Ignacy Mościcki

Ignacy mościcki

Polski chemik, naukowiec, politykoraz prezydent II RP

Start

Index

historia

kariera naukowa

odkrycia chemiczne

polityka

Historia

Ignacy Mościcki urodzony 1 grudnia 1867r. w Mierzanowie, pochodził z rodziny szlacheckiej, był synem Faustyna Walentego i Stefanii Mościckich oraz miał piątkę rodzeństwa 3 braci i 2 siostry. Początkowo uczył się w gimnazjum w Płocku, lecz skończył swoją naukę w warszawie w szkole realnej Babińskiego. Był szczególnie uzdolniony w zakresie nauk matematyczno-przyrodniczych. Studiował na wydziale technologi chemicznej w Rydze, był członkiem Ligi Narodowej oraz Związku Młodzieży Polskiej "Zet". Studia ukończył w 1891r. Po członkostwie w związku "Zet" przeniósł się do niepodległościowego ruchu socjalistycznego, brał udział w przygotowaniach do zamachu na generał-gubernatora warszawskiego rosjanina Josifa Hurko, miał on zostać zabity w eksplozji nitrogliceryny, którą wyprodukował Mościcki.

czytaj dalej

Historia

Ostatecznie zamach na Rosjanina się nie powiódł. Mościcki zagrożony aresztowaniem przez włądze Rosyjskie musiał uciekać z kraju. Udał się wraz z żoną, Michaliną do Londynu. W Wielkiej Brytanii jego sytuacja majątkowa nie była najlepsza, parcował w dorywczych pracach, rzeźbił w drewnie, później był pomocnikiem fryzjerskim. W Anglii ukończył studia i z czasem zaczą dostawać oferty pracy, oferte dostał np. od Szwajcarskiego uniwersytetu we Fryburgu Mościcki zdecydował się wyjechać do Szwajcarii. Miał 4 synów i 1 córkę.

Powrót do strony głównej

Kariera naukowa

Ignacy objął stanowisko kierownika technicznego w firmie "Société de l’Acide Nitrique", która sfinansowała jego badania dotyczące kwasu azotowego. W tych czasach zapotrzebowanie na azot było ogromne. W trakcie współzawodnictwa o rozwiązanie problemu zapotrzebowania na azot okazało się jednak, że w Norwegii opracowano tańszą metodę produkcji kwasu azotowego niż ta autorstwa Mościckiego. Mościcki uznał się za pokonanego i oświadczył firmie, że budowanie fabryki według jego projektu nie ma sensu i oddał spółce swoje patenty, licząc na wynagrodzenie ze strony firmy, lecz nie dostał żadnych środków od firmy i został bez pieniędzy. Mościcki zatrudnił się w innej firmie gdzie opracował wiele kondensatorów i bezpieczników, które były powszechnie stosowane w całej Europie przez wiele lat.

Czytaj dalej

Kariera naukowa

Mościcki kontynuował swoje badania nad azotem, opracował wydajniejszą reakcje tlenu z azotem w łuku elektrycznym, znalazła ona uznanie Crookersa i Einsteina. Na wieść o jego sukcesie zarząd firmy "Société de l’Acide Nitrique" zwrócił się z propozycją wznowienia współpracy, na co zgodził się Ignacy. W 1908 roku duże szwajcarskie przedsiębiorstwo "Aluminium Industrie A.G. Neuhausen" rozpoczęło budowę fabryki kwasu azotowego. Dwa lata później w zakładzie zaprojektowanym, wybudowanym i uruchomionym przez polskiego chemika wyprodukowano pierwszą cysternę kwasu azotowego.

Powrót do strony głównej

Odkrycia chemiczne

Ignacy Mościcki osiągną bardzo wiele w dziedzinie chemii, szególnie w badaniach nad kwasem azotowym. Opracował metodę otrzymywania kwasu azotowego za pomocą prądu wiążąc azot z powietrza, a następnie jeszcze wydajniejszą metodę otrzymywania tego kwasu w reakcji tlenu i azotu w łuku elektrycznym z wykorzystaniem wirującego płomienia w polu magnetycznym. Ignacy Mościcki opracowywał jeszcze inne reakcje chemiczne jak np. synteze cyjanowodoru. Ignacy opracował dziesiątki użtecznych patentów jak np. bezpieczniki, kondensatory. Te odkrycia w dziedzinie chemii i elektryczności pozwoliły mu być szanowanym naukowcem nawet przez największych geniuszy takich jak Einstein oraz pozwoliły mu zająć takie stanowisko jak prezydent II RP.

Powrót dostrony gółwnej

Polityka

Po przewrocie majowym Józef Piłsudski poszukiwał osoby, która zechciałaby objąć urząd prezydenta Polski. Sam marszałek nie chciał nim zostać, ponieważ jego zdaniem konstytucja marcowa dawała głowie państwa zbyt skromne uprawnienia. Zwolennik Piłsudskiego, premier Kazimierz Bartel zaproponował, aby siły sanacyjne wysunęły kandydaturę naukowca Mościckiego, którego znał ze wspólnej pracy na uczelni. Mościcki miał być kandydatem pozornie niezależnym, był jednak zwolennikiem Piłsudskiego, którego znał jeszcze z działalności w ruchu socjalistycznym. Tym samym szerzej nieznany ogółowi naukowiec został trzecim, po Gabrielu Narutowiczu i Stanisławie Wojciechowskim Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej. Został zaprzysiężony 4 czerwca 1926. Zamieszkał wraz z rodziną na Zamku Królewskim w Warszawie.

Powrót do strony głównej