Sumienie

SUMIENIE

"Wróć do swego sumienia" św. Augustyn

KOMPAS

Podróżnikowi niezbędny jest dobry kompas pokazujący położenie, na podstawie którego może on wybrać właściwy kierunek drogi do wybranego celu. Podobnie sumienie określa i podpowiada człowiekowi, jak ma postępować, aby nie zboczyć z drogi wiodącej go do celu ostatecznego.

MORALNE OCZY CZŁOWIEKA

Oko nie tworzy rzeczywistości, ale ją tylko rejestruje, odczytuje. Podobnie rzecz ma się z sumieniem: ono też nie kreuje rzeczywistości moralnej, nie określa, co jest dobre, a co złe, ale odczytuje obiektywne prawo moralne, odbiera co jest dobre, a co złe.

SUMIENIE W PIŚMIE ŚWIĘTYM

STARY TESTAMENT

NOWY TESTAMENT

Autorzy natchnieni określali sumienie jako wnętrze człowieka, posługując się obrazami: serca, nerek, ducha, duszy. Król Salomon prosił Boga o serce zdolne do odróżniania dobra od zła.

Św. Paweł przed sądem mówi: "I sam usilnie się staram, aby mieć zawsze czyste sumienie wobec Boga i wobec ludzi" (Dz 24,16)

VS

W Liście do Rzymian wskazuje, że sumienie nakazuje pełnić dobro, a unikać zła (por. Rz 2, 14-16).

DEFINICJA

„Sumienia jest najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka, gdzie przebywa on sam z Bogiem, którego głos w jego wnętrzu rozbrzmiewa” (Sobór Watykański II, Gaudium et spes, 16)

SUMIENIE

PO DOKONANYM CZYNIE

PRZED DOKONANIEM CZYNU

PODCZAS DOKONYWANIA CZYNU

Pochwala lub upomina, gani.

Ocenia czyn. Oskarża lub daje radość z czynu.

Doradza, co zrobić, jak zrobić.

Jesteśmy zobowiązani formować swoje sumienie tak, aby było dla nas drogowskazem do czynienia dobra, a więc i zbawienia. Bardzo wiele zależy od tego, co świadomie wybieramy i czemu pozwalamy mieć na nas wpływ.

Pomoc w formacji sumienia:

1. Słowo Boże
2. Stawianie sobie wymagań
3. Częsty rachunek sumienia
4. Systematyczna spowiedź
5. Modlitwa
6. Przykład uczciwych ludzi
7. Rekolekcje

BYĆ CZŁOWIEKIEM SUMIENIA

"Być człowiekiem sumienia, to znaczy przede wszystkim w każdej sytuacji swojego sumienia słuchać i jego głosu w sobie nie zagłuszać, choć jest on nieraz trudny i wymagający; to znaczy angażować się w dobro i pomnażać je w sobie i wokół siebie, a także nie godzić się nigdy na zło (...). Być człowiekiem sumienia, to znaczy wymagać od siebie, podnosić się z własnych upadków, ciągle na nowo się nawracać". św. Jan Paweł II