3. Różnorodność roślin 1 - wersja pełna

3.1. – 3.5.

Różnorodność roślin

Cele lekcji:

• omówienie form morfologicznych roślin pierwotnie wodnych
• charakteryzowanie glaukocystofitów, krasnorostów i zielenic
• omówienie endosymbiozy pierwotnej
• omówienie sposobów rozmnażania się roślin pierwotnie wodnych
• omówienie przemiany pokoleń na przykładzie ulwy sałatowej
• omówienie znaczenia roślin pierwotnie wodnych w przyrodzie i dla człowieka

3.2.

Rośliny lądowe i wtórnie wodne

Cele lekcji:

• omówienie pochodzenia roślin lądowych
• poznanie budowy ryniofitów
• porównanie warunków panujących w wodzie i na lądzie
• podanie przykładów adaptacji roślin do życia na lądzie
• znaczenie wytwarzania ligniny przez rośliny
• wskazywanie podstawowych różnic dotyczących rozprzestrzeniania się roślin między roślinami zarodnikowymi a nasiennymi

Rośliny lądowe I wtórnie wodne

Martyna Dojlido

Pochodzenie roślin lądowych

Pierwsze rośliny pojawiły się na lądzie prawdopodobnie ponad 400 mln lat temu. Były to obecnie wymarłe ryniofity, które dały początek żyjącym rośliną lądowym np.skrzypia.

Kuksonia-Najstarsza znana roślina lądowa

Gametofity i sporofity  były niezależnymi roślinami o podobnej budowie, rozmiarze i kszałcie.

Teoria telomowa

• Ta teoria wyjaśnia ewolucje pochodzenia roślin lądowych,  wszystkie organy współczesnych roślin powstały w wyniku stopniowego przekształcania się pędow ryniofitów.

Przodkowie roślin lądowych

Za przodków roślin uważa się plechowe zielenic, które są podobne do ramienicowatych (charophyceae):

-wystepowanie chlorofili a i  b jako głównych barwników fotosyntetycznych

-obecnośc skrobi

-ściany kom. Są zbudowane z ceulozy

Cykl rozwojowy r.lądowych

•  W cyklu rozwojowym roślin lądowych występuje heteromorficzna przemiana pokoleń. Heteromorficzna przemiana pokoleń zachodzi wtedy, gdy sporofit (pokolenie bezpłciowe) i gametofit (pokolenie płciowe) różnią się od siebie np. ... Pokoleniem dominującym może być albo gametofit, albo sporofit.

Współczesne rośliny lądowe

• U współczesnych roślin lądowych występuje tylko heteromorficzna przemiana pokoleń, w której gametofit znaczni różni się od sprofitu.
• Sprofit- jest zbudowany z organów. Które się dzielą  na dwa rodzaje:
• -Wegetatywne, korzenie, łodygi i liście zapewniają roślinie wzrost i rozwój.
• -Ograny generatywne- kwiaty- które są odpowiedzialne za rozmnażanie.

Domiującą grupą rośliną są drzewa liśiaste

ROśliny Przykłady: Mak(sprofit okrytozalązkowy(2n)

Paproć (sprofit paprotników)

Sosna (nagonasienna)

GAMETOFIT Mszaków Tortowiec Nastroszony

Nina Jankowska

Ląd a woda

Warunki życia na lądzie znacznie różnią się od tych, które panują na lądzie. Cechami środowiska lądowego są:

• Duża dostępność do światła,
• Ograniczona dostępność do wody,
• Mała gęstość powietrza oraz porywiste wiatry,
• Duże wahania temperatury.

Większość roślin w wyniku takiego przystosowania do lądowego trybu życia wykształciła tkanki okrywające, wzmacniające i przewodzące (niespotykane u organizmów wodnych). Zespoły różnych tkanek utworzyły układy tkankowe. Wyodrębniły się również organy wegetatywne sporofitu. Rozmnażanie: Zapłodnienie mszaków i paprotników odbywa się w obecności wody, tak jak u ich żyjących w wodzie przodków. Jednak zarodniki mszaków i paprotników uzyskały charakter przetrwalnikowy i dzięki zawartości sub. lipidowej stały się odporne na wysuszenie. Rośliny nagozalążkowe i okrytozalążkowe wytworzyły organy generatywne(kwiaty) dzięki którym uniezależniły proces zapłodnienia od wody.

Adaptacja roślin do życia na lądzie

Dominująca grupa roślin lądowych - rośliny okrytozalążkowe ( m.in. drzewa liściaste ). Ich sporofity składają się z korzeni, łodyg, liści i okresowo kwiatów, z których powstają owoce. Zespoły tkanek tworzą funkcjonalne układy tkankowe, które:

• Umożliwiają pobieranie i transport wody,
• Zapewniają odporność na złamanie,
• Chronią przed niekorzystną temperaturą.

Rośliny lądowe dzielimy na:

1. Rośliny zarodnikowe- mszaki i paprotniki. Ich rozprzestrzenianie się w środowisku zachodzi za pomocą zarodników (mejospor). Zarodniki powstają w zarodniach sporofitu, następnie wysypują się z nich i kiełkują w gametofity.
2. Rośliny nasienne- rośliny nagozalążkowe i okrytozalążkowe. Rozwój zarodników odbywa się u nich w kwiecie. Powstają gametofity i zachodzi proces zapłodnienia, w wyniku którego rozwija się zarodek. Zarodek jest głównym elementem nasienia.

1. Rośliny wodne całkowicie zanurzone
2. mają słabo wykształcone korzenie, wiotkie łodygi i liście np. moczarka kanadyjska
3. niektóre z nich są całkowicie pozbawione korzeni,
4. w każdym zbiorniku wodnym dużą część stanowią glony, niektórych nie widać gołym okiem.

2. Rośliny wodne zakorzenione na dnie

• pływają na powierzchni wody np. grążel żółty
• są to rośliny chronione
• Rośliny przybrzeżne
• silnie wykształcone korzenie
• sztywna łodyga i liście np. trzcina pospolita, tatarak zwyczajny

GRĄŻEL ŻÓŁTY

Adaptacja roślin do życia w wodzie

MOCZARKA KANADYJSKA

TATARAK ZWYCZAJNY

Rośliny zasiedliły właściwie wszystkie środowiska dostępne organizmom fotosynetyzującym. W zależności od dostępności wody w środowisku wyróżnia się cztery główne formy ekologiczne roślin:

1. HYDROFITY- są to rośliny wodne
2. HIGROFITY- są to rośliny stanowisk wilgotnych, niezdolne przetrwania okresów suszy
3. MEZOFITY- są to rośliny stanowisk umiarkowanie wilgotnych, zdolne do przetrwania krótkotrwałych okresów suszy
4. KSEROFITY- są to rośliny stanowisk suchych, odporne na suszę wywołaną nie tylko brakiem wody, lecz także niską temp. i dużym zasoleniem (utrudnia pobieranie wody z podłoża)

Formy ekologiczne roślin

ZŁOCIEŃ POLNY

GRZYBIENIE BIAŁE

SZCZAWIK ZAJĘCZY

KSEROFITY

Pytania kontrolne:

1. W jakiej erze geologicznej pojawiły się pierwsze rośliny i jak się nazywają?
2. Wymień organy wegetatywne sporofitu, które pojawiły się w wyniku przystosowania do lądowego trybu życia.

3.3.

Tkanki roślinne

Cele lekcji:

• klasyfikowanie i identyfikowanie tkanek roślinnych
• omówienie charakterystycznych cech i funkcji tkanek twórczych
• podanie przykładów merystemów pierwotnych i wtórnych oraz wyjaśnienie ich funkcji
• wskazanie lokalizacji merystemów w roślinie
• omówienie charakterystycznych cech tkanek stałych
• omówienie budowy i funkcji tkanek okrywających
• podanie wytworów skórki i omówienie ich znaczenia
• poznanie budowy i funkcji poszczególnych rodzajów miękiszu
• poznanie budowy i funkcji tkanek wzmacniających
• omówienie budowy tkanki przewodzącej
• wskazanie cech budowy drewna i łyka, które umożliwiają tym tkankom przewodzenie substancji
• omówienie budowy oraz znaczenia korkowicy
• wyjaśnienie znaczenia kutykuli
• podanie przykładów wewnętrznych i zewnętrznych utworów wydzielniczych
• rozpoznawanie tkanek roślinnych na preparatach mikroskopowych oraz na schemacie, mikrofotografii i na podstawie opisu
• wykazywanie związku budowy tkanek z pełnioną funkcją

Tkanka

• to zespól komórek o podobnej budowie i tych samych funkcjach.

Tkanki roślinne

• mapa myśli

Kryteria podziału tkanek roślinnych

1. Zdolność komórek do dzielenia się: a. tkanki twórcze (dzielące się komórki) b. tkanki stałe (zwykle nie dzielące się komórki) 2. Obecność komórek żywych: a. tkanki żywe b. tkanki martwe 3. Poziom zróżnicowania komórek wchodzących w skład tkanki: a. tkanki jednorodne (zbudowane z jednego typu komórek) b. tkanki niejednorodne (zbudowane z kilku typów komórek)

Tkanki twórcze

• zbudowane z intensywnie się dzielących komórek
• dzięki niej możliwy jest wzrost rośliny na długość i przyrost na grubość
• różnicują się w tkanki stałe
• tkanki merystematyczne – merystemy
• mają cienkie komórki, wyłącznie ściany pierwotne, duże jądra, kilka małych wakuoli

W zależności od mechanizmu wzrostu wyróżniamy:

• wzrost dyfuzyjny ograniczony – zachodzi w liściach, kwiatach i owocach; we wszystkich miejscach organu i ustaje w momencie osiągnięcia odpowiednich rozmiarów przez organ
• wzrost zlokalizowany nieograniczony – w korzeniach i łodygach; odbywa się w określonym miejscu przez całe życie rośliny

Merystem pierwotny

• wykazują aktywność już w stadium zarodkowym
• merystem wierzchołkowy – stożki wzrostu korzeni i łodyg
• powodują wydłużanie się łodygi i korzenia na długość oraz pierwotny przyrost na grubość
• rośliny uzyskują pierwotną budowę anatomiczną

Merystem pierwotny - wstawowy

• interkalarny
• zapewniają wzrost łodygą
• są rozmieszczone wzdłuż łodyg u podstaw międzywęźli, nad nasadami liści
• wzrost szybszy – zachodzi w wielu miejscach

Merystem wtórny

• powstaje z tkanek stałych, które odzyskują zdolność do podziałów
• merystem boczny (miazga, kambium) – wytwarza nowe komórki tkanki przewodzącej, co powoduje wtórny przyrost na grubość w łodydze i korzeniu
• miazga korkotwórcza (felogen) – wytwarza elementy wtórnej tkanki okrywającej (korkowicy)

• tkanka przyranna (kalus) – występuję w miejscach uszkodzenia rośliny i uczestniczy w zasklepianiu uszkodzonych tkanek
• tkanka zarodniotwórcza (archesporialna) – występuję w zarodniach, gdzie uczestniczy w tworzeniu zarodników
• str. 101

Tkanka okrywająca

• występuje na powierzchni wszystkich organów
• są naturalnymi barierami ochronnymi, które zabezpieczają roślinę przed zmianami składu chemicznego, uszkodzeniem mechanicznym, wniknięciem drobnoustrojów chorobotwórczych
• pośredniczą w wymianie substancji między rośliną a otoczeniem

Rodzaje tkanek okrywających

• skórka – pierwotna tkanka okrywająca; jest tkanką żywą; okrywa organy o budowie pierwotnej; epiderma – pęd, ryzoderma – korzeń
• korkowica – wtórna tkanka okrywająca; jest tkanką niejednorodną – zbudowana jest częściowo z tkanek martwych; okrywa organy o budowie wtórnej

Epiderma

• najczęściej zbudowana z jednej warstwy żywych komórek, ściśle do siebie przylegających
• zewnętrzne ściany jej komórek są grubsze i powleczone kutykulą (ochrona przed nadmiernym parowaniem wody, drobnoustrojami chorobotwórczymi i urazami mechanicznymi)
• czasem również pokryta woskiem (obija światło słoneczne, zabezpiecza roślinę przed przegrzaniem, dodatkowa ochrona przed nadmierną transpiracją)
• nie ma chloroplastów, komórki ma przezroczyste

Wytwory epidermy

• włoski – żywe lub martwe; zwiększają powierzchnię parowania (żywe) lub pełnią funkcję ochronną lub podporową (martwe)
• kolce – zapewniają ochronę mechaniczną przed roślinożercami
• aparaty szparkowe

Aparaty szparkowe

• film budowa aparatów szparkowych z NE
• zapewniają wymianę gazową i transpirację
• zbudowane z 2 komórek szparkowych rozdzielonych szparką
• występują w dolnej skórce liścia

Korkowica

• u roślin wieloletnich
• to wtórna tkanka okrywająca
• peryderma
• jest tkanką niejednorodną:
• miazga korkotwórcza (felogen) – tkanka merystymatyczna, która wytwarza 2 pozostałe składniki korkowicy
• miękisz (feloderma) – powstaje po wewnętrznej stronie felogenu
• korek (felem) – powstaje po zewnętrznej stronie felogenu, zbudowany jest z martwych komórek, ściśle przylegających do siebie, wypełnionych powietrzem; ich ściany są powleczone suberyną (nie przepuszczają wody i powietrza); ochrania on wnętrze organu przed utratą wody, uszkodzeniami mechanicznymi i wpływem zbyt wysokiej temperatury lub zbyt niskiej - film z NE „Korek”

Tkanki miękiszowe

• znajdują się we wszystkich organach rośliny
• ich komórki zwykle zachowują zdolność podziałową i często dają początek merystemom wtórnym
• zbudowane są z komórek żywych, cienkościennych, zawierających 2 duże wakuole
• rodzaje ze względu na budowę i funkcję:
• asymilacyjny
• spichrzowy
• zasadniczy
• powietrzny

Tkanka wzmacniająca- umożliwiają roślinie funkcjonowanie w warunkach małej gęstości powietrza i porywistych wiatrów; chronią przed zgnieceniem , złamaniem i rozerwaniemFILM NE „TKANKA WZMACNIAJĄCA

Slerenchyma (twardzica)

• zwykle zbudowana z martwych komórek pozbawianych protoplastu
• ich wtórne ściany komórkowe są grube i zdrewniałe (wysycone ligniną)
• zwiększa ona odporność organów na rozciąganie, ściskanie, zginanie i skręcanie
• mają 2 rodzaje komórek:
• długie i cienkie, zaostrzone na końcach włókna sklerenchymatyczne (włókna drzewne, włókna łykowe)
• różnokształtne sklereidy (w miękiszu owoców gruszy – żywe i łupina nasienna – martwe)

Kolemchyma (zwarcica)

• zbudowana jest z żywych komórek wydłużonych i ściśle do siebie przylegających
• mają one nierównomiernie zgrubiałe ściany komórkowe, zbudowane z celulozy i pektyny
• mają dużą zawartość wody (75%)
• nadają tkance elastyczność , odporność na rozerwanie

Tkanki przewodzące

• transportują wodę z solami mineralnymi oraz związki organiczne między organami rośliny

Drewno

• film NE: „Budowa i działanie drewna”, „Czym jest drewno”
• ksylem
• przewodzi wodę z solami mineralnymi od korzeni do pędów rośliny
• jest tkanką niejednorodną
• za transport wody odpowiadają martwe komórki – cewki lub naczynia

• ich ściany wysycone są ligniną, która umożliwia przyleganie wody do ścian oraz jej pionowy transport w górę rośliny
• dzięki ligninie roślina jest również odporna na zginanie
• w cewkach i naczyniach znajdują się jamki zaopatrzone w błony zamykające

Cewki

• występują w drewnie paprotników i roślin nagozalążkowych
• są wydłużone, puste, o wrzecionowatym kształcie, ściśle do siebie przylegają
• znajdują się w nich liczne jamki
• woda w nich przepływa przez błony zamykające między komórkami

Naczynia

• występują w drewnie roślin okrytozalążkowych
• to długie przewody zbudowane z członów naczyń – pustych komórkach o zdrewniałych ścianach
• w ścianach poprzecznych znajdują się duże otwory, przez które przepływa woda
• ściany podłużne są bogate w jamki, dzięki czemu woda przepływa między naczyniami
• są wydajniejsze od cewek

Inne elementy drewna

• oprócz cewek i naczyń występuje tu też miękisz drzewny, włókna sklerenchymatyczne i włókna drzewne

Łyko

• film NE „Czym jest łyko?”
• floem
• przewodzi związki organiczne między organami rośliny – produkty fotosyntezy
• jest tkanką niejednorodną
• za transport związków odpowiadają komórki sitowe i rurki sitowe

Komórki sitowe

• występują u paprotników i roślin nagozalążkowych
• zbudowane z żywych komórek z celulozowo-pektynową ścianą komórkową z sitami (polami sitowymi)
• pola sitowe są rozrzucone w ścianach w sposób nieregularny

Rurki sitowe

• występują u okrytozalążkowych
• to długie ciągi komórek
• zbudowane z żywych komórek z celulozowo-pektynową ścianą komórkową z sitami (polami sitowymi)
• pola sitowe są rozmieszczone regularnie w ścianach – w ścianach poprzecznych i mają duże rozmiary; pola sitowe o mniejszych rozmiarach są w ścianach podłużnych
• do członów rurek przylegają komórki przyrurkowe, zawierające organella komórkowe i sterujące metabolizmem rurek

Łyko 2

• protoplasty komórek łyka nie mają jądra komórkowego, ani GA, ER gładka jest słabo rozwinięta, a mitochondria – nieliczne
• tonoplast ulega rozpadowi (bona otaczająca wakuolę)
• plastydy są rozdęte i magazynują skrobię lub białko
• w łyku występują ponadto:
• martwe włókna sklerenchymatyczne – włókna łykowe – tkanka wzmacniająca
• żywy miękisz łykowy – tkanka spichrzowa

Wiązki przewodzące

• łyko i drewno tworzą w organach wiązki przewodzące: proste lub złożone
• proste zbudowane są tylko z drewno lub łyka
• złożone z obu tych tkanek

wewnętrzne

zewnętrzne

• komórki wydzielnicze epidermy z olejkami eterycznymi
• miodniki w kwiatach z nektarem
• hydatody (szparki wodne, wypotniki) na powierzchni liści, wydzielają nadmiar wody
• włoski trawienno – chłonne u roślin mięsożernych

• rury mleczne z sokiem mlecznym (lateks) o funkcji obronnej
• kanały żywiczne z żywicą, chroniącą przed wnikaniem drobnoustrojów chorobotwórczych i zabezpieczają uszkodzenia

Utwory wydzielnicze

3.4.

Zarodek – początkowe stadium sporofitu roślin

Cele lekcji:

• charakteryzowanie budowy nasienia
• omówienie roli poszczególnych elementów nasienia dla rośliny
• wskazywanie różnic między zarodkiem roślin nagozalążkowych a zarodkiem roślin okrytozalążkowych
• wskazywanie zmian, jakie zachodzą podczas kiełkowania nasion

Zarodek roślin okrytonasiennych. Nasiona i ich rozwój.

Klaudia Herasimczyk

Zarodki roślin nasiennych

W wyniku zapłodnienia komórki jajowej plemnikiem, powstaje sporofit, który jest pokoleniem diploidalnym. Proces zapłodnienia prowadzi do powstania zygoty. Zarodek - młody, niedojrzały organizm rośliny, który odżywia się substancjami pokarmowymi wytworzonymi przez roślinę macierzystą. Zarodki u roślin nasiennych znajdują się w nasionach. Nasiono powstaje w wyniku zapłodnienia, do którego dochodzi w obrębie organu generatywnego - kwiatu.U roślin nagozalążkowych nasiona nie są niczym odsłonięte, a u okrytozalążkowych stanowią integralną część owocu.

Budowa nasienia:

• Związek korzenia
• Związek łodygi
• Zarodek
• Bielmo
• Łupina nasienna

Rośliny nagozalążkowe

Rośliny okrytozalążkowe

dwuliścienne

jednoliścienne

np. fiołek leśny

np. sosna

np. tulipan

Etapy kiełkowania nasienia

Pytania kontrolne

3. Z jakich elementów zbudowane jest nasienie?

3.5.

Korzeń – organ podziemny rośliny

Cele lekcji:

• podanie głównych funkcji korzenia
• porównanie budowy palowego systemu korzeniowego z wiązkowym systemem korzeniowym
• omówienie budowy strefowej korzenia
• omówienie budowy pierwotnej i wtórnej korzenia
• wyjaśnienie przebiegu przyrostu wtórnego na grubość
• podanie przykładów modyfikacji budowy korzeni
• przeprowadzenie obserwacji mikroskopowej tkanek korzenia
•  

Jakub Kolny

brak

Korzeń:

• jest organem wegetatywnym
• zazwyczaj jest organem podziemnym
• odpowiada za utrzymanie rośliny w podłożu i pobiera wodę wraz z solami mineralnymi z gleby
• rozwija się z zawiązka korzeniowego zarodka – korzeń główny
• korzenie boczne odchodzą od głównego
• u części roślin korzeń główny przestaje rosnąć i zanika, a jego funkcję przejmują korzenie przybyszowe

Budowa korzenia:

Systemy korzeniowe:

Victoria Godras - Kowalska

Budowa wewnętrzna korzenia-pierwotna i wtórna

Budowa wtórna korzenia

Typowy dla roślin dwuliściennych przyrost korzenia na grubość jest wynikiem aktywności dwóch tkanek twórczych wtórnych, miazgi (kambium) i miazgi korkotwórczej (fellogenu). Tkanki te powstają z przekształcenia określonych tkanek pierwotnych.

Kambium

Tworzy się z miękiszu oddzielającego komórki pierwotnego drewna i pierwotnego łyka oraz częściowo z okolnicy. Aktywność podziałowa pojawia się najpierw po wewnętrznej stronie łyka pierwotnego, a następnie w okolnicy. Wtedy to, dotychczas nie połączone ze sobą pasma miazgi łączą się tworząc charakterystyczny dla korzenia układ falisty. Następnie w wyniku różnej intensywności odkładania nowych komórek – więcej drewna wtórnego do wnętrza niż łyka wtórnego na zewnątrz – linia miazgi przekształca się w regularny pierścień. Zwykle kształt pierścienia widoczny jest pod koniec pierwszego roku wzrostu rośliny. Wtórna budowa korzenia cechuje się zmianą naprzemianległego układu drewna pierwotnego i łyka pierwotnego na układ naprzeciwległy drewna wtórnego i łyka wtórnego. Z czasem przyrost na grubość walca osiowego prowadzi do rozciągnięcia i w konsekwencji do rozrywania kory pierwotnej i skórki.

Fellogen

Niemal jednocześnie z wyodrębnieniem się miazgi część okolnicy ulega odróżnicowaniu do fellogenu. Fellogen na zewnątrz odkłada kilka warstw komórek, które z czasem obumierają i tworzą warstwę określaną, jako korek (fellem). Natomiast do wnętrza fellogen odkłada jedną lub dwie warstwy żywych komórek miękiszowych określaną, jako felloderma. W wyniku podziałów komórek miazgi korkotwórczej na powierzchni walca osiowego powstaje wtórna tkanka okrywająca nazywana korkowicą, która składa się z fellemu, fellogenu i fellodermy. Korzeń o budowie wtórnej zbudowany jest jedynie z samego, silnie rozrośniętego walca osiowego okrytego korkowicą.

Budowa pierwotna korzenia

Pierwotna budowa anatomiczna korzenia to charakterystyczny układ jego tkanek, który powstaje w wyniku działania stożka wzrostu korzenia. W budowie tej można wyróżnić :

1. Ryzodermę
2. Korę pierwotną
3. Walec osiowy

Ryzoderma

jest tkanką okrywającą, złożoną z pojedynczej warstwy cienkościennych, prostokątnych komórek, ściśle przylegających do siebie. Tkanka ta nie zawiera aparatów szparkowych. Rurkowate wypustki komórek skórki korzenia to włośniki. Osiągają one długość do 8 mm. Dzięki nim zwiększa się powierzchnia chłonna korzenia i roślina efektywnie pobiera wodę i sole mineralne z roztworu glebowego. Na 1 mm ryzodermy znajdują się setki włośników korzeniowych

Kora pierwotna

Znajduje się pod ryzodermą i jest zbudowana z tkanki miękiszowej. Tkanka ta przewodzi wodę z solami mineralnymi ze skórki do walca osiowego. U niektórych roślin pełni także funkcję spichrzową. Najbardziej wewnętrzną warstwę kory pierwotnej stanowi śródskórnia (endoderma). Jej funkcją jest regulacja przepływu substancji między korą pierwotną a walcem osiowym.

Walec osiowy

Zajmuje centralną część korzenia. Jego zewnętrzną warstwę tworzy okolnica (perycykl), zbudowana z komórek miękiszowych, które zachowały zdolność podziałową. Funkcją okolnicy jest m.in.: -Wytwarzanie korzeni bocznych. Wnętrze walca osiowego zajmują tkanka miękiszowa oraz ułożone naprzemianlegle wiązki przewodzące- łykowe i drzewne.

KLAUDIA ZIELINSKA 2D

KORZENIE PRZYBYSZOWE I MODYFIKACJE KORZENI

Korzenie przybyszowe

• Korzenie przybyszowe - korzenie wyrastające z pędu rośliny oraz z korzeni w strefie ich budowy wtórnej. Mogą współistnieć z korzeniem głównym lub zastępować go. Najczęściej wyrastają one z nasady pędu, ale u niektórych roślin mogą też wyrastać z łodygi lub liści. 

Modyfikacje korzeni

Korzenie powietrzne

Korzenie podporowe

Korzenie spichrzowe

Korzenie czepne

Korzenie oddechowe

Ssawki (haustoria)

Pytania kontrolne:

4. Wymień rodzaje systemów korzeniowych i podaj po jednym przykładzie roślin, u których występują. 5. Czym różni się budowa pierwotna korzenia u jedno- i dwuliściennych? 6. Wymień modyfikacje korzeni i podaj po 1 przykładzie roślin, u których występują.