Wypowiedź argumentacyjna - liceum

Jak nie pisać rozprawek - wypowiedź argumentacyjna w liceum.

Unikaj sformułowań sztampowych, schematycznych.

Nie numeruj swoich przykładów - to także schematyzm.

Nie omawiaj przykładów powierzchownie - udowodnij, że je znasz. Nie streszczaj - wybierz tylko elementy istotne dla tematu.

W zakończeniu sformułuj wnioski - zastanów się, co wynika z tego, co przed chwilą napisałeś (np. jaka jest prawdziwa miłość, w jaki sposób przedstawiano ją w różnych tekstach na przestrzeni dziejów). Szukaj uogólnień i podsumowania. Nie powtarzaj bezmyślnie tezy (z dopiskiem "mam nadzieję, że ją udowodniłem, dziękuję za uwagę" xD).

Sięgaj po ciekawsze przykłady niż wenezuelska telenowela. xD

Podsumowując, uważam, że... = #najgorzej

Piękno ulotnych chwil czy ponure dążenie do śmierci – które z określeń lepiej charakteryzuje ludzką egzystencję? Rozważ problem, odwołując się do podanego fragmentu Księgi Koheleta oraz innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.

Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem: Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono, czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania, czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów, czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich, czas szukania i czas tracenia,

czas zachowania i czas wyrzucania, czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia, czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.

Przykładowy temat

Krok 1 - analiza polecenia

Temat pracy - odpowiedź na to pytanie będzie tezą.

Forma pracy - rozprawka.

Piękno ulotnych chwil czy ponure dążenie do śmierci – które z określeń lepiej charakteryzuje ludzką egzystencję? Rozważ problem, odwołując się do podanego fragmentu Księgi Koheleta oraz innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.

I przykład (obowiązkowy tekst podlegający analizie).

II przykład (dowolny tekst kultury).

Minimalna liczba słów.

Krok II - wstępna analiza podanego fragmentu

Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem: Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono, czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania, czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów, czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich, czas szukania i czas tracenia,

czas zachowania i czas wyrzucania, czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia, czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.

vanitas

antonimy (jaka jest ich funkcja?)

charakterystyczna kompozycja: paralelizmy skladniowe, anafory (zastanów się, jak wpływają na odbiór tekstu)

Krok III - postawienie tezy + poszukiwanie innych przykładów

Teza: życie ludzkie jest ciągiem wielu pięknych, ulotnych chwil.

Przykłady: → Kamienie na szaniec Aleksandra Kamińskiego (pokolenie Kolumbów, które zmuszone jest szybko dorosnąć, przeżyć swoje życie intensywnie, bo każda chwila może być ostatnia) → Stowarzyszenie Umarłych Poetów Nancy H. Kleinbaum (prof. Keating i jego recepta na szczęśliwe życie w myśl Horacjańskiej zasady Carpe diem!) → Pan Tadeusz Adama Mickiewicza (Soplicowo jako arkadia i centrum polszczyzny) → ...

Krok IV - redagowanie własnego tekstu

WSTĘP

Refleksja nad sensem istnienia i przemijania życia towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Już w starożytności ludzie próbowali udzielić odpowiedzi na pytania dotyczące nieuchronności upływu czasu i zmienności świata (jak choćby w micie o Demeter i Korze) czy sił rządzących losem człowieka. Niejednokrotnie rozważania te, podejmowane także przez największych myślicieli późniejszych epok, sprowadzały się do wniosku, że życie polega na ponurym dążeniu do śmierci, a ludzie nie mają żadnego wpływu na swój los. W moim przekonaniu nasza egzystencja nie jest jednak nieuchronnym zmierzaniem do kresu istnienia, ale raczej ciągiem wielu ulotnych, a dzięki temu pięknych i wyjątkowych chwil.

CEL: ZACIEKAWIĆ CZYTELNIKA, WPROWADZIĆ DO TEMATU, POKAZAĆ, ŻE DANY PROBLEM JEST WAŻNY DLA CZŁOWIEKA

ROZWINIĘCIE - ANALIZA FRAGMENTU

Przywołany powyżej fragment Księgi Koheleta odzwierciedla złożoność ludzkiego życia, które współtworzą zarówno momenty złe, jak i dobre. Do pierwszej grupy można zaliczyć choćby okres wojen, okrutnych morderstw, śmierci i burzenia tego, co wcześniej zostało zbudowane. Z doświadczeniami tymi wiąże się także wiele negatywnych emocji, jak na przykład nienawiść, smutek, czy żałoba po stracie bliskich. Wszystkie te elementy składają się na obecny w całej księdze motyw vanitas uwydatniający marność ludzkiego istnienia i nietrwałość wszelkich dóbr materialnych. Trzeba jednak zauważyć, że taki obraz egzystencji został wyraźnie skontrastowany z pełnym optymizmu i nadziei spojrzeniem na świat, który ciągle się odradza i nie brak w nim radości. Wymienione wcześniej akty przemocy i destrukcji tworzą w tekście antonimiczne pary z obrazami narodzin, miłości, wesołych zabaw, uciech cielesnych (np. „czas płaczu i czas śmiechu”, „czas miłowania i czas nienawiści”). Przeciwieństwa te podkreślają naprzemienny, cykliczny rytm dobrych i złych chwil, jakie tworzą harmonię ludzkiego życia. Refleksję tę dodatkowo podkreśla przemyślana kompozycja tekstu, która współgra z obrazem świata pełnego ładu: konstrukcja fragmentu została oparta na paralelizmach składniowych i anaforach („czas szukania i czas tracenia, / czas zachowania i czas wyrzucania”). Rozważania zawarte w Księdze Koheleta prowadzą tym samym do wniosku, że człowiek nigdy nie powinien wątpić w odmianę swego losu i oceniać życia jako pasma nieszczęść, ponieważ światem rządzą doskonałe, harmonijne prawa, zapewniające także równowagę i szczęście w ludzkiej egzystencji.

MIEJSCE NA TWÓJ PRZYKŁAD

Piękno ulotnych chwil, czy ponure dążenie do śmierci – które z określeń lepiej charakteryzuje ludzką egzystencję? Rozważ problem, odwołując się do podanego fragmentu Księgi Koheleta oraz innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.

TEKST KULTURY → KSIĄŻKA, PIOSENKA, FILM, SERIAL, OBRAZ, PLAKAT, RZEŹBA... (WSZYSTKO, CO JEST DZIEŁEM SZTUKI I NIE POSIADA WĄTPLIWEJ WARTOŚCI ESTETYCZNEJ XD)

TEKST KULTURY → LICZBA POJEDYNCZA = WYSTARCZY JEDEN; W PRZYPADKU LICZBY MNOGIEJ = CO NAJMNIEJ DWA INNE NIŻ TEKST PODANY W POLECENIU

ZAKOŃCZENIE

Wszystkie omówione wyżej przykłady pokazują, że piękno życia ludzkiego wynika właśnie z tego, że jest ono kruche, wątłe i skończone. Każdy moment staje się dzięki temu wyjątkowy, każda chwila – niepowtarzalna. Dlatego nawet mimo nieszczęść, jakie nieraz ludziom zsyła los, nigdy nie wolno tracić nadziei i należy doceniać otrzymane dobro. Człowiek powinien bowiem – w myśl Horacjańskiej zasady Carpe diem! – czerpać z życia, by u kresu swego istnienia osiągnąć spełnienie.