Стале Попов - „Крпен живот“

• Претставник на македонската литература по Втората светска војна и на првата генерација раскажувачи.
• Роден е во с.Мелница, Мариовско
• Учел богословско училиште, а подоцна завршил теолошки факултет.
• Писател регионалист - речиси сите негови дела се поврзани со Мариово.
• Пишувал раскази и романи со селска и историска проблематика.

- Почнал да пишува во последната деценија од животот. - Дебитирал во 1951 година со два расказа. - Популарност стекнал со романот „Крпен живот“ во 1953 година.

РОМАНИ „Крпен живот“ „Толе паша“ „Калеш Анѓа“ „Дилбер Стана“ „Шаќир војвода“ „Доктор Орешковски“ „Необично дете“

РАСКАЗИ „Мариовски панаѓур“ „Мариовски приказни“ „Итар Пејо“

„Крпен живот“ - кратка содржина (аудио)

• Романот „Крпен живот“ е напишан на мариовски говор (дијалект) - дијалозте се напишани на жив, народен говор со што се постигнува автентичност.

• Главни ликови: Доста Рожденката, Илко, Митра, Стојо, Трајко, Нешка, Крсте.

• Место и време: Дејството се случува во селото Витолиште на крајот на 19 век и почеток на 20 век.

• Идеја: Да се даде реалистична слика за животот во мариовските села на почетокот на 20 век

с. Витолиште, Мариовско

Легендата за Витолиште (фрагмент)

„Легендата кажува дека многу одамна, а кога — не се знае, живееле долу крај реката Црна во селиштето Разлог тројца браќа: Раде, Гале и Вите. Се разбира, тие тогаш се занимавале со сточарство, лов, пчеларство и по малку земјоделие. Кога виделе дека земјата им се поиспостила, а тревата речиси секоја година горела од жешкото сонце, тие намислиле да побараат попогодни места, кои во тоа време ги имало во изобилност. На оваа мисла ги навеле и нивните коњи, кои бегајќи од низината крај Црна, летно време накачувале гope по Зелка, Ѓурѓишча, Перун и Трибор, барајќи сочна трева. Прибирајќи ги есено време коњите, Вите видел убави орници со богата паша, па една есен си направил нешто меќанец — колипка — во полите на овие високи планини, презимувал, а пролетта си ги дотерал и овците и говетцата. Така: Вите се заселил во оваа котловинка и ги удрил темелите на сегашното Витолишча; по неговото име го добила името и самата населба. Гале и Раде исто така го напуштиле своето живеалиште и прешле преку Црна, та едниот ги удрил темелите на сегашното село Галишча, а другиот — на Радобил кои, ете, биле крстени на нивните имиња. Оваа легенда старите ја поткрепуваат и со заедничкиот селски панаѓур (слава) свети Атанасија зимни, кој го служат сите три села, како некогаш што го служеле сите тројца браќа — Раде, Гале и Вите.

Доста Рожденката

Конфликтот во рманот:

Митра

Општествено-историски теми во романот