Szkoły Filozoficzne

Szkoły Filozoficzne

Ich najwięksi filozofowie, popularne teorie i ogólny tok myślenia

Stoicy

Fizyka, Logika i Etyka

Stoicyzm u podstaw

Stoicy (Stoicyzm) uąywali trzy główne części filozofii:-teorie bytu (Fizyke)- Ich podstawową zasadą w tej dziedzinie było przyjmowanie, że wszystko co istnieje jest materią.-teorie poznania (Logikę)-dla stoików idee były więc wtórnymi ruchami pneumy odbywającymi się w ludzkiej duszy, a nie bytami rzeczywistymi.-teorie moralności (Etykę)-Etyka stoicka wywodzi się wprost z jej teorii bytu. Skoro światem „rządzi” pneuma, która jest wszechmocna i nieubłaganie dąży do swojego celu, nie ma sensu jej się przeciwstawiać.Stoicyzm stworzył kompletny system filozoficzny, który w teorii bytu był monistyczny, zasadniczo materialistyczny i deterministyczny, a w teorii poznania skłaniał się ku empiryzmowi, ale najbardziej jest znany ze swojej części etycznej.

Najwięksi filozofowie stoicyzmu

Wczesny stoicyzm:-Apollofanes -Zenon z Tarasu -Bazylides -Krinis Późny stoicyzm: -Lucjusz Anneusz Kornutus -Seneka Młodszy -Epiktet -Hierokles

Mediostoicyzm: -Panajtios -Mnezarchos -Jazon z Nyssy -Posejdonios z Rodos

Posejdonios z Rodos

Cynicy

Uczniowie Sokratesa

Cynicy, jak to się zaczęło

Starożytni cynicy greccy wywodzą swe poglądy od Sokratesa. Antystenes z Aten, którego zwykło się podawać za Diogenesem Laertiosem jako pierwszego z cyników, chociaż niektórzy badacze uważają to za kwestię sporną, był jego uczniem. Filozofia cyników była pierwszym systemem z całego szeregu greckich filozofii życia. Cynicy programowo odrzucali rozważanie zagadnień z teorii bytu i teorii poznania koncentrując się prawie wyłącznie na etyce. Według cyników jedynym prawdziwym dobrem i celem życia jest sama cnota, a wszystko inne powinno być dla człowieka całkowicie obojętne.Inne popularne teorie w cyniźmie: -sensualizm - doktryna mówiąca, że istnieje tylko to, co poznaje się zmysłami -realizm atomistyczny – przekonanie, że istnieją tylko poszczególne, jednostkowe byty materialne

Sokrates

Mniejsze szkoły sokratyczne

szkoły filozofii greckiej założone przez uczniów Sokratesa (tzw. sokratyków mniejszych). Nazwa ta ma je odróżnić platonizmu i jego kontynuacji w postaci arystotelizmu.

Greccy cynicy:

Antystenes

-Antystenes -Diogenes z Synopy -Onezikritos z Astypalai -Krates z Teb -Menippos z Gadary -Bion z Borystenes

Krates z Teb

Epikurejczycy

i Epikur

Epikureizm

kierunek filozoficzny zapoczątkowany w starożytności przez Epikura, w ok. 306 r. p.n.e.Za początek epikureizmu uważa się drugie przybycie Epikura do Aten i założenie przez niego ok. 306 p.n.e. szkoły filozoficznej – tzw. „Ogrodu” (stgr. Κῆπος, Kipos). Epikureizm, będący początkowo tylko szkołą filozoficzną, przekształcił się z biegiem czasu w dość elitarną, ezoteryczną sektę, która już w czasach rzymskich przyjmowała w swoje szeregi jedynie wybranych.

Epikur

Uczniowie Epikura

Założenia Epikureizmu

Epikureizm jest jedną z dwóch najważniejszych antycznych filozofii życia. Dla tego sposobu filozofowania kluczowym pytaniem było jak osiągnąć szczęście w życiu doczesnym. Były to więc przede wszystkim systemy etyczne. Najbardziej oryginalne było jednak pojęcie śmierci przez Epikura. Twierdził, że nie należy bać się śmierci, bo, jak sam powiedział „dopóki jesteśmy, nie ma śmierci, a gdy ona przychodzi, nie ma nas”.

Głównymi przedstawicielami Epikureizmu i uczniami Epikura są:- Filodemos z Gadary - Zenon z Sydonu - Metrodoros z Lampsakos - Hermarchos z Mityleny - Lukrecjusz

Sceptycy

Write a subtitle here

Sceptycyzm

Sceptycy uważali wyznawanie postawy sceptycznej za warunek szczęścia – w tym sensie sceptycyzm jako kierunek filozoficzny skoncentrowany na etyce nie wyróżnia się spomiędzy innych szkół filozoficznych hellenizmu.Jak twierdził Sekstus Empiryk, "celem sceptyka jest niezakłócony spokój wobec przypuszczeń, a wobec rzeczy mu narzuconych umiarkowane ich doznawanie". Gwarantuje taki stan ducha połączenie powstrzymywania się od sądów (epoche) i spokój duszy (ataraksja, zob. apatheia, afazja). Argumenty wysuwane przez sceptyków, zwłaszcza późniejszych, podchwycone zostały przez pisarzy chrześcijańskich, którzy wykorzystywali je do zwalczania wrogich sobie szkół filozoficznych.

Zasady sceptyków wynikały z odpowiedzi Pyrrona na trzy podstawowe pytania: 1. Jakie są własności rzeczy? 2. Jak mamy się zachowywać wobec rzeczy? 3. Jakie są następstwa naszego zachowania wobec rzeczy? Oto jak odpowiadał na nie Pyrron: 1.Nie znamy własności rzeczy. 2.Nie mogąc dociec własności rzeczy należy praktykować εποχη (epoche), czyli wstrzymywanie się od sądów i nie zabierać głosu w żadnej sprawie (αφασια – afazja). 3.Εποχη prowadzi do αταραξια (ataraksja) – spokoju.

Sceptycy

-Pyrron z Elidy-Dioskurides z Cypru -Nikolochos z Rodos -Lakydes z Cyreny -Euandros z Fokaja -Karneades Młodszy -Ptolemeusz z Cyreny -Ptolemeusz z Aleksandrii -Heraklides -Apellas -Agryppa

Pyrron z Elidy

Lakydes z Cyreny

Heraklides

Dziękuje za uwagę!

Olaf Biedroń