Romantyczność

Ile jestromantyczności w ,,Romantyczności"?

red. Z. Fijałkowska

start

Wprowadzenie

POSŁUCHAJ!

Kliknij

O czym jest Tekst?

01

Przedstaw sytuację opisaną w utworze

Kim jest Karusia?

02

Scharakteryzuj Karusię

Weź pod uwagę pochodzenie społeczne, zachowanie, kontakt ze światem i ludźmi, uczucia oraz sposób ich przeżywania.

Co powiesz o Jasiu?

03

Jak w wierszu ukazany został duch Jasia?

Czy jest to typowy, utrwalony w powszechnej wyobraźni obraz zjawy? Jak jego obecność wpływa na postawy bohaterów?

W jaki sposób Karusia reaguje na zniknięcie Jasia?

ONA, ON, INNI...

04

Jak na spotkanie Karusi z ukochanym reagują inni bohaterowie?

LUD?STARZEC? NARRATOR? Wskaż odpowiednie fragmenty.

Przedstaw argumenty narratora

przeciwko ,,szkiełku i oku" w obronie ,,czucia i wiary"

Zinterpretuj mottoballady!

Motto

Przedstaw

Odszukaj

argumenty, że ,,Romantyczność" idealnie nadaje się na manifest romantyzmu

Cechy ballady w utworzeA. Mickiewicza.

Wskaż

przejawy synkretyzmu rodzajowego w wierszu.

Napisz krótką wypowiedź na temat: Ballada pt. Romantyczność jest manifestem epoki. Podaj dwa argumenty potwierdzające powyższą tezę.

KONTEKST

Kliknij w obraz

poznaj inny tekst kultury!

Wzkaż związek pomiędzy

utworem A. Mickierwicza a sytuacją, którą przzedstawia kadr w filmu J. zuckera.

Zdaniem Eksperta...

Kliknij!

KONTEKST!

Julian Tuwim ,,Śmieć"

Enter the secret code 🔐

Enter the number

Narrator, świadek wydarzenia, obserwator Karusi. Karusia mówiąca do nieżyjącego Jasieńka

Karusia kochała Jasia. Spotykała się z nim w tajemnicy przed macochą. Jaś umarł. Karusi wydaje się, że ukochany ją odwiedza. Popada w szaleństwo. Rozmawia z nim, chce kontaktu fizycznego, jest przerażona, gdy wydaje się jej, że świta i Jaś znika.

Zarówno motto, jak i słowa narratora, odnoszą się do widzenia oczami duszy, a więc wiary w to, że człowiek może poznawać czy odczuwać świat za pomocą środków pozarozumowych

Widzi dziewczynę, która wita się z kimś niewidzialnym dla wszystkich zebranych wokół. Narrator dostrzega cierpienia Karusi, współczuje jej i nie pozostaje obojętny ma wezwanie ludu, by się za nią pomodlić. Odrzuca racjonalne podejście starca. Wierzy, że dziewczyna widzi swego ukochanego

Dziewczyna widzi swojego ukochanego, który zmarł dwa lata temu. Przemawia do niego, wyznaje mu miłość, rozpacza i się śmieje. Najpierw myśli, że jest w swoim pokoju, później widzi wokół siebie tłum ludzi. Kocha swego Jasieńska, chce, żeby ją zabrał ze sobą. Jest zrozpaczona, czuje się samotna i nieszczęśliwa. Stara się wytłumaczyć ludziom, co widzi oczyma duszy.

Już po twoim pogrzebie! Ty już umarłeś? Ach! ja się boję!… Czego się boję mego Jasieńka? Ach, to on! lica twoje, oczki twoje! Twoja biała sukienka! I sam ty biały jak chusta, Zimny… jakie zimne dłonie! Tutaj połóż, tu na łonie, Przyciśnij mnie, do ust usta!… Ach, jak tam zimno musi być w grobie! Umarłeś, tak, dwa lata! Weź mię, ja umrę przy tobie, Nie lubię świata.

Tak się dziewczyna z kochankiem pieści, Bieży za nim, krzyczy, pada; Na ten upadek, na krzyk boleści, Skupia się ludzi gromada.