Want to create interactive content? It’s easy in Genially!
Kl.7 Niewola babilońska.
Edyta Kujawa-Mąka
Created on December 6, 2020
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
View
Vaporwave presentation
View
Women's Presentation
View
Geniaflix Presentation
View
Shadow Presentation
View
Newspaper Presentation
View
Memories Presentation
View
Zen Presentation
Transcript
Katecheza 21Niewola babilońska
Cel: Doświadczenie niewoli babilonskiej i radość powrotu.
Nazwa ta w Biblii odnosi się zarówno do kraju – Babilonii – jak i do jego stolicy – Babilonu. Pismo Święte wiąże tę nazwę z „pomieszaniem języków” podczas budowy wieży Babel będącej symbolem nadmiernej ambicji, wywyższania się człowieka, tworzenia mocarstwa skierowanego przeciw Bogu.
Babilonia, to starożytne państwo powstałe w południowej części Mezopotamii (dziś – południowy Irak), w dolnym biegu Eufratu i Tygrysu.
Król babiloński wykorzystując słabość Izraelitów napadł na Jerozolimę. Stał się, sam nie wiedząc o tym, narzędziem kary. Zniszczył miasto, zabił żołnierzy, zrabował i zburzył świątynię a wielu ludzi uprowadził do niewoli. Izraelici zaczęli grzeszyć niewiernością, oddawać cześć bożkom, postępować wbrew Bożemu prawu. Bóg cierpliwie ich upominał przez proroków. Przestrzegał przed tragicznym losem, jaki ich spotka, jeśli nie zmienią swego postępowania. Niestety, Izraelici uparcie trwali w grzechach. Wobec takiego uporu Bóg pozwolił ludziom doświadczyć skutków zła. Nie mógł pozostać obojętny wobec grzechów, nie mógł udawać, że niczego nie widzi. Bóg jest sprawiedliwy. Izraelici przebywali w Babilonii jako niewolnicy aż 70 lat. Dlaczego tak się stało?
Wysiedlenie Izraelitów do Babilonii nastąpiło w kilku etapach, w latach 604-562 przed Chrystusem.
Niewola babilońska ściśle łączy się z postacią króla Nabuchodonozora II, za którego panowania nastąpił rozkwit Babilonii. Mimo niewoli i przymusowych prac Żydzi zachowali jednak możliwość wyznawania swojej wiary.
Cierpienie, tęsknota za ojczyzną, udręka niewoli odebrała im radość życia. Dopiero wtedy uznali swój grzech. Zaczęli prosić Boga o przebaczenie. Postanowili się nawrócić i odmienić swe serca. O to właśnie chodziło Bogu. Widząc taką przemianę, postanowił pomóc Izraelitom, których przecież nadal kochał. Posłużył się królem Cyrusem II, władcą Persji, który podbił Babilonię i jako jej nowy władca uwolnił Izraelitów z niewoli. Pozwolił im także wrócić do swego kraju.
Co więcej, rozkazał oddać zagrabione skarby świątynne: aż 5400 sprzętów złotych, srebrnych i różnych ozdób z brązu. Zarządził też wszelką pomoc przy odbudowie świątyni. Takiego rozwiązania nikt się nie spodziewał. Izraelitów ogarnęła wielka radość. Dziękowali Bogu za Jego dobroć, modlili się, składali ofiary. Byli to jużnawróceni ludzie – lepsi, silniejsi duchowo. Świątynia została odbudowana i choć nie była tak piękna, jak za czasów Salomona, znów stała się znakiem obecności Boga i miejscem spotkań z Nim.
Znaczenie niewoli
Okres niewoli babilońskiej dzięki prorokom – Jeremiaszowi, Ezechielowi, Danielowi – którzy nawoływali do zaufania Bogu i szukania w Nim nadziei, miał duży wpływ na życie duchowe Izraelitów. Dbali oni o znajomość Prawa Bożego, przestrzegali świętowania dnia Pańskiego, dużą wagę przywiązywali do słowa Bożego
- Dlaczego Bóg dopuścił zło wojny i niewolę ludu? – Do czego przyznali się Izraelici będąc w niewoli? – O co prosili Boga? – Co zmienili w swoim życiu? – W jaki sposób Bóg im pomógł?
Zeszyt Temat: Niewola babilońska 1. Przybliżenie sytuacji Izraelitów w czasie niewoli babilońskiej,po powrocie z niej do kraju oraz w Babilonii, po odzyskaniu wolności. (uzupełnij tabelkę)
2. (dla chętnych) Wybierz jeden z cytatów w podręczniku(bł. ks.Jerzego Popiełuszki lub św. Urszuli Ledóchowskiej) i wyjaśnij jego przesłanie.
Nie wstydź się świadectwa
" przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą!" (2Tm 1,6-8)