Ruch obiegowy i obrotowy Ziemi

Ruch obiegowy ziemi

start

Ruch obiegowy Ziemi-co to wogóle jest?

Ruch obiegowy Ziemi – ruch Ziemi wokół Słońca po orbicie o kształcie elipsy w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (z punktu widzenia obserwatora patrzącego na północną półkulę). Prędkość liniowa tego ruchu zmienia się w zależności od położenia na elipsie orbity i wynosi od 29,291 km/s do 30,287 km/s.

Ziemia obiega Słońce

Ruch obiegowy Ziemi:

• pełen obieg ziemi wokół słońca trwa 365 dni, 5 godzin i 49 minut, czyli rok
• ruch Ziemi wokół Słońca odbywa się po orbicie mającej kształt elipsy
• w trakcie obiegu Ziemi wokół Słońca oś ziemska jest nachylona do płaszczyzny orbity pod stałym kątem (66*34)
• Ziemia obiega Słońce w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.

Następstwa ruchu obiegowego Ziemi:

• Podstawowym następstwem ruchu obiegowego Ziemi jest cykliczna zmiana oświetlenia naszej planety. Wraz ze zmiana oświetlenia następują zmiany astronomicznych pór roku.
• Około 21 marca oraz 23 września Ziemia znajduje się w takim położeniu, że Słońce góruje na równiku w zenicie. Na kuli ziemskiej następuje wtedy zrównanie długości dnia i nocy. Nazywane jest ono równonocą wiosenną oraz jesienną. 23 czerwca następuje natomiast przesilenie letnie, a około 22 grudnia przesilenie zimowe.

• Górowanie- moment w ciągu dnia, kiedy Słońce znajduje się najwyżej nad horyzontem.

Równonoc wiosenna i równonoc jesienna (21 marca oraz 23 września):

• 21 marca i 23 września Słońce góruje na równiku w zenicie. Obie półkule są wówczas oświetlone i ogrzane w jednakowym stopniu. 21 marca na półkuli północnej rozpoczyna się wiosna, a na południowej jesień. Natomiast 23 września sytuacja jest odwrotna. +zdjęcie

Przesilenie letnie (22 czerwca)

22 czerwca Słońce góruje w zenicie na zwrotniku Raka. Półkula północna jest wtedy oświetlona lepiej niż półkula południowa. Na półkuli północnej rozpoczyna się lato a na półkuli południowej zima.

Przesilenie zimowe (22 grudnia)

22 grudnia Słońce góruje w zenicie na zwrotniku Koziorożca. Półkula południowa jest wtedy oświetlona lepiej niż półkula północna. Na półkuli południowej rozpoczyna się lato, a na półkuli północnej Zima.

Kolejne następstwo ruchu obiegowego Ziemi:

Następstwem ruchu obiegowego Ziemi jest również zmiana miejsca wschodu i zachodu Słońca na widnokregu. W ciągu roku zmienia się miejsce wschodu i zachodu Słońca - latem wschodzi i zachodzi bliżej północy, natomiast zimą- bliżej południa. W dniach równonocy wiosennej i jesiennej wschód słońca następuje dokładnie na wschodzie, a zachód dokładnie na zachodzie. Na obrazku poniżej można również zaobserwować, że w ciągu roku zmienia siżę długość trwania dnia i nocy. Latem dzień jest długi Najdłużej trwa on około 22 czerwca , wtedy też noc jest najkrótsza. Odwrotna sytuacja występuje około 22 grudnia. Dzień jest najkrótszy a noc najdłuższa. Około 21 marca i 23 września na całej kuli ziemskiej noc i dzień trwają prawie tyle samo. Wyjątkowym aspektem jest wówczas równik. Tam długość dnia i nocy jest niemalże jednakowa cały czas, przez cały rok. Jednak im dalej od równika, tym róznice miżędzy długościami dnia i nocy są różne.

Strefy oświetlenia Ziemi

• Na kuli ziemskiej wyrózniono pięć stref oświetlenia. Są to: strefa międzyzwrotnikowa, dwie strefy umiarkowane oraz dwie strefy podbiegunowe.

• Strefa międzyzwrotnikowa (gorąca)

Granicami strefy międzyzwrotnikowej są zwrotniki. Raka na Północy i Koziorożca na południu. W tej strefie Słońce góruje w zenicie dwukrotnie w ciągu roku, a na zwrotnikach tylko raz. Z tego powodu, a także ze względu na niewielkie róznice długości dnia do tej strefy dociera duża ilość energii cieplnej. Strefa międzyzwrotnikowa jest więc nazywana także strefą gorącą.

Dwie strefy umiarkowane

Strefy umiarkowane rozciągają się między zwrotnikami a kołami podbiegunkowymi na półkuli północnej i półkuli południowej. Latem dni są tam długie, a zimą krótkie. Wysokość górowania Słońca zmniejsza się od zwrotników w stronę kół podbiegunowych. Skutkuje to dużymi różnicami w ilości otrzymywanego ciepła w ciągu roku i występowaniem pór roku.

Dwie strefy podbiegunowe

Strefy podbiegunowe rozciągają się od kół podbiegunowych do biegunów. Występują tam zjawiska dnia polarnego i nocy polarnej. Trwają one od 24 godzin na kołach podbiegunowych do 6 miesięcy na biegunach. Strefy podbiegunowe to obszary, do których dociera najmniej energii cieplnej na Ziemi. Są nazywane strefami zimnymi.

Ruch obrotowy Ziemi

start

Karuzela Ziemia

Kiedyś ludzie myśleli, że to Słońce krąży wokół Ziemi.

• Obecnie wiemy jednak, że ta wędrówka jest jedną z konsekwencji ruchu naszej planety wokół własnej osi. Ten ruch nazywamuy ruchem obrotowym. Jego skutków doświadczamy codziennie.
• Można powiedzieć, że Ziemia obraca się wokół własnje osi niczym karuzela. Ruch ten odbywa się z zachodu na wschód, czyli w kierunku przeciwnym do kierunku wskazówek zegara.
• Pełny obrót Ziemi wokół własnej osi trwa 24 godziny. Oczywiście jest to tyle ile trwa jedna doba.
• Ciekawą informacją wartą zapamiętania jest prędkość tego ruchu. Punkty znajdujące się na równiku mają do przebycia najdłuższy dystans (ok. 40 tyś. km) Poruszają się zatem z największą prędkością liniową, która wynosi 1669 km/h. Prędkość ta maleje w miarę zbliżania się do biegunów.

Natępstwa ruchu obrotowego Ziemi

Wędrówka pozorna

Wędrówka Słońca po niebie to jedna z konsekwencji ruchu obrotowego Ziemi. Jest to również wędrówka pozorna, gdyż w rzeczywistości to Ziemia obraca się wokół własnej osi. Podobną wędrówkę pozorną odbywają pozostałe gwiazdy oprócz gwiazdy polarnej.

Kolejnym następstwem ruchu obrotowego Ziemi bezpośrednio wpływającego na tryb życia ludzi jest występowanie dnia i nocy. Podczas obrotu Ziemi wokół własnej osi, promienie słoneczne oświetlają kolejne fragmenty powierzchni naszej planety. Na oświetlonej przez słońce części globu panuje wówczas dzień, a na pogrążonej w mroku, noc. Podczas ruchu obrotowego ziemi powstaje siła odśrodkowa. To właśnie jej działanie odczuwamy między innymi w trakcie kręcenia się na karuzeli. Pod wpływem siły odśrodkowej Ziemia uległa spłaszczeniu przy biegunach. Wynikiem ruchu obrotowego Ziemi wokół własnej osi, jest występowanie, oprócz siły odśrodkowej, siły Coriolisa. Nazwa tej siły pochodzi od nazwiska jego odkrywcy. W wyniku jej działania kierunek ruchu ciał poruszających się na półkuli północnej ulega odchyleniu w prawą stronę względem ich kierunku początkowego. Natomiast na kuli południowej, kierunek przemieszczających się ciał ulega odchyleniu w lewą stronę względem zapoczątkowanego kierunku ich ruchu.

Siła Coriolisa

Siła Coriolisa ma ogromne znaczenie przyrodnicze. Przykładem jej odziaływania jest odchylenie kierunków wiatrów. Ta siła ma również wpływ na ciała, które swobodnie spadają z dużych wysokości. Zjawiskiem spowodowanym odziaływaniem siły Coriolosa jest także ochylanie kierunków przebiegu prądów morskich.

Czas

• Czas oparty na dobowym ruchu Słońca nazywamy czasem słonecznym.
• Jest on ustalany dla danego miejsca na podstawie wysokości Słońca nad horyzontem.
• Moment górowania wyznacza godzinę 12.00. Ten sam czas słoneczny występuje we wszytskich położonych na tym samym południku miejscach.

• Powszechne stosowanie tego czasu byłoby bardzo kłopotliwe. Problemem mogłoby się okazać ustalanie rozkładu jazdy pociągów. Z tego względu wprowadzono czas uniwersalny, czas strefowy oraz czas urzędowy.

Granice stref czasowych przebiegają wzdłuż południków. Nie zawsze jednak pokrywają się z granicami poszczególnych krajów. W takich sytuacjach ma zastosowanie czas urzędowy. Jest to umowny czas dostosowany do przebiegu granic państwowych.

Dziękujemy

Ala wieczorek & Amelia Spieć