Ania z Zielonego Wzgórza

Poznajemy losy Ani z Zielonego Wzgórza

Lucy Maud Montgomery (1874-1942) - pisarka kanadyjska. Gdy miała niespełna dwa lata, zmarła jej matka. Ojciec oddał ją na wychowanie dziadkom. Byli to ludzie o surowych zasadach - nie potrafili okazać wnuczce troski i uczuć. Montgomery ukończyła kurs nauczycielski (pracowała potem krótko jako nauczycielka) i studiowała na uniwersytecie w Halifax (czytaj: Halifeks) - była tam jedną z nielicznych studentek. Po śmierci dziadka pisarka wróciła do rodzinnego domu, by opiekować się babcią. W tym czasie publikowała opowiadania w kanadyjskich gazetach. W 1911 r. wyszła za mąż za pastora. Prowadziła szkółkę niedzielną. Wiele pisała, prowadziła też dziennik. Doświadczenie i obserwacje z tego okresu wykorzystała w serii książek o Ani z Zielonego Wzgórza.

O autorce Lucy Maud Montgomery

Elementy świata przedstawionego 1) czas akcji Wydarzenia przedstawione w lekturze rozgrywają się w II połowie XIX w. Tytułową bohetrkę poznajemy w czerwcu 1876 roku, gdy ma 11 lat. W chwili zakończenia powieści Ania wchodzi w szesnasty rok życia. Czas akcji utworu wynosi więc 5 lat. Fabuła utworu obejmuje też wcześniejsze wydarzenia - od narodzin Ani do jej pojawienia się na Zielonym Wzgórzu.

2) miejsce akcji

Gdzie leży Zielone Wzgórze?

Ameryka Północna Kanada Wyspa Księcia Edwarda Avonlea - dom Cuthbertów Białe Piaski Carmody Charlottetown

3) bohaterowie Ania Shirley Maryla Cuthbert Mateusz Cuthbert Diana Barry Gilbert Blythe

karta pracy

Streszczenie

Temat: Układamy plan wydarzeń do powieści L. M. Montgomery

Ćwiczenie interaktywne - ułóż wydarzenia we właściwej kolejności.

Zapoznaj się z notatkami: przepisz plan wydarzeń oraz opisz wybraną przygodę głównej bohaterki.

Ćwiczenie interaktywne:

Krzyżówka

Temat: Charakteryzujemy Anię Shirley

temat na 2 lekcje

karta pracy dla chętnych

Lekcja 1 Przygotowujemy się do pisania charakterystyki Ani Shirley

W marcu skończyłam jedenaście [lat].Na świat przyszłam w Bolingbroke, w Nowej Szkocji. Ojciec mój nazywał się Walter Shirley i był nauczycielem w tamtejszym liceum. Matka nazywała się Berta. Czy Berta i Walter to nie ładne imiona? (...) Matka moja była także nauczycielką w liceum, ale kiedy wyszła za mąż za mego ojca, rzuciła, rozumie się, posadę. Przecież mąż to już wystarczające zajęcie… Pani Thomas mówiła, że była to para smarkaczy, w dodatku biednych jak myszy kościelne. Zamieszkali w maleńkim, żółtym domku w Bolingbroke. Nigdy nie widziałam tego domku, lecz wyobrażałam go sobie (...). Pani Thomas mówiła, że byłam najszkaradniejszym dzieckiem, jakie kiedykolwiek widziała. Sama skóra i kości, no i oczy. Ale podobno matka moja twierdziła, że byłam nieskończenie piękna. Myślę, że chyba matka umie lepiej osądzić niż biedna posługaczka, która przychodzi do szorowania. W każdym razie jestem zadowolona, że się matce podobałam, byłoby mi bardzo ciężko, gdybym wiedziała, że doznała rozczarowania z mego powodu (...). W trzy miesiące po moim urodzeniu umarła na febrę. (...) Ojciec umarł w cztery dni po niej, także na febrę.

Odtąd nie miałam już rodziców i jak pani Thomas opowiadała, ludzie łamali sobie głowę, co ze mną począć. Widzi pani, już wtedy nikt mnie nie chciał. Taki widocznie mój los… Rodzice moi przybyli z bardzo daleka i wszyscy wokoło wiedzieli, że nie mają oni żadnych krewnych. Wreszcie pani Thomas powiedziała, że mnie weźmie, chociaż była uboga i miała męża pijaka. Państwo Thomas przeprowadzili się z Bolingbroke do Marysville. Byłam u nich do ósmego roku życia. Pomagałam piastować dzieci, a było ich czworo młodszych ode mnie. Niech mi pani wierzy, że to była praca nie lada… Aż tu razu jednego pan Thomas wpadł pod koła pociągu i został zabity. Matka jego ofiarowała się, że przyjmie pod swój dach wdowę z dziećmi, ale mnie wziąć nie chciała. Znowu pani Thomas zaczęła sobie łamać głowę, co ze mną zrobić.

Wtedy to zjawiła się niejaka pani Hammond, mieszkająca dalej nad rzeką, a widząc, że umiem się zajmować małymi dziećmi, postanowiła zabrać mnie do siebie. Odtąd więc mieszkałam na niewielkiej porębie pośród gęstego, ciemnego lasu. Pan Hammond pracował w niewielkim tartaku, a pani Hammond miała ośmioro dzieci. Trzy razy z rzędu miała bliźnięta. W tym lesie nad rzeką mieszkałam pełne dwa lata, aż wreszcie pan Hammond umarł, a pani zwinęła gospodarstwo. Dzieci swe rozdała krewnym, sama zaś pojechała do Stanów Zjednoczonych. Mnie nikt nie chciał wziąć, więc odesłano mnie do Domu Sierot w Hopetown. Ale i w przytułku nie chcieli mnie przyjąć. Odpowiedzieli, że mają przepełnienie. Jednakże musieli, bo gdzież miałam się podziać? Spędziłam tam cztery miesiące do dnia przybycia pani Spencer.

Na podstawie tekstu (fragment rozdziału 5) odpowiedz na pytania:

Podaj autora i tytuł książki, której bohaterką jest Ania. Ania jest bohaterką........................................................................................................ Gdzie się urodziła? Dziewczynka ................................................................................................................. Jak mieli na imię i czym się zajmowali jej rodzice? ......................................................................................................................................... Co się z nimi stało? .......................................................................................................................................... Gdzie Ania trafiła, gdy została sierotą? ............................................................................................................................................ Kto przygarnął dziewczynkę po śmierci pana Thomasa? ........................................................................................................................................... Gdzie przebywała po rozstaniu z panią Hammond?

Opis wyglądu zewnętrznego

Na początku: Chuda jedenastolatka o ogromnych szarozielonych oczach, wyrazistych ustach, zgrabnym piegowatym nosku i niesamowicie rudych, grubych warkoczach.

Opis cech charakteru: Cechy charakteru opisywanych postaci mogą: a) być bezpośrednio nazwane przez narratora lub innych bohaterów b) wynikać z zachowania bohatera

Napisz własną ocenę Ani. Użyj jednego z wyrażeń: Myślę, że ......... Sądzę, że ........... Uważam, że .......... Moim zdaniem, ....... Jestem przekonany/przekonana, że....

Lekcja 2

Scharakteryzuj ulubionego bohatera literackiego Moją ulubioną postacią literacką jest Ania Shirley, główna bohaterka powieści Lucy Maud Montgomery pt. „Ania z Zielonego Wzgórza”. Urodziła się w Bolingbroke w Nowej Szkocji, w Kanadzie. Jej rodzice, Walter i Berta, byli nauczycielami. Oboje zmarli na febrę, gdy ich córka miała 3 miesiące. Dziewczynka trafiała do różnych ludzi, ale prawdziwą miłość i opiekę znalazła dopiero w domu Mateusza i Maryli Cuthbertów w Avonlea. W chwili swojego przybycia na Zielone Wzgórze Ania miała 11 lat. Była szczupła i wysoka. Miała duże zielone oczy i długie rude warkocze. Jej twarz była drobna, szczupła i pokryta mnóstwem piegów, podbródek był wystający i szpiczasty, ale za to nos miała kształtny, a czoło „szerokie i rozumne”. Ubrana była w brzydką, krótką i wąską sukienkę z szarożółtej wełny, a na głowie miała stary i wyblakły marynarski kapelusz w kolorze brunatnym.

Ania była niezwykle mądrą, inteligentną i zdolną dziewczynką. Lubiła się uczyć i dużo czytać, szybko została najlepszą uczennicą w klasie. Będąc ambitną i pracowitą, rywalizowała z Gilbetrem o tytuł najlepszego ucznia w klasie. Tym, co wyróżniało Anię, była bujna wyobraźnia – dzięki niej mogła łatwiej przetrwać trudne chwile. Ponadto, chętnie nadawała własne nazwy roślinom i miejscom. Lubiła dużo mówić i chętnie opowiadała innym o wytworach własnej fantazji. Dziewczynka często pogrążała się w marzeniach, co było przyczyną przeróżnych pomyłek, takich jak przyrządzenie ciasta z kroplami walerianowymi. Ania miała gwałtowny temperament i łatwo ulegała emocjom. Było to często powodem jej kłopotów, jak wtedy gdy obraziła panią Linde lub gdy rozbiła tabliczkę na głowie Gilberta. Miała wesołe usposobienie, lubiła się śmiać i żartować, potrafiła się cieszyć nawet najdrobniejszymi sprawami. Ogromną radość sprawił jej gwiazdkowy prezent Mateusza – wymarzona sukienka z bufiastymi rękawami. Jednak kiedy coś jej się nie udawało, potrafiła pogrążać się w „otchłani rozpaczy”. Tak było, gdy przez pomyłkę upiła Dianę winem porzeczkowym a także gdy przypadkowo zafarbowała włosy na zielono.

Bohaterkę cechowała także wrażliwość, bardzo przeżywała każde ważniejsze wydarzenie w swoim życiu. Cierpiała, kiedy ktoś żartował z jej piegów i rudych włosów. Jej największą wadą było to, iż potrafiła być niezwykle uparta. Doprowadziło to do konfliktu z Gilbertem, ponieważ Ania długo nie chciała mu przebaczyć, że nazwał ją marchewką, choć chłopiec wielokrotnie ją przepraszał i wyciągnął rękę do zgody. Inna wada Ani to próżność jednym z jej największych marzeń było, aby stać się piękną i mieć kruczoczarne loki. Ania miała jednak dobre serce. Lubiła pomagać innym, była życzliwa, uczynna. Wykazała się wielką odwagą, opanowaniem i dojrzałością, pomagając chorej siostrze Diany. Ania z radością pomagała Maryli i Mateuszowi. Choć czasem coś jej się nie udawało, bardzo się starała, by opiekunowie byli z niej zadowoleni. Nigdy ich nie oszukiwała, zawsze była uczciwa i prawdomówna, potrafiła przyznać się do popełnionych błędów i bez sprzeciwu przyjąć zasłużoną karę. Starała się poprawiać swoje zachowanie.

Była wierną, lojalną przyjaciółką dla Diany. Chętnie pomagała jej w lekcjach, cieszyła się ze wszystkich sukcesów przyjaciółki, nigdy też nie była zazdrosna, że Diana ma ładniejsze sukienki. Kiedy Mateusz kupił jej cukierki, cieszyła się, że ma coś, czym będzie mogła podzielić się z Dianą. Wszyscy bardzo ją lubili, koledzy i koleżanki cieszyli się, kiedy po długiej nieobecności wróciła do szkoły. Ania bardzo kochała swoich opiekunów – Marylę i Mateusza Cuthbertów, była wdzięczna, że stworzyli ciepły i kochający dom. Martwiła się ich stanem zdrowia, chciała, aby mogli być z niej dumni. Także ze względu na nich starała się jak najlepiej zdać egzaminy do seminarium, a potem zdobyć stypendium. Bardzo bolesnym przeżyciem była dla niej śmierć Mateusza. Potrafiła poświęcić się dla Maryli, ponieważ opiekunce groziła utrata wzroku. Ania zrezygnowała z nauki na uniwersytecie, aby zostać z nią w domu i móc się nią opiekować.

Sądzę, że Ania to postać wyjątkowa. Jest moją ulubioną bohaterką literacką, ponieważ jest dobra, mądra i wrażliwa, a przy tym zabawna. Nie jest wolna od wad – bywa uparta, niepokorna i ma wybuchowy temperament, ale dzięki temu jest tylko bliższa czytelnikom. Towarzysząc Ani w jej przygodach, możemy obserwować, jak z roztrzepanej, gadatliwej, egzaltowanej dziewczynki zmienia się mądrą, zrównoważoną młodą kobietę. Wiele możemy się od niej nauczyć, przede wszystkim wrażliwości na piękno otaczającego świata i umiejętności cieszenia się z każdego drobiazgu. Ania może stać się wzorem do naśladowania, gdyż pokazuje, jak stać się dobrym, wartościowym człowiekiem.

Temat: "Ania z Zielonego Wzgórza" - książka o zwyczajnych ludzkich sprawach.

Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem, że Ania z Zielonego Wzgórza jest książką przeznaczoną wyłącznie dla dziewcząt?

TAK NIE

O czym marzyła Ania?

Odpowiedz na pytanie: Co pomagało Ani zapomnieć o rozpaczy? Wykorzystaj słownictwo zamieszczone w ramce.

Co sprawiło, że Zielone Wzgórze stało się dla Ani prawdziwym domem?

Wyobraźnia

Praca pisemna: Dobrze mieć przyjaciela - napisz własną wypowiedź o roli przyjaźni w życiu człowieka, odwołując się do losów Ani i Diany. Dla chętnych - dodatkowo: To był niewzykły dzień - napisz kartkę/kartki z pamiętnika Ani.