Epilog "Pana Tadeusza"

Epilog

"Pana Tadeusza"

Autor:Irmina Zarska

Informacje

• epilog nigdy nie został wydrukowany za życia autora,
• jest gorzkim podsumowaniem utworu,
• przedstawia grzechy polskiej emigracji,
• dopełnia obraz narratora,
• wyjaśnia idylliczność opisu ojczyzny,
• mówi o przeznaczeniu utworu,
• jest krytyką władz i społeczności państw zachodnich.

Epilog nie został wydany za życia autora.

• dysponujemy jedynie wersją rękopiśmienną z licznymi poprawkami,
• został napisany po ukończeniu 12 ksiąg, w 1834 roku,
• wydrukowano go po raz pierwszy w roku 1860 (pięć lat po śmierci Adama Mickiewicza).

Epilog jest gorzkim podsumowaniem utworu.

• jest fragmentem wypełnionym smutkiem i szczerze ukazującym rozczarowanie autora.

Epilog przedstawia grzechy polskiej emigracji:

• ucieczkę od obowiązków żołnierskich (niewzięcie udziału w powstaniu),
• współpracę z wrogiem,
• wykorzenienie polskości z serca,
• kłótliwość i wzajemną niechęć,
• rozbicie,
• upadek moralny,
• wzajemne obwianianie się za sytuację w kraju.

Epilog dopełnia obraz narratora.

• dowiadujemy się, że jest nim emigrant tęskniący za ojczyzną w Paryżu,
• pozwala to wysnuć przypuszczenie, że może nim być sam Mickiewicz.

Epilog wyjaśnia idylliczność obrazu ojczyzny.

• pominięcie smutnych wydarzeń historycznych wyjaśnione jest niechęcią do zasmucania i tak cierpiących rodaków,
• jedyną pociechą w obecnej sytuacji mają być wspomnienia o ojczyźnie z czasów nadziei na jej odrodzenie,
• "Pan Tadeusz" miał być dziełem podnoszącym emigrantów na duchu.

Epilog wyjaśnia przeznaczenie utworu.

• "Pan Tadeusz" miał mieć funkcję terapeutyczną, leczyć zranione dusze emigrantów, pokrzepiać ich serca,
• marzeniem autora jest upowszechnienie treści dzieła, jego trafienie nawet do niewykształconych odbiorców ("żeby te księgi zbłądziły pod strzechy").

Epilog krytykuje władze i społeczność państw zachodnich za:

• niegościnność,
• obojętność na problemy Polski i Polaków,
• brak prawdziwych relacji,
• brak skłonności do wzruszeń i podziwu dla bohaterów.

"W całej przeszłości i w całej przyszłości Jedna już tylko jest kraina taka, W której jest trochę szczęścia dla Polaka, Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie Święty i czysty, jak pierwsze kochanie, Niezaburzony błędów przypomnieniem, Niepodkopany nadziei złudzeniem, Ani zmieniony wypadków strumieniem".

Dziękuję za uwagęi zapraszam na moją stronę po więcej inspiracji :)