Ojcowie Kościoła

Ojcowie Kościoła

Witajcie, rozpoczynamy nowy dział: Życie Kościoła na przestrzeni wieków

Start >

Kim są Ojcowie Kościoła?

Ojcowie Kościoła - wielcy mężowie, którzy przez 6-7 pierwszych wieków po Chr. objaśniali wiarę chrześcijańską za pomocą swych pism. Swoją postawą świadczyli, że są uczniami Chrystusa. Cechowało ich nauczanie zgodne ze Słowem Bożym.

Po prześladowaniach chrześcijan i ogłoszeniu w 313 r. przez cesarza Konstantyna edyktu, który przyznawał chrześcijanom swobodę religijną, zaczął się rozkwit chrześcijaństwa. Nową siłą dla życia religijnego okazało się rozmyślanie nad tekstami Pisma Świętego. Wtedy żyli i działali najwięksi myśliciele i pisarze starożytnego chrześcijaństwa, zwani Ojcami Kościoła. Wszyscy oni mieli pewne cechy wspólne: pochodzili z elitarnych rodzin (oprócz Augustyna), przeszli solidne studia (w Atenach, Rzymie), studiowali literaturę, filozofię i języki (grecki, łaciński i hebrajski). Od dzieciństwa spotykali się z wiarą chrześcijańską, ale swoją działalność rozpoczynali od kariery świeckiej (najczęściej jako profesorowie). W wieku około 30 lat przyjmowali chrzest. Niektórzy byli mnichami, żyjąc samotnie w bardzo surowych warunkach, po czym oddali się w służbę Boga i Kościoła (zostali biskupami). Ojcowie Kościoła byli pisarzami, mówcami i kaznodziejami oraz myślicielami religijnymi (pisali kazania, komentarze i objaśnienia do tekstów biblijnych).

Ojcowie Kościoła Wschodniego to między innymi:

Atanazy

Grzegorz z Nazajnu

Jan Chryzostom

Bazyli Wielki

Ojcowie Kościoła Zachodniego to między innymi:

Ambroży z Mediolanu

Grzegorz Wielki

Augustyn z Hippony

Hilary z Poiters

Ci Ojcowie Kościoła zwalczali naukę Ariusza, głoszącą iż Jezus Chrystus nie był prawdziwym Bogiem. Podkreślali, że jest On prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

Atanazy

Bazyli Wielki

Grzegorz z Nazajnu

znany był także z dobroczynności, założył i utrzymywał szpital w Cezarei Kapadockiej, gdzie chorych pielęgnowali mnisi.

Czy wiesz, że...

W 381 r. po Chr. odbył się w Konstantynopolu drugi sobór powszechny, na którym stwierdzono, że Jezus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem (posiada naturę ludzką i boską).

Jan Chryzostom (Złotousty)

Należał do największych kaznodziejów swej epoki. Na jego kazania przychodziło nawet 10000 osób. Wyjaśniał, iż wszyscy, którzy głoszą Ewangelię, mogą ulec pokusie pragnienia pochwał za to, co robią. Ważne jest, by mówić ludziom to czego naprawdę potrzebują, a nie to, co chcą usłyszeć. Za swoje odważne słowa był skazany na wygnanie.

Augustyn z Hippony

W swych wypowiedziach łączył rozum i wiarę, wolność i łaskę. Jest autorem wielu dzieł np.: Wyznania (to rodzaj pamiętnika, w którym opisuje działanie łaski Bożej w swoim życiu), Państwo Boże, O Trójcy Świętej. Napisał podręcznik dla nauczających, w którym stwierdził, iż nie wystarczy tylko rozumowe nauczanie, trzeba uczyć umiłowania prawdy. Podkreślił znaczenie przykazania miłości Boga i bliźniego. Wszystko, co czyni się z miłości, jest dobre - Kochaj i czyń, co chcesz.Nauczając o Trójcy Świętej, podkreślał, iż Bóg nie jest potrójny, ale jedyny w Trójcy; Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna, a Syn jest współistotny Ojcu. Chrystus jest jednocześnie Bogiem i człowiekiem, przyszedł na świat, by odkupić człowieka, był posłuszny Ojcu aż do śmierci na krzyżu.

Grzegorz Wielki

Przeprowadził w Kościele między innymi reformę liturgiczną, do dzisiaj taki sposób śpiewu nazywamy "gregoriańskim".

Dziękuję

To wszystko na dzisiaj. Do zobaczenia.