Starość i młodość

Starość i młodość

jako nieustannie aktualne, uniwersalne motywy literackie i kulturowe

"To nie to, że z wiekiem stajemy się dziećmi. Wiek po prostu pokazuje, jakimi dziećmi pozostaliśmy." - Johann Wolfgang von Goethe

Nietykalni

Reżyserzy: Olivier Nakache, Eric Toledano

Jest to film który pokazuje, że ani odmienny status materialny, ani różnica wieku nie mają znaczenia w kontaktach z drugim człowiekiem. Porozumieć się można z każdym, o ile jest się otwartym – wystarczy być zdolnym do nawiązywania przyjaźni.

Driss oraz Philippe zostają przyjaciółmi pomimo różnicy wieku.

Film przekonuje nas o tym, że ci, którzy różnią się od nas najbardziej, mogą odmienić nasze życie w najbardziej pozytywny sposób.

Jeśli tylko zdołamy im zaufać i obdarzyć ich sympatią.

List do pizonów

Horacy wyodrębnił cztery etapy w życiu człowieka, wśród nich młodość i starość, reprezentowane przez młodzieńca i starca, ukazuje on zalety, wady i uciążliwości wieku. Obraz nakreślony przez Horacego wyłaniaja cechy stereotypowe postaci młodzieńców i starców.

Oda do młodości

Adam mickiewicz

Utwór kon­tra­stu­je róż­ni­ce mię­dzy świa­to­po­glą­dem lu­dzi mło­dych i sta­rych. Cała oda wychwala mło­dość, lu­dzie sta­rzy są przed­sta­wie­ni jako ogra­ni­cze­ni w swo­im my­śle­niu. Po­eta przed­sta­wia kon­trast mię­dzy po­ko­le­nia­mi. Mło­dość ob­ra­zu­je in­ten­syw­ne bar­wy. Wszyst­ko co jest zwią­za­ne ze sta­ro­ścią przy­bie­ra sza­re, ciem­ne ko­lo­ry.

o młodości

Leszek kołakowski

Opisuje, że młodość jest zaletą, posiada przewagę fizyczną, ale nie jest nostalgicznie wspominana lub pożądana wtedy, kiedy już minęła i kiedy młodość przeszła. "Najbardziej w młodości jest atrakcyjne, jest rzeczywistość niezakończenia, albo poczucie otwartości życia".

Autor tekstu uważa również, że młodzi ludzie są źródłem ener­gii w różnych procesach społecznych, zazwyczaj jednak ulegają ­ideom opracowanym przez starsze generacje.

Polały się łzy

Wiersz Ada­ma Mic­kie­wi­cza „Po­la­ły się łzy”

Podmiot liryczny nie ma już na­dziei na po­pra­wę, po­peł­nio­nych błę­dów nie da się na­pra­wić. Czu­je roz­pacz, po­nie­waż zda­je so­bie spra­wę z prze­mi­ja­nia. Jako naj­lep­szy i naj­szczę­śliw­szy etap ży­cia, zo­sta­je przed­sta­wio­ne dzieciństwo. Póź­niej na­stą­pi­ła mło­dość, która ciągle dąży do ideału, ale jest też na­iw­na. Obec­nie po­eta osią­gnął już wiek mę­ski, prze­peł­nio­ny go­ry­czą i po­czu­ciem klę­ski.

Dziękuję

Oliwia Wróblewska 2c