Juliusz Słowacki
Narodowe Czytanie 2020
Juliusz Słowacki - polski poeta, tworzący w okresie romantyzmu, dramaturg i filozof.Urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu. Zmarł 3 kwietnia 1849 roku w Paryżu.
Matka Słowackiego nosiła imię Salomea. Jego ojciec, Euzebiusz Słowacki, był nauczycielem historii w miejscowym liceum. Po śmierci męża Salomea sama podjęła się wychowania syna. Organizowała spotkania literackie, dzięki nim Juliusz miał możliwość poznać m.in. Adama Mickiewicza, Jędrzeja i Jana Śniadeckich oraz Joachima Lelewela. Słowacki darzył wielkim szacunkiem swoją matkę.
Euzebiusz Słowacki
Salomea Słowacka
W 1825 roku Juliusz skończył gimnazjum wileńskie. Wakacje spędził w Krzemieńcu. Po powrocie do Wilna wstąpił na wydział nauk moralnych i politycznych.
Nieistniejąca kamienica przy ul. Elektoralnej 20 w Warszawie. Poeta mieszkał w niej w latach 1829-1831
Na uczelni postrzegany był jako wątły, nerwowy chłopiec, niestroniący od zabaw i towarzyskich spotkań. Jednak był pilnym uczniem i namiętnym czytelnikiem. W trakcie studiów poznał swoją nieodwzajemnioną miłość – Ludwikę Śniadecką.
Metryka chrztu Słowackiego
W 1827 roku postanowił odbyć podróż do Odessy. Rok później powrócił do Krzemieńca, aby opiekować się matką. W tym czasie pogłębiał także swoją wiedzę z języka angielskiego. W 1829 roku podjął pracę w Komisji Rządowej w Warszawie. Był wówczas świadkiem koronacji Mikołaja I na króla Polski oraz Powstania Listopadowego. To także moment jego debiutu czterema wierszami, które natychmiast opublikowano.
Scena ze spektaklu ,,Kordian" Juliusza Słowackiego - 1916 r.
W grudniu 1832 Słowacki wyjechał do Szwajcarii. Mógł tam odpocząć i spędzić czas z przyjaciółmi. Wyjazd miał szczególne znaczenie ze względów zdrowotnych, gdyż od dziecka chorował na gruźlicę. W 1836 roku poeta odbył liczne podróże. Najpierw udał się do Marsylii, później przez Livorno do Rzymu, gdzie zaprzyjaźnił się z Zygmuntem Krasińskim. W latach 1836/1837 wraz ze swoimi przyjaciółmi wyjechał na wschód. Po drodze odwiedzili Grecję, Egipt, Palestynę.
Scena ze spektaklu ,,Fantazy" Juliusza Słowackiego
Udał się również do Damaszku i Bejrutu. Podróż trwała prawie dwa miesiące, dlatego Juliusz zatrzymał się na dłużej w Kairze, aby odpocząć. Kolejnym celem był Betcheszban – klasztor położony w Libanie.
Scena ze spektaklu ,,Lilla Weneda" Juliusza Słowackiego - 1909 r.
Na okręt do Europy czekał sześć tygodni. Statek odwiedził kolejno Sycylię i Elbę. 17 czerwca przybył do Livorno. Pasażerowie przeszli miesięczną kwarantannę, co niestety opóźniło jego dalszą podróż do Florencji.
Pomnik Juliusza Słowackiego we Wrocławiu
Florencja była ostatnim przystankiem w podróży Słowackiego. Spotykał się tam z polonią, między innymi braćmi Potockimi. We Florencji nawiązał również znajomość z księżną Karoliną, córką Józefa Bonapartego. W 1838 roku postanowił osiedlić się na stałe w Paryżu, gdzie został już do śmierci 3 kwietnia 1849 roku. Dwa dni później pochowano go na cmentarzu Montmartre.
Grobowiec Juliusza Słowackiego na cmentarzu Montmarte w Paryżu
Twórczość Juliusza Słowackiego w skrócie
Poematy: - Anhelli (1838)
- Król-Duch (1845–1849) - Beniowski. Poema (1841–1846)
- Genezis z Ducha (1844)
- Arab (1830) - Godzina myśli (1832–1833)
- Hugo. Powieść krzyżacka (1830)
Wiersze:- Grób Agamemnona (1839) - Hymn (Bogarodzico, Dziewico!) (1830) - Hymn (Smutno mi, Boże!) (1836) - Na sprowadzenie prochów Napoleona - Nie wiadomo co, czyli romantyczność - Oda do wolności (1830) - Anioł ognisty - Do matki (Zadrży ci nie raz serce...) - Do Michała Rola Skibickiego - Duma o Wacławie Rzewuckim (1832)
Twórczość Juliusza Słowackiego w skrócie
Dramaty: - Uspokojenie (1848) - Balladyna (1834) - Fantazy (1844?) - Horsztyński (1835) - Jan Kazimierz (fragm.) (1841) - Kordian (1833) - Testament mój (1839–1840) - Ksiądz Marek (1843) - Rozłączenie (1835) - W Pamiętniku Zofii Bobrówny (1844) - Sowiński w okopach Woli (1844) - Tak mi, Boże, dopomóż (1842) - Pogrzeb kapitana Mayznera (1841)
- Książę niezłomny (1843)
- Lilla Weneda (1839)
- Maria Stuart (1830)
- Mazepa (1839)
- Mindowe (1829)
- Samuel Zborowski (fragm.) (1845)
- Sen srebrny Salomei (1843)
- Zawisza Czarny (fragm.) (1844–45)
- Złota czaszka (fragm.) (1842)
Pomnik Juliusza Slowackiego na Placu Bankowym w Warszawie
Dziękujemy!
Narodowe Czytanie 2020
Juliusz Słowacki
Marlena Kwartnik
Created on July 21, 2020
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
View
Women's Presentation
View
Vintage Photo Album
View
Geniaflix Presentation
View
Shadow Presentation
View
Newspaper Presentation
View
Memories Presentation
View
Zen Presentation
Explore all templates
Transcript
Juliusz Słowacki
Narodowe Czytanie 2020
Juliusz Słowacki - polski poeta, tworzący w okresie romantyzmu, dramaturg i filozof.Urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu. Zmarł 3 kwietnia 1849 roku w Paryżu.
Matka Słowackiego nosiła imię Salomea. Jego ojciec, Euzebiusz Słowacki, był nauczycielem historii w miejscowym liceum. Po śmierci męża Salomea sama podjęła się wychowania syna. Organizowała spotkania literackie, dzięki nim Juliusz miał możliwość poznać m.in. Adama Mickiewicza, Jędrzeja i Jana Śniadeckich oraz Joachima Lelewela. Słowacki darzył wielkim szacunkiem swoją matkę.
Euzebiusz Słowacki
Salomea Słowacka
W 1825 roku Juliusz skończył gimnazjum wileńskie. Wakacje spędził w Krzemieńcu. Po powrocie do Wilna wstąpił na wydział nauk moralnych i politycznych.
Nieistniejąca kamienica przy ul. Elektoralnej 20 w Warszawie. Poeta mieszkał w niej w latach 1829-1831
Na uczelni postrzegany był jako wątły, nerwowy chłopiec, niestroniący od zabaw i towarzyskich spotkań. Jednak był pilnym uczniem i namiętnym czytelnikiem. W trakcie studiów poznał swoją nieodwzajemnioną miłość – Ludwikę Śniadecką.
Metryka chrztu Słowackiego
W 1827 roku postanowił odbyć podróż do Odessy. Rok później powrócił do Krzemieńca, aby opiekować się matką. W tym czasie pogłębiał także swoją wiedzę z języka angielskiego. W 1829 roku podjął pracę w Komisji Rządowej w Warszawie. Był wówczas świadkiem koronacji Mikołaja I na króla Polski oraz Powstania Listopadowego. To także moment jego debiutu czterema wierszami, które natychmiast opublikowano.
Scena ze spektaklu ,,Kordian" Juliusza Słowackiego - 1916 r.
W grudniu 1832 Słowacki wyjechał do Szwajcarii. Mógł tam odpocząć i spędzić czas z przyjaciółmi. Wyjazd miał szczególne znaczenie ze względów zdrowotnych, gdyż od dziecka chorował na gruźlicę. W 1836 roku poeta odbył liczne podróże. Najpierw udał się do Marsylii, później przez Livorno do Rzymu, gdzie zaprzyjaźnił się z Zygmuntem Krasińskim. W latach 1836/1837 wraz ze swoimi przyjaciółmi wyjechał na wschód. Po drodze odwiedzili Grecję, Egipt, Palestynę.
Scena ze spektaklu ,,Fantazy" Juliusza Słowackiego
Udał się również do Damaszku i Bejrutu. Podróż trwała prawie dwa miesiące, dlatego Juliusz zatrzymał się na dłużej w Kairze, aby odpocząć. Kolejnym celem był Betcheszban – klasztor położony w Libanie.
Scena ze spektaklu ,,Lilla Weneda" Juliusza Słowackiego - 1909 r.
Na okręt do Europy czekał sześć tygodni. Statek odwiedził kolejno Sycylię i Elbę. 17 czerwca przybył do Livorno. Pasażerowie przeszli miesięczną kwarantannę, co niestety opóźniło jego dalszą podróż do Florencji.
Pomnik Juliusza Słowackiego we Wrocławiu
Florencja była ostatnim przystankiem w podróży Słowackiego. Spotykał się tam z polonią, między innymi braćmi Potockimi. We Florencji nawiązał również znajomość z księżną Karoliną, córką Józefa Bonapartego. W 1838 roku postanowił osiedlić się na stałe w Paryżu, gdzie został już do śmierci 3 kwietnia 1849 roku. Dwa dni później pochowano go na cmentarzu Montmartre.
Grobowiec Juliusza Słowackiego na cmentarzu Montmarte w Paryżu
Twórczość Juliusza Słowackiego w skrócie
Poematy: - Anhelli (1838) - Król-Duch (1845–1849) - Beniowski. Poema (1841–1846) - Genezis z Ducha (1844) - Arab (1830) - Godzina myśli (1832–1833) - Hugo. Powieść krzyżacka (1830)
Wiersze:- Grób Agamemnona (1839) - Hymn (Bogarodzico, Dziewico!) (1830) - Hymn (Smutno mi, Boże!) (1836) - Na sprowadzenie prochów Napoleona - Nie wiadomo co, czyli romantyczność - Oda do wolności (1830) - Anioł ognisty - Do matki (Zadrży ci nie raz serce...) - Do Michała Rola Skibickiego - Duma o Wacławie Rzewuckim (1832)
Twórczość Juliusza Słowackiego w skrócie
Dramaty: - Uspokojenie (1848) - Balladyna (1834) - Fantazy (1844?) - Horsztyński (1835) - Jan Kazimierz (fragm.) (1841) - Kordian (1833) - Testament mój (1839–1840) - Ksiądz Marek (1843) - Rozłączenie (1835) - W Pamiętniku Zofii Bobrówny (1844) - Sowiński w okopach Woli (1844) - Tak mi, Boże, dopomóż (1842) - Pogrzeb kapitana Mayznera (1841)
- Książę niezłomny (1843) - Lilla Weneda (1839) - Maria Stuart (1830) - Mazepa (1839) - Mindowe (1829) - Samuel Zborowski (fragm.) (1845) - Sen srebrny Salomei (1843) - Zawisza Czarny (fragm.) (1844–45) - Złota czaszka (fragm.) (1842)
Pomnik Juliusza Slowackiego na Placu Bankowym w Warszawie
Dziękujemy!
Narodowe Czytanie 2020