ADAM NARUSZEWICZ BALON

"Balon" Adama Naruszewicza

jako przykład klasycyzmu w literaturze

Trudno szukać w polskiej liryce przedromantycznej wiersza o większym ładunku optymizmu niż ten zawarty w odzie "Balon". Optymizm dotyczy zarówno ludzkiej natury, którą podmiot liryczny ocenia ze względu na przymioty rozumu, dającemu ludzkości przewagę w konfrontacji z prawami natury, jak również przyszłości Polski.

Obejrzyj film

POROZMAWIAJMY

Co ma wspólnego ten film z oświeceniem?

Zanim przejdziemy do treści utworu przypomnij sobie z poprzedniej lekcji, czym jest racjonalizm i empiryzm

geniusz ludzkiego rozumu

niektóre odkrycia naukowe i techniczne: – 1717 r. – termometr; – 1739 r. – systematyka Linneusza; – 1752 r. – piorunochron Beniamina Franklina; – 1782 r. – silnik Johna Wata; – 1783 r. – skonstruowanie balonu przez braci Montgolfier, później także spadochronu;

przeczytaj wiersz

i wykonaj zadania

Nietrudno zrozumieć zachwyt autora ody. Obserwacja startującego balonu wywarła na nim niezatarte wrażenie i skłoniła do optymistycznych w swym przesłaniu refleksji, mimo rzucających się w oczy objawów rozkładu państwa. Z oczywistych względów mierzenie się człowieka z żywiołem powietrza było w tamtych czasach najbardziej spektakularnym wyrazem ludzkich aspiracji w podporządkowywaniu sobie natury.

Według Wikipedii: Jean Pierre François Blanchard (ur. 4 lipca 1753 w Les Andelys, zm. 7 marca 1809 w Paryżu) w niedzielę 10 maja 1789 roku, krótko po godz. 13, wystartował z ogrodu Foksal w Warszawie, w obecności króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W powietrzu znajdował się 49 minut, osiągnął wysokość 2, a może nawet 3,5 km i wylądował w Białołęce. Był to jego 34. udany lot balonem w karierze.

Dziękuję za uwagę!