizelka elektryczna (fr. lamé) - zakładana jest na bluzę szermierczą, noszona przez florecistów i szablistów wyznacza ważne pole trafieniaPrzewód elektryczny – biegnący od gniazdka w koszu broni, przez rękaw wewnątrz bluzy a następnie w dół i na tył do przyłącza kabla (czasami zawieszonego u sufitu na ruchomej podwieszce) który odwijany i nawijany jest automatycznie w tak zwanym bębnie. Dla każdej z broni jest to nieco inny przewód - w przypadku floretu i szabli jedna z żył przewodu przypinana jest do kamizelki tak by stworzyć obwód elektryczny umożliwiający rejestrację trafień na kamizelkę.Torba szermiercza – nie jest potrzebna do walk ale konieczna na przykład przy wyjeździe na zawody. Torby produkowane na potrzeby szermierzy, choć bywają zróżnicowane, dostosowane są rozmiarami i pojemnością do ekwipunku szermierczego

(od lewego górnego): Bluza szermiercza, plastron, spodnie szermiercze, ochraniacz piersiowy dla kobiet, rękawica ochronna, maska szermiercza

Różnice między szpadą, floretem i szablą

Posiada maksymalną długość 105 cm (przy czym rękojeść wraz z koszem ma 17cm. Maksymalna masa szabli to 500 gram. Rękojeść jest prosta, natomiast owalny, połączony z gardą kosz (numer 3 na obrazku) ma wymiary 15 na 14 centymetrów. Uchwyt nie jest anatomiczny, a przekrój klingi jest o kształcie płaskiego prostokąta w kształcie litery Y. Ostrze jest proste, lub zakrzywione (krzywizna może mieć do czterech centymetrów). Trafieniami szablą zazwyczaj są cięcia, jednakże rzadko zdarzają się także pchnięcia. Polem trafienia jest tułów od pasa w górę, ramiona i głowa, natomiast uderzenia obopólne nie są punktowane.

Maksymalna długość floretu wynosi 110 cm (rękojeść z koszem ma 18cm), masę identyczną jak szabla. Mimo to okrągły o kształcie spodka kosz może mieć maksymalnie 12 cm średnicy. Rękojeść może być prosta francuska, anatomiczna belgijska lub anatomiczna włoska. Przekrój klingi jest kwadratowy, ostrze zaś jest proste lub lekko zakrzywione. Pchnięcia (nacisk na puntę przynajmniej równy masie broni - 500 g) zaliczają się jako trafienia, których polem jest tułów z podbrzuszem bez rąk. Obopólne uderzenia tak samo jak przy szabli nie są punktowane.

Ostatni z przedstawionych - szpada ma tą samą długość maksymalną i długość rękojeści z koszem co floret. Jednakże jego masa wynosi 770 gram, a jej okrągły, w kształcie miseczki (ułożony pod kątem) kosz ma średnicę 13,5 centymetra. Rękojeść szpady może być klasyczna francuska lub anatomiczna belgijska. Przekrój klingi jest trójkątny w kształcie litery V, natomiast ostrze jest proste lub lekko zakrzywione (krzywizna max. 1.5cm). Pchnięcia (nacisk na puntę przynajmniej równy masie broni - 750 g) są zaliczane jako trafienia. Polem trafienia jest całe ciało, gdzie obopólne uderzenia są punktowane.

K niec

Dziękuję za obejrzenie prezentacjiŹródła wykorzystane:WikipediaGrafika zamieszczona na wikipedii