Udział we Mszy Świętej i budowa -części.

1.obowiązek, ale i przywilej -udział we mszy świętej.

2. Modlitwa Eucharystyczna.

t.22, podr. s. 73-75. t.23, podr. s. 76-78. 2 jednostki lekcyjne

Budowa Mszy Świętej .

Msza Święta ma określony porządek. Wyróżniamy w niej cztery główne części: 1.Obrzędy wstępne 3.Liturgia Eucharystyczna 2. Liturgia Słowa 4.Obrzędy zakończenia

OBRZĘDY WSTĘPNE

LITURGIA SŁOWA

modlitwa wiernych (powszechna)

części liturgii słowa

liturgia słowa dialogi

LITURGIA EUCHARYSTYCZNA

przygotowanie darów

Pierwszy cud Eucharystyczny

„Pierwszy Eucharystyczny cud w Kościele katolickim, dokładnie zbadany i oficjalnie uznany, znajduje się w Lanciano, w kościele pw. św. Franciszka z Asyżu, położonym w centrum miasta. Nie znamy dnia, miesiąca ani roku, w którym wydarzył się cud. (…) Z inskrypcji na kamiennej tablicy (…) możemy przeczytać: «Około roku Pańskiego 700 w tym kościele (…) pewien kapłan mnich wątpił, czy Święta Hostia jest naprawdę Ciałem Naszego Pana, a wino Jego Krwią. Odprawił Mszę i gdy wyrzekł słowa konsekracji hostii, zobaczył, jak przemienia się ona w Ciało, a wino w Krew. Pokazano to zgromadzonym, a potem całemu ludowi. Ciało zachowało się w całości, a Krew podzieliła się na 5 nierównych części (…)»”. (A. Niedźwiecki, Eucharystyczny cud w Lanciano)

Relikwie Cudu Eucharystycznego. Ciało Pańskie znajduje się w srebrnej monstrancji, a Krew w kielichu, Lanciano, Włochy

Modlitwę eucharystyczną rozpoczyna prefacja (łac. praefatio – przedmowa), czyli modlitwa zaczynająca się dialogiem pomiędzy kapłanem i wiernymi (Pan z wami – I z duchem twoim. W górę serca – Wznosimy je do Pana…), a kończąca słowami: „Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów…”, które odmawiają lub śpiewają wszyscy wierni. Przed konsekracją kapłan modli się: „Dlatego stajemy przed Tobą i zjednoczeni z całym Kościołem, uroczyście obchodzimy pierwszy dzień tygodnia, w którym Jezus Chrystus zmartwychwstał i zesłał na Apostołów Ducha Świętego. Przez Chrystusa prosimy Ciebie, wszechmogący Boże: Uświęć te dary mocą Twojego Ducha, aby stały się dla nas Ciałem i Krwią naszego Pana, Jezusa Chrystusa”. (Druga modlitwa eucharystyczna)

Następnie kapłan wypowiada słowa konsekracji: „On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy…»”. Konsekrację kończą słowa: „To czyńcie na moją pamiątkę”. Po przeistoczeniu kapłan ukazuje wiernym kielich, stawia go na korporale, przyklęka i rozpoczyna jedną z czterech aklamacji. W każdej aklamacji jest inna forma odpowiedzi wiernych. Aklamacja pierwsza: Kapłan: Oto wielka tajemnica wiary. Wierni: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. Aklamacja druga: Kapłan: Wielka jest tajemnica naszej wiary. Wierni: Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale. Aklamacja trzecia: Kapłan: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. Wierni: Panie, Ty nas wybawiłeś przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata. Aklamacja czwarta: Kapłan: Tajemnica wiary. Wierni: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci. Na końcu modlitwy eucharystycznej kapłan unosi kielich i patenę i mówi: „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie…”. Wszyscy odpowiadają: „Amen”.

Obrzędy komunijne i zakończenia

rozesłanie i błogosławieństwo

Święty Jan Paweł II przypomina, że Eucharystia jest wielkim darem: „Pozwólcie, umiłowani Bracia i Siostry, że w świetle waszej wiary i ku jej umocnieniu przekażę Wam to moje świadectwo wiary w Najświętszą Eucharystię. (…) Oto skarb Kościoła, serce świata, zadatek celu, do którego każdy człowiek, nawet nieświadomie, podąża. Wielka tajemnica, która z pewnością nas przerasta i wystawia na wielką próbę zdolność naszego rozumu do wychodzenia poza pozorną rzeczywistość. (…) Pozwólcie że, (…) w imieniu całego Kościoła, w imieniu każdego i każdej z Was powtórzę Chrystusowi: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego» (J 6,68)”. /Jan Paweł II, Encyklika „Ecclesia de Eucharistia”, 59) /

ZAPAMIĘTAJ

Każdy, kto przyjął chrzest święty i należy do wspólnoty Kościoła, może i powinien uczestniczyć w liturgii Mszy Świętej, a ci, którzy dzięki sakramentowi pokuty i pojednania są w stanie łaski uświęcającej, mogą przyjąć Ciało Chrystusa pod postacią chleba. Udział we Mszy Świętej obowiązuje nas w każdą niedzielę i święta nakazane. Mówi o tym pierwsze przykazanie kościelne: „W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy Świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych”.

Każdy może się włączyć w przygotowanie liturgii Mszy Świętej. Możecie czytać czytania, śpiewać psalm, przygotować i przeczytać modlitwę powszechną lub komentarze do poszczególnych części Mszy Świętej: czytań, przygotowania darów, Komunii Świętej. Najczęściej zadania te podejmują grupy liturgiczne w parafii, a wszyscy obecni słuchają i odpowiadają na wezwania.

zadanie domowe

ZAPAMIĘTAJ

Najważniejszym momentem Eucharystii jest przeistoczenie. Kapłan w imieniu całej społeczności wiernych wzywa mocy Ducha Świętego, aby chleb i wino zostały konsekrowane i stały się Ciałem i Krwią Chrystusa. Forma czasu teraźniejszego świadczy o tym, że ofiara Pana Jezusa dokonuje się tu i teraz, a użycie liczby mnogiej przypomina, że podczas konsekracji Eucharystii kapłan nigdy nie działa sam, lecz zawsze w Kościele i z całym Kościołem – Mistycznym Ciałem Chrystusa. Zmysły mówią nam, że na ołtarzu jest chleb i wino, ale wiara podpowiada, że to Ciało i Krew.