Syzyfowe prace Stefan Żeromski

Stefan Żeromski

Syzyfowe prace

Stefan Żeromski (1864-1925)Urodził się 14 X 1864 roku w Strawczynie.Zmarł w Warszawie 20 XI 1925 roku.

Stefan Żeromski

Naukę rozpoczął w Psarach, a kontynuował ją w Kieleckim Miejskim Gimnazjum. Po śmierci rodziców żył w bardzo trudnych warunkach. Utrzymywał się z korepetycji. Żeromski nie zdał matury z matematyki. Zapisał się do Szkoły Weterynaryjnej, ponieważ nie wymagano tam świadectwa dojrzałości. Ze względu na zły stan zdrowia i kłopoty materialne przerwał studia i zaczął pracować jako prywatny nauczyciel w dworach szlacheckich. W 1892 r. był już autorem opowiadań, m.in. Siłaczki. Opublikowana w latach 1903-1904 powieść historyczna Popioły pozwoliła mu zająć się wyłącznie twórczością literacką. Największą część twórczości Żeromskiego stanowią dzieła, w których podejmował tematy sobie współczesne: życie pod zaborami i rusyfikacja (Syzyfowe prace), służba społęczeństwu (Ludzie bezdomni), rewolucja 1905 r. w Rosji i odzyskanie niepodległości (Przedwiośnie).

KALENDARIUM

1863

1832

1864

1897

1830

Napisanie przez Adama Mickiewicza Reduty Ordona

Narodziny Stefana Żeromskiego

Opublikowanie Syzyfowych prac

WYBUCH POWSTANIA STYCZNIOWEGO

WYBUCH POWSTANIA LISTOPADOWEGO

Świat przedstawiony

Miejsce akcji

Bohaterowie

Czas akcji

+info

+info

+info

Dzieciństwo Marcina

- Jedyny syn państwa Borowiczów, właścicieli Gawronek, wcześnie zmarła mu matka;- Był inteligentny, ale uczył się średnio;- Cechowały go spokój, opanowanie, skrytość, ambicja i wrażliwość- Zwracał uwagę na piękno przyrody, wzruszałą go poezja- Przeżył wewnętrzną przemianę, gdy słuchał Reduty Ordona recytowanej przez Zygiera;- Bohater dynamiczny - jego światopogląd i postawa zmieniają się pod wpływem różnych wydarzeń.

Nauka jest jak niezmierne morze... Im więcej jej pijesz, tym bardziej jesteś spragniony. Kiedyś poznasz, jaka to jest rozkosz. Ucz się tylko, co jest sił w tobie, żeby jej zakosztować.

Jak przebiegała nauka w szkole w Klerykowie?

WYGLĄD BUDYNKU SZKOŁY:- gimnazjum to ponure i przygnębiające miejsce;- szare ściany;- ubogie wyposażenie;- szyby w drzwiach klas umożliwiające kontrolowanie przebiegu lekcji

METODY RUSYFIKACJI

- rusyfikacja dziecka zaczynała się w momencie oddania go do szkoły początkowej;- uczono czytać i pisać po rosyjsku- zakaz mówienia w szkole po polsku (także na przerwach);- zakaz posiadania książek w języku polskim;- rewizje i podsłuchiwanie na stancjach;- szpiegowanie na każdym kroku;- lekcje prowadzone w języku rosyjskim;- stosowanie kar cielesnych;- narzucanie rosyjskich obyczajów, ośmieszanie polskiej tradycji.

+info

PEDAGODZY W KLERYKOWIE:

Profesor Ozierskij - uczył języka rosyjskiego. Był wykształcony, władał kilkoma językami. Uczniowie go lekceważyli, na jego lekcjach panował harmider, dokuczano mu, wykrzykiwano po polsku, głośno uczono się innych lekcji. Był bardzo roztargniony.

Profesor Leim - uczy łaciny, jeden z najstarszych profesorów, jego pozycja w szkole była bardzo słaba, ponieważ źle mówił po rosyjsku. Sam karał surowo uczniów mówiących po polsku. Na lekcjach umiał utrzymać spokój, uczniowie bali się go.

Profesor Sztetter - uczył języka polskiego. Bardzo bał się o swoją posadę, ponieważ miał liczną rodzinę. Uczył języka polskiego z podręcznika napisanego po rosyjsku. Uczniowie traktowali profesora pobłażliwie, oceny z tego przedmiotu nie miały żadnego znaczenia.

Profesor Nogacki - uczył matematyki. Miał największy autorytet w szkole. Był surowy, ale sprawidliwy. Uczył bardzo dobrze, po wielu latach uczniowie pamiętali tabliczkę mnożenia po rosyjsku, chociaż profesorowi nie zależało na rusyfikacji młodzieży, a na nauczeniu ich matematyki.

Syzyfowa praca

* WYSIŁKI ZABORCÓW - dążących do całkowitej RUSYFIKACJI, którzy zmagali się z oporem młodzieży, a kiedy mogli sądzić, że są u celu i młodzi ludzie ulegli ich presji, to dzięki takim osobom jak Zygier musieli rozpoczynać swój trud od początku;* STARANIA O UTRZYMANIE POLSKOŚCI, polskiej mowy, tradycji, kultury czynione przez poddawaną różnorodnej działalności rusyfikatorów młodzież polską,

+info

Nim uścisnęli sobie dłonie… Kontrasty i podobieństwa między losami Marcina Borowicza i Andrzeja Radka.