Nazywam się... Leonardo da Vinci

Nazywam się...Leonardo da Vinci

Leonardo da Vinci, właśc. Leonardo di ser Piero da Vinci (1452-1519) – włoski malarz i wynalazca. Na temat jego dzieciństwa nie zachowało się wiele pewnych informacji, a w jego biografiach mieszają się one z legendami. Był nieślubnym synem florenckiego prawnika, pierwszych kilka lat życia spędził w domu swej matki, by w wieku 5 lat zamieszkać z ojcem i jego rodziną.Ojciec rozpoznał u Leonarda talent i pokazał kilka jego prac znajomemu malarzowi, u którego da Vinci rozpoczął wszechstronną edukację artystyczną. Gdy miał 20 lat mógł już samodzielnie przyjmować zlecenia. Jako trzydziestolatek przeniósł się do Mediolanu, gdzie został nadwornym malarzem Ludwika Sforzy i poznał matkę naszej królowej Bony.Był prawdziwym archetypem człowieka renesansu. Zajmował się nie tylko malarstwem, ale też architekturą, filozofią, muzyką, pisaniem, matematyką, anatomią, rzeźbiarstwem. Uchodził za genialnego wynalazcę. Wiele z wymyślonych przez niego urządzeń do tej pory zachwyca inżynierów. Wśród jego pomysłów były maszyny hydrauliczne, zamek kołowy, czołg miotający kamienie, a nawet maszyna latająca ze skrzydłami i koparka. Leonardo da Vinci zmarł 2 maja 1519 roku w zamku Cloux. Pogrzebany został zgodnie ze swoją ostatnią wolą w zamku Amboise.

Nie zachował się żaden potwierdzony wizerunek artysty, ani dokładny opis jego wyglądu. Nie znamy detali fizjonomii artysty. Jednakowoż, co ciekawe zachowały się relacje jemu współczesnych, którzy zachwalali jego urodę i to, jakie wrażenie robił na nich. Wynika z nich, że był ponadprzeciętnie przystojnym mężczyzną. Dysponujemy również spisem jego garderoby obejmującej: szlafrok z tafty, fioletową pelerynę z aksamitnym kapturem, dwa atłasowe płaszcze – w kolorze purpurowym i szkarłatnym, fioletowy płaszcz z wielbłądziej wełny, rajtuzy ciemnopurpurowe, czarne i w kolorze brudnego różu oraz dwie różowe czapki. Wynika z tego, że artysta nie stronił od różu, nosił się barwnie i miał swój styl. Co na pewno sprawiało, że wszyscy go zapamiętywali.

Leonardo da Vinci - przystojniak

Leonardo nie miał żadnego formalnego wykształcenia, był samorodnym talentem i samoukiem. Artysta pochodził z nieprawego łoża i w czasach mu współczesnych z tego powodu nie miał możliwości kształcenia się na uniwersytecie. Dlatego jak tylko jego ojciec zauważył zdolności rysunkowe u swojego syna oddał go na przyuczenie do pracowni florenckiego złotnika i malarza Andrei del Verrocchia. To tam Leonardo nauczył się podstaw malarstwa i zdobnictwa. Cała reszta jego osiągnięć to praca własna i niespożyty zapał do poznawania wszystkiego co go otaczało.

Leonardo da Vinci - Samouk

Zły stan fresku Ostatnia wieczerza to rezultat wyłącznie działań artysty. Leonardo przyjmując zlecenie stworzenia fresku w jadalni klasztoru dominikanów przy kościele Santa Maria delle Grazie w Mediolanie od Ludovico Sforzy nie miał żadnego doświadczenia w tworzeniu fresków. A jest to dość specyficzna technika, której nazwa pochodzi od włoskiego słowa „fresco” co oznacza „świeży”. Polega na malowaniu na świeżo nałożonym tynku pigmentami odpornymi na alkaliczne działanie wapna. Artysta, który dużo eksperymentował, zwłaszcza z farbami olejnymi postanowił stworzyć nową technikę – nałożyć na suchą ścianę farby temperowe wymieszane z olejami. Niestety, mieszanka ta okazała się nietrwała i stąd fatalny stan malowidła w dniu dzisiejszym.

Leonardo da Vinci - Eksperymentator

Leonardo był wegetarianinem. Jedzenie mięsa budziło w nim duży wstręt, w swoich pismach odnosząc się do kiełbasy pisał: „Och, jakie to obrzydliwe widzieć język jednego zwierzęcia w jelitach drugiego”, a dalej: „Tworzywem naszego życia jest śmierć innych”. Co ciekawe, jednak na listach zakupów do jego warsztatu znajduje się mięso, które było przeznaczone dla jego czeladników. Oznaczałoby to, że Leonardo, samemu nie jadając mięsa, nie zmuszał do tych samych praktyk nikogo w swoim otoczeniu.

Leonardo da Vinci - Wegetarianin

Leonardo sprzeciwiał się też złemu traktowaniu zwierząt. Krwawe polowania połączone z wymyślnymi sposobami polowania na zwierzęta były z XV-wiecznych Włoszech na porządku dziennym. Leonardo odmawiał uczestniczenia w tych praktykach i zdecydowanie je potępiał. Giorgio Vasari przytacza anegdotę o tym, jak artysta kupował ptaki w klatkach na targach po to tylko, aby je wypuszczać, przywracając im tym samym wolność.

Leonardo da Vinci - Obrońca zwierząt

Artysta wszystkie swoje pomysły, idee, plany, projekty, przemyślenia, a także tysiące szkiców i rysunków pracowicie zapisywał przez ponad trzydzieści lat. Dzięki nim zamierzał stworzyć Encyklopedię Wszech Rzeczy. Leonardo bardzo często spacerował wraz ze szkicownikiem, aby móc na bieżąco utrwalać fizjonomię spotkanych osób, ich mimikę czy gesty. Przypuszcza się, że notatki artysty liczyły ponad 13 tysięcy kart, jednak do naszych czasów zachowało się tylko ok. 6 tysięcy. Obecnie jest 10 odrębnych zbiorów jego notatek. Najobszerniejszy z nich „Codex Atlanticus” dotyczący wody. Innym przykładem jest „Kodeks Huygenowski” dotyczący proporcji ludzkiego ciała i matematycznych stosunków między jego częściami, to jego częścią jest Człowiek witruwiański.

Leonardo da Vinci - Obserwator

Leworęczność artysty widzimy np. w jego rysunkach, gdy zacieniał, prowadził kreski od dolnego prawego rogu do górnego lewego, podczas gdy inni artyści praworęczni prowadzili te same kreski z lewego dolnego rogu do prawego górnego. Jego leworęczność rozciągała się też na jego pismo, gdyż artysta pisał od prawej do lewej. Można znaleźć błędne tłumaczenia, że w ten sposób próbował on szyfrować swoje zapiski, ale trudno sobie wyobrazić sobie łatwiejszy do złamania kod. Wyjaśnienie maniery jego pisania jest dużo prostsze: unikał on w ten sposób ryzyka rozmazania wilgotnego atramentu. Co nie zmienia faktu, że w ten sposób doszło do utrwalenia wizerunku artysty jako tajemniczego i ekscentrycznego.

Leonardo da Vinci - "Mańkut"

W powszechnej opinii Leonardo da Vinci był malarzem. On uważał się w większej część za inżyniera niż malarza. Szukając mecenasa i pisząc list do Ludovica Sforzy, rozpisywał się o swoich umiejętnościach konstruktora maszyn wojennych. Tworzył projekty maszyn latających.Wszystkie one pozostały jednak niezrealizowane. A sam artysta był angażowany przede wszystkim jako producent teatralny i specjalista od efektów specjalnych. Leonardo na dworze był „mistrzem wszelkiej wytworności, a przede wszystkim zabaw teatralnych” .

Leonardo da Vinci -Designer

Leonardo słynął z przyjmowania zleceń, przedłużania prac ponad ustalony termin i porzucania pracy w połowie. Dobrym przykładem jest malowanie fresku Ostatniej wieczerzy co zajęło mu ponad 3 lata, podczas gdy inny artysta malujący fresk na ścianie naprzeciwko wykonał swoją pracę w kilka miesięcy.

Leonardo da Vinci - Inicjator

WYNALAZKI

„Powiedz czy kiedykolwiek czegoś dokonałem”- bazgrolił Leonardo w swoich notatnikach. Leonardo uważał siebie za nieudacznika. Był przekonany o swoich rozlicznych talentach, ale cały czas miał poczucie, że nie zostawił po sobie nic zaświadczającego o jego wielkości. Pisał: „Chcę czynić cuda”, ale nigdy nie osiągał celów, które sam sobie zakładał: jego ambitne plany nie były realizowane. Jego projekty ulepszeń czy to architektonicznych, urbanistycznych czy machin wojennych, lotniczych czy prototypy rowerów nie zostały zrealizowane, a tym samym pozostały nieznane dla ogółu. Wszystkie jego dzieła malarskie pozostawały w prywatnych kolekcjach i tym samym były niedostępne ogółowi. Jedyną szeroko znaną jego pracą pozostawał fresk Ostatnia wieczerza, a dokonania artysty zostały na nowo odkryte i docenione dużo później, właściwie dopiero w XX wieku.Podobno jego ostatnie słowa brzmiały: "Obraziłem Boga i całą ludzkość. Moja praca nigdy nie osiągnęłą takiego poziomu, jak powinna".

Leonardo da Vinci - Marzyciel

Jeśli chcesz, możeć obejrzeć film...

Źródło informacji i zdjęć:https://niezlasztuka.net/o-sztuce/leonardo-da-vinci-ciekawostki/Więcej ciekawych wiadmości o życiu i twórczości Leonarda da Vinci:https://niezlasztuka.net/o-sztuce/leonardo-da-vinci-historia-malarza-wszech-czasow/