Want to create interactive content? It’s easy in Genially!
Leksykon Tolkienowskich Bohaterów
agnieszka.kosek
Created on October 30, 2020
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
View
Vaporwave presentation
View
Women's Presentation
View
Geniaflix Presentation
View
Shadow Presentation
View
Newspaper Presentation
View
Memories Presentation
View
Zen Presentation
Transcript
Uczniowie klasy 6a Zespołu Szkół w Izdebniku prezentują
LEKSYKON TOLKIENOWSKICH BOHATERÓW
Na podstawie lektury J. R. R. Tolkiena "Hobbit"
Autorzy:
Julia Dyląg Kinga Kaczor Olga Kurek Kacper Leniartek Oskar Madej Filip Mamak Lena Matuła Artur Mądrala Oskar Moskała Maja Plichta Diana Radoń Nikola Rączka Julia Starzec Anna Stefaniak Rafał Swiatłoń Wiktoria Zaremba
Praca zrealizowana na lekcjach języka polskiego online w klasie 6a w ramach omawiania lektury J. R. R. Tolkiena„Hobbit”. Opiekun: Agnieszka KosekRok szkolny 2020/2021
Spis treści
1. Mapa Śródziemia
8. Smaug
2. Gandalf
9. Gollum
10. Pająki
3. Hobbici
4. Biblo Baggins
11. Gobliny
5. Krasnoludy
12. Orły
6. Elfy leśne
13. Wilki
7. Elfy z Rivendell
14. Trolle
Gandalf
Swoją moc wykorzystywał tylko w najważniejszych i najtrudniejszych sytuacjach, nie korzystał z niej przy pierwszej lepszej okazji, pomimo iż była ona bardzo potężna.Bohaterowie powieści go szanowali i byli wdzięczni za jego pomoc. Jednak po oświadczeniu Gandalfa w puszczy o tym, że on zawraca, zrozumieli, jak bardzo ważna dla nich była jego obecność. W końcu to on ich ratował w sytuacjach tragicznych. Mimo iż był potężnym czarodziejem, to czasem uważali go za starca, który umie jedynie zrobić magiczne sztuczki.
Gandalf był drugoplanową najbardziej tajemniczą postacią w powieści, czarodziejem który razem z krasnoludami i Bilbem wyruszył na wyprawę po skarb. Potrafił czarować. Dobrze jeździł konno i logicznie myślał. Miał także dobry instynkt ponieważ zawsze zjawiał się w odpowiednim momencie. Bardzo dobrze znał tereny wyprawy, potrafił być czasami srogi i groźny a czasami przyjazny i miły. Bohater Lubił palić fajki i puszczać z nich kółka, lubił także przygody.Przyjaźnił się z 13 krasnoludami, Bilbem Bagginsem i elfem Elrondem.Miał długą brodę aż do pasa, nosił szpiczasty kapelusz i długi szary płaszcz przepasany szarfą. Miał czarne buty i w dłoni trzymał różdżkę.Jego cechy charakteru to: mądrość, doświadczenie, staranność, umiejętność bezinteresownej pomocy.Wędrowców traktował profesjonalnie i troszczył się o to, aby każdy był razem z grupą na przykład wtedy, kiedy Bilbo został w jaskini goblinów, to chciał po niego wrócić. Żeby zmobilizować członków wyprawy do samodzielności, czasami znikał na jakiś czas.
Hobbici
Hobbici mieszkali w Shire w Hobbitonie w swoich Norach. Byli niscy, nie nosili butów na swoich owłosionych stopach. Prowadzili spokojny tryb życia z wygodami. Hobbici nie lubili przygód i ogólnie rzeczy niespokojnych, niebezpiecznych. Nie sprawiali im również radości niespodziewani goście. Za to przyjemność sprawiało im palenie fajki i dobra zabawa. Często spędzali czas czytając, spacerując, gotując. Warto również wspomnieć o umiejętnościach hobbitów. Byli bardzo zwinni oraz potrafili się ciho poruszać. Umieli też grać na instrumentach.
Bilbo Baggins
Wyglądał on jak każdy inny hobbit, miał charakterystyczne spiczaste uszka, kręcone włosy, duży brzuszek oraz duże owłosione stopy, na których nigdy nie nosił butów. Równie specyficzny był jego ubiór składający się z kolorowego kubraka i spodni. Bilbo Baggins prowadził ospały, leniwy, spokojny tryb życia , był domatorem. Znani hobbici szanowali go. Mało kiedy robił coś niespodziewanego.Bilbo nie wychylał się spośród innych hobbitów. Ubierał się kolorowo, lubił dobrze zjeść i pospać. Cenił ład i porządek. Uwielbiał palić tytoń ze swej fajki. Nie lubił przygód. Swój wolny czas spędzał jednak głównie na jedzeniu, paleniu fajki i spanu. Całe jego życie zmieniło się po przybyciu dwunastu krasnoludów i wizycie Gandalfa. Potrafił wykonywać narzędzia i korzystać z nich z wielką wprawą.Miał czuły słuch, ostry wzrok. Potrafił zwinnie, bezszelestnie biegać. Był nieuchwytny. W drużynie pełnił funkcję włamywacza.
Bilbo Baggins był zamożnym hobbitem, synem Bunga Bagginsa i Belladony Tuk. Mieszkał w Bag End w Hobbitonie.
Krasnoludy
Krasnoludy mieszkały w mieście Dal i pracowały w kopalniach. Ich siedzibą była Samotna Góra. Byli władcami podziemia. Pracowali kopiąc dużo tuneli. Zajmowali się kowalstwem, wykłuwali narzędzia i sprzedawali ludziom, dzięki temu mieli dużo pieniędzy. Krasnoludy były niskiego wzrostu, miały długie włosy i białe lub żółtawe brody oraz duże nosy. Ubierali się w szarobrunatne szaty. Nosili płaszcze z kapturami, każdy z nich miał inny kolor kaptura. Posiadali srebrne pasy oraz worek z narzędziami i łopatę. Krasnoludy były uparte i nie lubiły obcych. Przepadały tylko za swoim towarzystem. Podczas walki byli bardzo zręczni i szybko biegali. Umieli posługiwać się bronią. Przywódcą Krasnoludów był Thorin. Podczas podróży każdy wykazał się odwagą.
Leśne elfy
Leśne elfy zamieszkiwały Mroczną Puszczę. Ich przywódcą był król, który mieszkał w wielkiej grocie. Elfy lubiły przesiadywać w półmroku na leśnej polanie, palić ognisko, ucztować, pić wino, śpiewać i grać na harfach. Miały długie, lśniące włosy, w które wplecione były kwiaty. Drogie kamienie błyszczały im na kołnierzach i pasach ich zielonych i brunatnych ubranek. Szykując się do walki ,uzbrajały się w łuki i oszczepy. Elfy leśne różniło to o innych elfów, że lubiły biesiadować oraz że były groźniejsze i mniej mądre niż elfy z zachodu. Leśne elfy nie ufały też nieznajomym. Zajmowały się głównie biesiadowaniem i budowaniem domów lub szałasów. Elfy nie potrafiły zaufać osobom, których nie znały. Niechęć elfów do krasnoludów wynikała z tego, jak one wyglądały oraz elfy oskarżały krasnoludy o kradzież skarbów. Krasnoludy twierdziły zaś, że była to ich zapłata za obróbkę złota i srebra dla króla elfów.
Król elfów nosił na głowie koronę z jagód i czerwonych liści, którą na wiosnę zmieniał na koronę z leśnych kwiatów. W ręku trzymał rzeźbione, dębowe berło. Ponad wszystko kochał skarby.
Elfy z Rivendell
Elfy z Rivendell miały kwiaty wplecione we włosy, na kołnierzach i pasach drogie zielone i białe kamienie. Były dostojne i wesołe. Grały na harfach, śpiewały i lubiły biesiadować. Elfy nie ufały nieznajomym, pomimo że rozporządzały ogromną magią, były ostrożne. Na ich czele stał Erlond. Był wysoki, mądry oraz posiadał łagodne rysy. Pełny dostojeństwa . Imię jego oznaczało dosłownie "Kopuła Gwiazd". " W domu Elronda każdemu było dobrze, czy kto lubił jeść, czy spać, czy pracować, czy opowiadać różne historie, czy śpiewać, czy po prostu siedzieć i rozmyślać, czy też wszystko po trosze łączyć w przyjemną całość. Nic złego nie miało dostępu do tej doliny."
Smaug
Samug przejął samotną górę poprzez wypłoszenie większości jej mieszkańców. Żył na ruinach królestwa krasnoludzkiego na stercie złota, którego czujnie strzegł. Był wielkim, ognistym, złotoczerwonym smokiem ze skrzydłamiDla smauga najważniejsze były złote skarby, których miał ogromną ilość. Miał słabość do złota.Do szczególnych właściwości zaliczamy to, że samug swoją mową i wzrokiem mógł manipulować ludźmi.Był bardzo przebiegły podstępny i łapczywy. Zależało mu tylko na skarbie. Ponadto posiadał bardzo dobry wzrok.Jego słabością był nieosłonięty łuskami punkt w okolicach serca. Strzał w ten punkt był śmiertelny.
Gollum
Gollum zdobywał pożywienie z podziemnnego jeziora- były to ryby. Lubił też zakradać się na wyższe piętra jaskini, żeby upolować goblina. Nikt go wtedy nie widział, bo miał na sobie magiczny pierścień.W jego sposobie mówienia bardzo charakterystyczne było to, że przeciągał litery i mówił sam do siebie ,,mój skarrbie’’.Jego dziwactwa mogły wynikać z długiego życia w ciemnej jaskini . Gollum lubił bardzo zagadki. Dlatego spodobała mu się gra z Bilbem Bagginsem .Gollum był właścicielem pierścienia i to nie byle jakiego. Gdy założyło się ten pierścień na palec, stawało się niewidzialnym . Bilbo znalazł ten pierścień i go zatrzymał. Gdy Gollum się o tym dowiedział, wpadł w szał i chciał zabić Hobbita. Nazwał go złodziejem.
Gollum żył w głębokiej jaskini. Jeśli chodzi o jego wygląd to był on niski i zgarbiony, posiadał ogromne oczy. Miał mało zębów i włosów. Jego ręce były długie i cienkie, a stopy miał duże i płaskie .
Pająki
Kolejne „mroczne” stwory Tolkienowskiego świata. Są olbrzymie i traktują wszystkie stworzenia, które mogą opleść pajęczyną, jako łatwą zdobycz. Uwięziły krasnoludy i gdyby nie pomoc Bilba, na pewno by je zjadły. W książce występują jako duża gromada, mówią językiem, który dzięki pierścieniowi rozumie BilboZ wyglądu były ogromne, większe nawet od dwóch hobbitów, czarne, owłosione i miały wiele oczu.Były silne, umiały szybko zaplątać ofiarę w sieć.Ich słabością była mała wytrzymałość,
Gobliny
Gobliny były trochę mniejsze od orków. Miały długie ręce i płaskie stopy, miały też duże oczy i uszy.Mieszkały w jaskiniach, grotach oraz drążył podziemne tunele.Były wiecznie głodne a żywił się końmi, osłami i kucami.Gobliny zajmowały się wykuwaniem stali.Unikały światła słonecznego, od niego robiło im się słabo. Ich największym wrogiem były krasnoludy, ale nie lubiły też elfów i ludzi. Były złośliwe i podłe. Lubiły też znęcać się nad pojmanymi. Demonstrowały swoją siłę przez atakowanie wroga całą grupą.Gobliny bał się orłów oraz światła słonecznego.
Orły
Orły to duże ptaki, mają szerokie i długie skrzydła. Są dumne, silne i wspaniałomyślne. Nie lubią goblinów ani się ich nie boją. Mają wzrok bystry i mogą dostrzec nawet najdrobniejsze rzeczy z dużej odległości. Orły nie mają słabości ale nie lubią wojen. Pomagają wszystkim w potrzebie. Są bardzo szybkie i mogą podnosić ludzi i krasnoludy. Długość ich życia nie była znana.
Wilki (waregowie)
Wilki w powieści były duże, szybkie i sprytne. Budziły grozę. Ich ciemne futro maskowało ich w lesie. Bały się ognia. Miały zawsze wywieszone jęzory. Ich cechą charakterystyczną była umiejętność mówienia. Mieszkały w lasach koło gór, przyjaźniły się z orkami i goblinami, nie potrafiły wspinać się na drzewa.
Trolle
Trolle byly bardzo brzydkie, duże i porośnięte futrem. Dwukrotnie przerastały ludzi. Mieszkały pod ziemią. Zamieszkiwały jaskinie, groty i góry Śródziemia. Prowadziły nocny tryb życia, ponieważ gdy wyszły na słońce, to się zamieniały w kamień. To była ich słabość., Pomimo że z łatwością można było obrócić w niwecz ich siłę, w jaskiniach i mrocznych puszczach budziły one strach. Żywiły się najchętniej surowym mięsem, zabijały dla przyjemności i bez powodu, chyba że za powód uznać ich nieopanowaną żądzę zdobyczy, gromadziły bowiem wszystko, co udało się zabrać ich ofiarom. Z natury były złe. Częso kłóciły się między sobą.
KONIEC!
Dziękujemy za uwagę!
Sprawdź, ile zapamiętałeś o Tolkienowskich bohaterach!
Kliknij!