Quo v. cz. 4

W kręgu miłości.

Winnicjusz i Ligia- przepisz do zeszytu

Winnicjusz

Ligia

• właśc. Kallina, zakładniczka z barbarzyńskiego plemienia, córka króla Ligów

• patrycjusz – obywatel Rzymu, potomek znaczącego rodu

• młoda dziewczyna o subtelnej, delikatnej urodzie [opis wyglądu w Rdz II, VII]

• młody, piękny, atletycznie zbudowany [opis wyglądu w Rdz I, VII]

• bystra, odważna, energiczna, skromna, delikatna, pokorna, pełna miłości i oddania, cierpliwa, szlachetna, wytrwała

• patriota, dumny, egoistyczny, ma gorący temperament, niepokorny, niecierpliwy, niedojrzały, porywczy, po przemianie: pokorny, wyrozumiały, dobry

• bohater dynamiczny uosabia zmiany, jakie zachodzą w świecie

• postać „bez skazy”, szlachetna, prawa

Najważniejsze wydarzenia związane z miłością Winicjusza i Ligii

• Ranny Winicjusz w domu Plaucjuszów zakochuje się w Ligii.
• Po interwencji Petroniusza Lidia zostaje zabrana do pałacu Nerona.
• Na uczcie Winicjusz zachowuje się natrętnie wobec Ligii.
• Ligia ucieka i ukrywa się wśród chrześcijan.
• Winicjusz poszukuje Ligii i próbuje ją porwać.
• Ligia ratuje ukochanego od śmierci i pielęgnuje go.
• Winicjusz prosi św. Piotra o rękę Ligii i uzyskuje jego błogosławieństwo.
• Młodzi wyznają sobie miłość i odbywają się zaręczyny.
• Winicjusz pośpiesznie wraca do płonącego Rzymu, aby uratować ukochaną.
• Młodzieniec przyjmuje chrzest i próbuje odnaleźć Ligię, jednak dowiaduje się o uwięzieniu dziewczyny.
• Winicjusz spotyka się w więzieniu z Ligią i żegna się z nią.
• Cezar odmawia Petroniuszowi uwolnienia Ligii.
• Ursus ratuje życie Ligii w czasie igrzysk, Neron ułaskawia ich.
• Ligia i Winicjusz udają się do domu Petroniusza.
• Ligia znajduje schronienie w domu Pomponii Grecyny.
• Młodzi pobierają się i udają na Sycylię, gdzie mogą żyć szczęśliwie

Wnioski na temat sposobu ukazania wątku miłosnego w powieściprzepisz do zeszytu.

• Wątek miłosny (miłość Rzymianina Marka Winicjusza do chrześcijanki Ligii) jest głównym wątkiem powieści.
• Miłość młodych pokonuje wiele przeszkód pojawiających się na ich drodze (jest to typowy romansowy zabieg fabularny, w tym przypadku przeszkody wynikają z różnic w wierze, bohaterowie należą do odmiennych światów).
• Uczucie bohaterów poddane jest próbie, przyczynia się do przemiany Winicjusza (początkowo jest jedynie zauroczony, pożąda Ligii, dopiero potem jego miłość staje się prawdziwa, dojrzalsza i potwierdza ją czynami).
• Wątek miłosny powiązany jest mocno z historycznym, co pozwoliło na pokazanie panoramy Rzymu tamtego czasu i najważniejszych wydarzeń historycznych (pożar Rzymu, męczeństwo chrześcijan).

Analiza tekstu- znajdź i nazwij środki stylistyczne. Podaj ich funkcje.

„Dziewczyna [Ligia] na pierwszy rzut oka nie uczyniła wielkiego na Petroniuszu wrażenia. Wydała mu się zbyt szczupła. Lecz od chwili, gdy w triclinium spojrzał na nią bliżej, pomyślał sobie, że tak jednak mogłaby wyglądać jutrzenka – i jako znawca zrozumiał, że jest w niej coś niezwykłego. Wszystko zauważył i wszystko ocenił: więc i twarz różową i przezroczą, i świeże usta, jakby do pocałunku złożone, i niebieskie jak lazur mórz oczy, i alabastrową białość czoła, i bujność ciemnych włosów przeświecających na skrętach odblaskiem bursztynu albo korynckiej miedzi, i lekką szyję, i „boską” spadzistość ramion, i całą postać giętką, smukłą, młodą młodością maju i świeżo rozkwitłych kwiatów. Zbudził się w nim artysta i czciciel piękności, który odczuł, że pod posągiem tej dziewczyny można by podpisać: „Wiosna” . – Nagle przypomniał sobie Chryzotemis i wziął go pusty śmiech. Wydała mu się razem ze swoim złotym pudrem na włosach i uczernionymi brwiami bajecznie zwiędłą, czymś w rodzaju pożółkłej i roniącej płatki róży. A jednak tej Chryzotemis zazdrościł mu cały Rzym. Następnie przypomniał sobie Poppeę – i owa przesławna Poppea również wydała mu się bezduszną woskową maską. W tej dziewczynie o tanagryjskich kształtach była nie tylko wiosna – była i promienista „Psyche”, która przeświecała przez jej różane ciało, jak promyk prześwieca przez lampę. „Winicjusz ma słuszność – pomyślał – a moja Chryzotemis jest stara, stara… jak Troja!”

Dziękuję! A. J .