Święta Teresa

katecheza

katecheza

domowa

(c) frater przemek

Temat:

Św. Teresa z Lisieux mała siostra od wielkich spraw

Witajcie na lekcji religii

Boże, choć Cię nie pojmuję, Jednak nad wszystko miłuję. Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro nieskończone.

Modlitwa

Święta Teresa odkryła „małą drogę” do świętości. Polega ona na robieniu rzeczy najbardziej zwyczajnych z nadzwyczajną miłością.

Zwierzchnik Karmelu w Lisieux, usłyszawszy prośbę 15-letniej Teresy o przyjęcie do klasztoru, kazał jej zaczekać do ukończenia dwudziestego pierwszego roku życia. Teresa udała się do biskupa z prośbą o pomoc, gdzie również usłyszała, że jest za młoda. Udała się więc do papieża i dopiero wtedy biskup zgodził się na jej przyjęcie do klasztoru.

Po wstąpieniu Pauliny do zakonu opiekunką Teresy stała się najstarsza siostra, Maria Ludwika, która także postanowiła wstąpić do Karmelu. Również to rozstanie Tereska przeżyła bardzo boleśnie. Uzdrowienie wewnętrzne nastąpiło w sposób nieoczekiwany w noc Bożego Narodzenia 1886 r. Od tej pory Teresa chciała jak najszybciej wstąpić do Karmelu. Ale była zbyt młoda. Ojciec, znając jej pragnienie, nie robił przeszkód. Jednak inne osoby miały zastrzeżenia.

Święta Teresa od Dzieciątka jest patronką misji. Bardzo pragnęła być misjonarką. Była jednak zbyt słabego zdrowia, by przełożeni pozwolili jej na to. Nie mogąc wyjechać na misje, wspierała misjonarzy modlitwą i ofiarą cierpienia. W ten sposób przygotowywała grunt pod ich działalność, by zdobywali ludzkie serca dla Chrystusa. Pierwszym misjonarzem-bratem duchowym Teresy został Maurycy Belliere, który wyjechał do Afryki, a drugim Adolf Roulland, który głosił Ewangelię w Chinach.

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus urodziła się 2 stycznia 1873 r. w Alençon [czyt. alensą] we Francji jako ostatnia z dziewięciorga dzieci państwa Martin [martę]. Była dzieckiem niezwykle wrażliwym i żywiołowym. Potrafiła też być uparta. W wieku czterech lat bardzo boleśnie przeżyła śmierć matki.

W Wielki Czwartek wieczorem 1896 r., gdy kładła się spać, dostała ataku kaszlu i krwotoku. Był to objaw gruźlicy. Miała wtedy 23 lata. Teresa słaba, z coraz większym trudem podnosiła się z łóżka, by uczestniczyć we Mszy Świętej i modlitwach. Musiała zrezygnować z wszelkich prac. 30 września 1897 r. siostra Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza z ogromnym wysiłkiem uniosła się na łóżku i ściskając w dłoni krucyfiks, powiedziała: „Kocham Go! Mój Boże, kocham Cię!” To były jej ostatnie słowa.

29 kwietnia 1923 r. papież Pius XI ogłosił ją błogosławioną, a 17 maja 1925 r. – świętą. Jan Paweł II ogłosił ją doktorem Kościoła, bo uczy zarówno ludzi prostych, jak i wykształconych małej drogi całkowitego powierzenia się Panu Bogu i Jego świętej woli. Wspominamy w Kościele 1 października

Po śmierci pani Martin cała rodzina przeniosła się do Lisieux. Smutek Teresy jeszcze bardziej się pogłębił, gdy starsza siostra, Paulina, wstąpiła do klasztoru Karmelitanek. Mała Tereska czuła się bardzo mocno osamotniona. Miała silne bóle głowy, które przeszkadzały jej w nauce. 9-letnia Tereska, słuchając opowieści Pauliny o życiu dla Jezusa, zapragnęła wstąpić do zakonu.

Bez miłości niczym są wszystkie dzieła, nawet te najwspanialsze,jak wskrzeszanie umarłych czy nawracanie ludów.

Chciałabym być misjonarzem nie tylko przez kilka lat, lecz od stworzenia świata aż do dopełnienia się wieków (...). O mój ukochany Zbawicielu, chciałabym przelać za Ciebie moją krew, aż do ostatniej kropli.Jestem tylko dzieckiem, słabym i bezsilnym, lecz właśnie ta moja słabość ośmiela mnie, by oddać się jako ofiara Twojej Miłości, o Jezu! Niegdyś Bóg Mocny i Potężny przyjmował tylko ofiary czyste i bez skazy. Dla zadośćuczynienia sprawiedliwości Bożej trzeba było ofiar doskonałych, lecz prawo lęku ustąpiło prawu miłości, a Miłość wybrała na ofiarą całopalną mnie, stworzenie słabe i niedoskonałe. Czyż wybór ten nie jest godny Miłości?

Jezus pragnie naszej miłości, żebrze o nią. Zdaje się niejako na naszą łaskę. On nie chce nic wziąć, o ile Mu tego nie oddamy sami, a najmniejsza rzecz cenna jest w Jego Boskich oczach.

Znalazłam swoje miejsce w Kościele, a to miejsce, mój Boże, Ty sam mi ofiarowałeś.W Sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością.W ten sposób będę wszystkim.

Jedną jedyną rzecz należy czynić podczas nocy życia- tej jedynej nocy, która nastaje tylko jeden raz- kochać, kochać Jezusa ze wszystkich sił naszego sercai ratować dla Niego jak najwięcej dusz, aby On był kochany.Och, sprawiać, aby Jezus był kochany!

Napisz modlitwę w intencji misjioraz swoje postanowienie ofiarowanew intencji grzeszników

Zadanie...

Start

Niech będzie pochwalony jezus chrystus

katecheza

katecheza

domowa

(c) frater przemek

ks.przemek@outlook.com