Rok liturgiczny

Szczególne kartki z kalendarza. Okresy roku liturgicznego.

Święta nakazane

Naboż. w roku liturgicznym

Zadanie

„Pięćdziesiąt dni od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego obchodzi się z wielką radością jako jeden dzień świąteczny, co więcej, jako «wielką niedzielę». (…) Ten święty okres pięćdziesięciu dni kończy Niedziela Zesłania Ducha Świętego. Czterdziestego dnia po Wielkanocy obchodzi się Wniebowstąpienie Pańskie (…)”.

Okres Wielkiego Postu trwa od Środy Popielcowej, a kończy się w Wielki Czwartek przed Mszą Wieczerzy Pańskiej. Od początku Wielkiego Postu do Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę nie śpiewa się „alleluja”. W Środę Popielcową, która jest dniem postu, posypuje się głowy popiołem. Niedziele tego okresu nazywają się: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą i piątą niedzielą Wielkiego Postu. Szósta niedziela, od której rozpoczyna się Wielki Tydzień, nazywa się Niedzielą Męki Pańskiej lub Niedzielą Palmową. W Wielkim Tygodniu wspominamy mękę Chrystusa, poczynając od Jego wjazdu do Jerozolimy.

„Oprócz okresów mających własny charakter zostają trzydzieści trzy lub trzydzieści cztery tygodnie w ciągu cyklu rocznego, w których nie obchodzi się żadnej szczegółowej tajemnicy Chrystusa, lecz wspomina się misterium Chrystusa w jego pełni, zwłaszcza w niedziele. Okres zwykły (I część) zaczyna się w poniedziałek, który następuje po niedzieli wypadającej po dniu 6 stycznia i trwa do wtorku przed Wielkim Postem, i powtórnie (II część) zaczyna się w poniedziałek po Niedzieli Zesłania Ducha Świętego i kończy się przed I Nieszporami pierwszej niedzieli Adwentu”.

Okres Narodzenia Pańskiego zaczyna się od I Nieszporów Narodzenia Pańskiego (jest to wieczór 24 grudnia po Wigilii), i trwa aż do niedzieli po uroczystości Objawienia Pańskiego, czyli do niedzieli po 6 stycznia. O północy 25 grudnia odprawiana jest Msza Święta zwana pasterką.

Adwent

„Okres Adwentu ma podwójny charakter. Jest okresem przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, przez którą wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi. Równocześnie jest okresem, w którym przez wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa kieruje się dusze ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów. Z obu tych względów Adwent jest okresem pobożnego i radosnego oczekiwania. Okres Adwentu zaczyna się od I Nieszporów niedzieli, która wypada 30 listopada lub jest najbliższa tego dnia, i kończy się przed I Nieszporami Narodzenia Pańskiego [po Wigilii 24 grudnia]. Niedziele tego okresu nazywają się pierwszą, drugą, trzecią i czwartą Adwentu”