kl. 1 Pomagam jak św. Mikołaj

Pomagam jak święty Mikołaj

SECTION

Prawdziwy św. Mikołaj

W grudniu w bardzo wielu miejscach podczas różnych spotkań świątecznych możemy spotkać starszego pana w czerwonym stroju, z laską w dłoni. Wszyscy wiedzą, że jak tylko on się pojawi, będą podarunki… Jednak św. Mikołaj, od którego pochodzi zwyczaj obdarowywania się prezentami, różni się od tego, którego często spotykamy dzisiaj.

Krasnal

Święty Mikołaj był biskupem, więc jest ubrany w strój, jaki noszą biskupi. Ma mitrę, czyli wysoką czapkę z narysowanym krzyżem, a w dłoni pastorał, który przypomina laskę, jaką ma pasterz. O św. Mikołaju opowiadanych jest wiele historii. Dziś zapraszam was do poznania jednej z nich.

Święty Mikołaj urodził się w Patarze na terenie dzisiejszej Turcji. Na chrzcie świętym otrzymał imię Mikołaj. Imię Mikołaj znaczy zwycięzca lub zwycięski lud. Jego rodzice byli bardzo bogatymi ludźmi.

Mikołaj był bardzo pobożnym chłopcem, a zarazem pilnym uczniem. Szanował rodziców, kolegów i nauczycieli.

Mikołaj wychowywał się w bardzo religijnej rodzinie. Bardzo kochał Pana Boga.

Gdy Mikołaj był dorastającym chłopcem umarli jego rodzice. Kiedy umierała mama mówiła do niego: Synu, nie zapominaj o Bogu i Jego przykazaniach. Nigdy nie przechodź obojętnie obok ludzi potrzebujących twojej pomocy.

Mikołaj miał dobre serce. Współczuł biednym i samotnym. Po śmierci rodziców Mikołaj zaczął rozdawać biednym cały swój majątek. Nie zależało mu na pięknych strojach, pysznym jedzeniu i wielkim domu. W sposób szczególny pamiętał o biednych dzieciach.

Mikołaj obiecał mamie, że zawsze będzie pamiętał o wszystkich biednych i będzie kochał Pana Boga. Część swoich pieniędzy ofiarował biednym dziewczętom, które nie miały za co wyjść za mąż.

W mieście Mirze szukano kandydata na biskupa. Uznano, że powinien nim zostać Mikołaj, który troszczy się o ludzi biednych.

Mikołaj potrafił czynić cuda. Kiedyś na morzu rozszalał się wielki sztorm. Mikołaj modlił się do Boga, aby wszyscy rybacy mimo strasznej burzy mogli bezpiecznie wrócić do swych domów.

Bóg wysłuchał modlitwy Mikołaja. Żeglarze i marynarze wybrali świętego Mikołaja za swojego patrona. Niektórzy marynarze na swoich statkach umieszczają figurę św. Mikołaja

Kiedy okolicę nawiedziła straszliwa epidemia, Biskup Mikołaj, nie dbając o własne życie pomagał zarażonym. Podawał im lekarstwa i dbał o to, aby nie utracili nadziei. Chorzy szybko wracali do zdrowia, kiedy widzieli, z jakim zapałem Mikołaj opiekuje się nimi.

Święty Mikołaj zasłynął z wielkiej odwagi. W czasie snu upominał cesarza Konstantyna, że niesłusznie skazuje ludzi na śmierć.

Prosił cesarza o darowanie życia dla trzech młoddzieńców, którzy zostali skazani niesłusznie na karę śmierci. Cesarz ulitował się nad tymi ludźmi dzięki wstawiennictwu Mikołaja.

Nie wszyscy potrafili docenić dobroć biskupa Mikołaja. Cesarz Dioklecjan kazał go uwięzić. Św. Mikołaj w więzieniu spędził kilka lat. Przez ten czas bardzo pomagał uwięzionym, szczególnie tym, którzy cierpieli za wiarę w Pana Boga.

Św. Mikołaj cieszył się, że mógł dzielić tym, co posiadał. Pod koniec życia mówił, że zawsze chętnie dawał dzieciom podarunki, bo ma nadzieję, że gdy odejdzie z tego świata, ludzie wspominając jego osobę, też będą się wzajemnie obdarowywać prezentami.

Św. Mikołaj zmarł 6 grudnia. Relikwie świętego znajdują się w Bari, we Włoszech. Tam odbywa się co roku wielka uroczystość. 9 maja najpiękniej ozdobiony statek wiezie dwumetrową, złoconą figurę św. Mikołaja. Następnie specjalny powóz obwozi po mieście tę figurę.

Mikołaj pomagał ubogim dlatego, że miał dobre serce. Robił to bez rozgłosu. Naśladował Pana Jezusa, który żyjąc na ziemi, pomagał ubogim i cierpiącym.

Dobroć św. Mikołaja tak się spodobała ludziom, że zaczęli go naśladować, obdarowując się w dniu jego imienin. Zwyczaj ten mamy do dziś. Warto pamiętać, że dobroć możemy sobie okazywać nie tylko za pomocą prezentów, ale także przez dobre słowo, życzliwość, niesienie pomocy…

Naciskając na obrazki znajdziesz niespodzianki.

I ty też możesz zostać świętym Mikołajem.

Uzupełnij w ćwiczeniach stronę 112 i 113.

Wraz ze świętym Mikołajem dziękuję za uwagę.