Wiersze - konkurs

Konkurs recytatorski klas 1 "Święta, święta".

Kryteria sukcesu: 1. Przedstawię się ( podam imię i nazwisko). 2. Podam autora i tytuł wiersza. 3. Mówię wiersz z pamięci - bez pomyłek i przekręcania wyrazów. 4. Mówię powoli i wyraźnie. 5. Zwracam uwagę na znaki interpunkcyjne. 6. Recytuję z intonacją.

"Zaczarowane drzewko" - Maria Terlikowska

Choinka, proszę pana, jest chyba zaczarowana, bo zaraz wszystko odmienia: było szaro, a ona wchodzi do domu – zielona i spełnia marzenia. Choinka – niby królewna taka zielona i srebrna, taka czerwona i złota. A pod nią – nasze marzenia: lalka dla Mani i miś dla Henia, nawet piłeczka dla kota. Dobrze się bawić przy świeczkach, tu miś, tu kot, tu laleczka. I spać nam nikt jeszcze nie każe. Choinka, proszę pana, choinka zaczarowana – drzewko spełnionych życzeń.

" WIECZÓR WIGILIJNY" - Lucyna. Krzemieniecka

To właśnie tego wieczoru, gdy mróz lśni, jak gwiazda na dworze, przy stołach są miejsca dla obcych, bo nikt być samotny nie może. To właśnie tego wieczoru, gdy wiatr zimny śniegiem dmucha, w serca złamane i smutne po cichu wstępuje otucha. To właśnie tego wieczoru zło ze wstydu umiera, widząc, jak silna i piękna jest miłość, gdy pięści rozwiera. To właśnie tego wieczoru, od bardzo wielu wieków, pod dachem tkliwej kolędy Bóg rodzi się w człowieku.

" WIieczór wigilijny" - Tadeusz Kubiak

Biały obrus lśni na stole, pod obrusem siano. Płoną świeczki na choince, co tu przyszła na noc. Na talerzu kluski z makiem, karp jak księżyc srebrny. Zasiadają wokół stołu dziadek z babcią, krewni. Już się z sobą podzielili opłatkiem rodzice. Już złożyli wszyscy wszystkim moc serdecznych życzeń. Kidy mama się dzieliła ze mną tym opłatkiem, miała w oczach łzy, widziałem, otarła ukradkiem.

Nie wiem, co też mama chciała szepnąć mi do ucha: bym na drzewach nie darł spodni, pani w szkole słuchał… Niedojrzałych jabłek nie jadł, butów też nie brudził… Nagle słyszę, mama szepce: - Bądź dobry dla ludzi.

"Gwiazdka" - Zbigniew Trzaskowski

Białe opłatki, białe stoły, Świeżych choinek las... Doprawdy mogą dziś anioły Zagościć pośród nas. Tylko ta gwiazda niech zaświeci Nad ciszą białych dróg I zawiadomi wszystkie dzieci, Że się narodził Bóg.

Dzisiaj o zmierzchu wszystkie dzieci, Jak małe ptaki z gniazd, Patrzą na niebo, czy już świeci Najpierwsza z wszystkich gwiazd. O zimne szyby płaszczą noski W okienkach miast i wsi, Czy już sfrunęła z ręki Boskiej, Czy już nad nami tli. Różowe niebo pociemniało, I cień błękitny legł Na ziemię białą, białą, białą, Na nieskalany śnieg. Anioły mogą zejść do ludzi, Przebiec calutki świat: Śnieg taki czysty, że nie ubrudzi Białych anielskich szat.

"Przy choince" - Ludmiła Marjańska

Zieleń pachnie lasem, słoneczną gęstwiną, jakby promień lata do domu przypłynął. Świecą niby słońca elektryczne świeczki. Wata na gałązkach, jak białe owieczki. A na czubku gwiazda wieczory ozłaca. Co roku z choinką dzieciństwo powraca. To zielone drzewko, ten zapach igliwia, jak uścisk matczyny serce uszczęśliwia.

"CHOINKA" - Jadwiga Koleśnik

Mam swoją choinkę tak, jak wszystkie dzieci. Lubię na nią patrzeć, gdy się ona świeci. Wszystko takie ładne, dokoła migocze i tak wesolutko na niej się chybocze. Na jednej gałązce, mały koszyk biały, a na drugiej wisi pajac żółty cały. A na innych jeszcze, tyle jest łakoci; każdy zerwać może, gdy wyżej podskoczy. Lecz nie trzeba zrywać, niechaj sobie wiszą i niech na niteczkach w górze się kołyszą.

"NA ZŁOTYM DYWANIE" - Dorota Gellner

Choinko, choinko świąteczną masz minkę. Łańcuszek wpleciony w zieloną czuprynkę. Stanęłaś w pokoju na złotym dywanie, i cień twój iglasty zatańczył na ścianie. Usiądę przy tobie i podam ci rękę. To nic, że masz trochę kłującą sukienkę.