kl.5. T.13. Kain i Abel

Dlaczego podziwiać a nie zazdrościć? Kain i Abel kl. 5

Dzisiaj spotkamy dwóch braci, synów Adama i Ewy, młodszego Abla i starszego Kaina. Opowieść zapisana w księdze Rdz jest prehistorią biblijna. Opowiada o tym, jak po grzechu pierworonym pomnażało się zło na ziemi.

W czasach biblijnych istniał zwyczaj oddawania Bogu pierwszych, najdorodniejszych plonów swojej pracy jako daru, uwielbienia, podziękowania za Jego opiekę. W taki sposób ludzie również prosili Boga o dalsze błogosławieństwo. Był to wyraz relacji do Boga. Poznajmy ich historię - tekst z podręcznika - str 48 i 49 Narrator, Bóg, Kain

– Co w ofierze Bogu złożył Abel, a co Kain? – Czyja ofiara została przyjęta, a czyja odrzucona? – Jak zareagował na to Kain? – Co zobaczył Bóg w sercu Kaina? – Jak nazwalibyście ten grzech?

ZESZYT ĆWICZEŃ str. 28ćw. 1. Kain był smutny i chodził z ponurą twarzą. Smutek i ponura twarz to symbol oddalenia od Boga i grzesznego życia. Bóg wiedział, że zazdrość może zniszczyć więzy między braćmi i samego Kaina. Dlatego ostrzegał, by wyrzucił ją z serca. Co zrobi Kain? Czy posłucha Boga?

– Do czego doprowadziła Kaina zazdrość? – Dlaczego Kain okłamuje samego Boga? – Jaką poniósł karę za zabójstwo?

Zazdrość spowodowała tak wielkie spustoszenie w życiu Kaina, że nie był w stanie zapanować nad złem, które nosił w sobie. Kainowi wydawało się nawet, że może oszukać Boga: gdy Bóg spytał go o brata, stwierdził, że nie wie, gdzie on jest. Zewnętrznym i widocznym znakiem kary wymierzonej Kainowi przez Boga było znamię, jakie otrzymał. Miało ono uchronić go przed zabiciem przez innych ludzi.

Zazdrość3 drogi pójścia za zadrością Ala świetnie mówi po angielsku 1. Zazdroszę jej = podziwiam ją, mówię jej szczerze 2. Zazdroszę = też bym tak chciała, więc biorę się do pracy 3. Zazdroszczę i krzywdzę

Wróćmy do początku historii Kaina i Abla. Cofnijmy czas. Kain złożył ofiarę i w jego sercu pojawiła się zazdrość o brata. Abel na szczęście jeszcze żyje, więc cała historia może potoczyć się inaczej. Dokończcie zdania , pokazując podziw Kaina wobec swojego brata Abla.

– Bracie mój, Ablu podziwiam Cię za… – Twoja ofiara jest… – Proszę cię, abyś mi… - Proponuję… – Panie Boże uczyń mnie, Kaina… - Pomóż być… – Jakie zakończenie przyniosłoby radość i przyjaźń Kainowi i jego bliskim?

Kain uległ pokusie grzechu, nie walczył z nim i to doprowadziło go do nieszczęścia. Zauważcie, ile zmieniło się w jego życiu po grzechu:

• Traci brata - nieodwracalnie, nic już nie może zmienić.
• Opuszcza rodzinę, która przez niego cierpi.
• Jest „tułaczem i zbiegiem”.

• Traci miejsce pracy - rola nie da plonu.
• Jest samotny, opuszczony, nieszczęśliwy, cierpi.
• Ma poczucie winy.

• Boi się ludzi.
• Oddala się od Boga.
• Kain musi z tym piętnem żyć.
• Jest pełen lęku

Dobry Bóg nie opuścił Kaina. Dał mu znamię, tzn. znak ochrony, „aby go nie zabił, ktokolwiek go spotka”. Kain nie może zmienić sytuacji, nie wskrzesi brata, ale póki żyje, może zmienić postępowanie. Otrzymał szansę, by dobrym życiem wynagrodzić zło. Podobnie jest z nami. Zazdrość, złość, pokusa grzechu powoduje, że czynimy krzywdę naszym bliskim, bratu, koleżance, koledze. Nie musi to być od razu zły czyn, ale złe słowo, nawet nieżyczliwe spojrzenie, wyśmianie. Ktoś przez nas cierpi, a grzech powoli zaczyna nas niszczyć. O ile lepiej wyglądałoby nasze życie, gdybyśmy potrafili podziwiać innych za ich osiągnięcia.

Bóg jednak nie pozostawia nas samymi. Daje nam pomoc.

„Jezus (…) rzekł do nich [apostołów]: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»”. (J20,21-23)

Pan Jezus ustanawia sakrament pokuty i pojednania. Obiecuje odpuszczenie grzechów tym, którzy będą szczerze żałować.

+info

Systematyczne korzystanie z sakramentu pokuty i pojednania pomaga:

1. utrzymywać dobre relacje z Panem Bogiem.

2. naprawić nasze relacje z bliźnimi,

3. pracować nad naszymi uczuciami i zachowaniem , by między nami panowała przyjaźń.

4. wynagradzać za wyrządzone zło.

Panie mój, Boże, przekroczyłem Twoje prawa i proszę Cię o przebaczenie. Wiem, że bardzo mnie kochasz. Dziękuję, że uwalniasz mnie od grzechu. Wierzę, że przychodzisz do mnie. Chcę na nowo przebywać w Twojej bliskości.

Dziękuję! Z Bogiem!

wykorzystałam katechezę glebockaagnieszka5.