Epoka Napoleona Bonaparte

EPOKA NAPOLEONA BONAPARTEGO

1. Od ofcera do cesarza

2. Reformy Napoleona

3. Napoleon cesarzem

5. Wyprawa na Rosję

6. Sto dni Napoleona

4. Wojny napoleońskie

Zagraj i utrwal wiadomości

Dla dociekliwych

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat.

Mówił o sobie, że jest Francuzem z wyboru. Urodził się w wielodzietnej rodzinie na wyspie Korsyce, którą Francja w połowie XVIII wieku zakupiła od Genui. Napoleon Bonaparte należał do najwybitniejszych wodzów i polityków. Cesarzem Francuzów został dzięki nieprzeciętnym umiejętnościom i sukcesom wojennym. Zmieniał granice, władców i ustroje państw. Narzucał nowe konstytucje i prawa. W czasie swego panowania rozszerzył granice Francji daleko poza te naturalne na Renie, w Alpach i w Pirenejach. Był ulubieńcem żołnierzy z uwagi na jego niski wzrost mówili o nim z sympatią "mały kapral". W trakcie swych licznych kampanii wojennych dzielił ze swą armią wszystkie niewygody. Jadł, spał i nosił się jak żołnierz. Za strój służył mu szary żołnierski płaszcz i typowy w ówczesnej armii kapelusz bez żadnych oznak swego stanowiska. W miarę osiąganych sukcesów, zafascynowany są wielkością, cesarz Francuzów stawał się coraz bardziej apodyktyczny i kapryśny, a krąg jego przyjaciół się kurczył. Coraz rzadziej też korzystał z ich rad. Za co coraz częściej wymagał od wszystkich ślepego posłuszeństwa. Pokonany ostatecznie decyzją kongresu wiedeńskiego uznany za więźnia Europy i wywieziony na wyspę Świętej Heleny, gdzie zmarł w wieku 52 lat. Portret Napoleona pędzla Andrei Appianiego

EUROPA W OKRESIE ZWYCIĘSTW NAPOLEONA Napoleon prowadził ekspansywną politykę. Okres jego rządów to ciągłe walki z europejskimi mocarstwami - Wielką Brytanią, Austrią, Prusami i Rosją, które tworzyły przeciwko Francji koalicje z udziałem innych państw. W tych walkach Napoleon odnosił znaczące sukcesy. Podporządkował Francji olbrzymie tereny kontynentu, tworząc na nich zależne państwa i wprowadzał swoje prawa. Zwycięstwa te zawdzięczał znakomicie wyszkolonej armii i swoim umiejętnościom dowódczym. Bitwy z okresu wojen napoleońskich 1. Klęska pod Trafalgarem i blokada kontynentalna Za swojego najważniejszego przeciwnika Napoleon uważał Wielką Brytanię. Nie zdołał jednak załamać i pokonać jej potęgi. W 1805 roku w bitwie pod Trafalgarem francuska flota zostaje pokonana przez Brytyjczyków. Napoleon musiał zrezygnować z podboju wysp i postanowił podjąć wojnę gospodarczą. Aby pozbawić nieprzyjaciela żywności i surowców, nałożył na Wielką Brytanię blokadę kontynentalną, zakazując państwom podległym Francji handlu z Brytyjczykami. Auguste Mayer - Bitwa pod Trafalgarem 2. Utworzenie Związku Reńskiego Pomimo niepowodzeń w walkach z Anglikami Napoleon odniósł znaczne zwycięstwa w Europie Środkowej. W 1805 roku w bitwie pod Austerlitz (czytaj Ałsterlic) pokonał przeważające liczebnie armie Austrii i Rosji. Dzięki zwycięstwu uzyskał nowe nabytki terytorialne m.in. Wenecję i podporządkował sobie księstwa niemieckie. Rzesza Niemiecka przestała istnieć, a w jej miejsce powstał Związek Reński uznający zwierzchnictwo Napoleona. Frnacois Gerard - Bitwa pod Austerlitz 3. Pokonanie Prus i pokój w Tylży W 1806 roku Napoleon rozgromił wojska pruskie pod Jeną i Auerstedt (czytaj Ałersztet) oraz zajął Berlin. W następnym roku wojska napoleońskie walczyły z armią rosyjską w bitwach pod Iławą - 8 lutego 1807 roku i pod Frydlandem - 14 kwietnia 1807 roku. Napoleon pokonuje w tych bitwach sprzymierzonych z Prusami Rosjan. Wojny te nie były przypadkowymi działaniami zbrojnymi. Przeciwko porewolucyjnej Francji mocarstwa europejskie zawiązywały kolejne przymierza. Na mocy pokoju w Tylży z 1807 roku Prusy utraciły ziemie zajęte podczas II i III rozbioru Polski na rzecz nowo powstałego Księstwa Warszawskiego. Traktat francusko-rosyjski został podpisany na tratwie zacumowanej na środku rzeki Niemen. Spotkanie cara Aleksandra I z Napoleonem. 4. Walki w Hiszpanii W 1808 roku Napoleon wkroczył do Hiszpanii. następnie zmusił do abdykacji króla z dynastii Burbonów i osadził na tronie swego brata Józefa, który wcześniej, bo od 1806 r., był już królem Neapolu. (Na królewskich tronach zasiadali z woli cesarza również jego dwaj kolejni bracia: Ludwik w Holandii w latach 1806 - 1810 i Hieronim w Westfalii w latach 1807-1813. Godności tej nie dostąpił tylko jeden z braci, Lucjan.) Najeźdźcy dopuszczali się licznych rabunków. Ich polityka wywołała zdecydowany opór Hiszpanów i doprowadziła do krwawego powstania. Napoleon nie zdołał trwale opanować Półwyspu Iberyjskiego. Antoine-Jean Gros - Poddanie Madrytu 5. Pokonanie Austrii W 1809 r. Habsburgowie zostali po raz kolejny upokorzeni przez Napoleona. Austria poniosła klęskę pod Wagram i na mocy pokoju w Schonbrunn (czytaj Szynbrun) z 1809 roku oddała Francji ziemie na wschodnim wybrzeżu Morza Adriatyckiego. Utraciła też na rzecz Księstwa Warszawskiego ziemie, które zajęła podczas III rozbioru Polski. Pomimo strat terytorialnych Austria, podobnie jak Prusy, nadal pozostawała niezależnym państwem. Horace Vernet - Napoleon pod Wagram Odpowiedz na pytania w zeszycie: 4. Jakie zmiany polityczne nastąpiły w Europie w okresie napoleońskim? 5. Jaki był cel blokady kontynentalnej i który kraj został nią objęty? 6. Wytłumacz czym był Związek Reński. Czym się różnił od Rzeszy Niemieckiej? 7. Na podstawie dostępnych źródeł informacji ustal, jak nazywali się bracia Napoleona. Określ w jakich państwach rządził każdy z nich.

Napoleon okazał się sprawnym władcą. W sferze gospodarczej powołał do życia Bank Francji, który zaczął emitować papierowe pieniądze. Wspierał rozwój rolnictwa, handlu i przemysłu. Dzięki podpisaniu konkordatu z papieżem w 1801 roku unormował stosunki z kościołem, który we Francji uzyskał swobodę kultu, choć nie otrzymał z powrotem dóbr skonfiskowanych w czasie rewolucji. W polityce wewnętrznej Napoleon zmierzał do umocnienia i unowocześnienia państwa, ale także do utrwalenia władzy pierwszego konsula. Prawa odnoszące się do wzajemnych stosunków wewnętrznych społeczeństwa zostały spisane i ujednolicone w Kodeksie Cywilnym Francuzów, zwanym też Kodeksem Napoleona dla podkreślenia dużego wkładu Bonapartego przy jego opracowaniu i realizowaniu. Kodeks Napoleona - fundament prawa cywilnego Wprowadzony w życie w grudniu 1804 r. kodeks sankcjonował prawnie główne demokratyczne zdobycze rewolucji francuskiej dotyczące funkcjonowania społeczeństwa. Pozostawił fundamentalną zasadę wolności osobistej i równości wszystkich obywateli wobec prawa. Zezwalał na swobodny wybór zawodu i działalność gospodarczą. Uznawał prawo własności prywatnej za nienaruszalne. Kodeks cywilny Francuzów okazał się jednym z najtrwalszych dzieł epoki napoleońskiej. Obowiązywał we wszystkich krajach od Francji zależnych, a w ciągu XIX stulecia jego nowoczesne zasady zostały przyjęte przez wszystkie niemal kraje Europy. Odpowiedz na pytania w zeszycie: 1. Jakie zdobycze rewolucji francuskiej zostały zawarte i utrwalone w Kodeksie Cywilnym Francuzów? 2. Dlaczego uważa się Napoleona za kontynuatora rewolucji francuskiej?

Napoleon cesarzem W grudniu 1804 roku w katedrze Notre-Dame (czytaj notrdam) w Paryżu odbyły się uroczystości koronacyjne, podczas których nie papież, lecz sam Napoleon Bonaparte włożył na swoje skronie koronę cesarza Francuzów, przyjął imię Napoleon I. Tytuł "cesarza Francuzów" miał służyć podkreśleniu, że monarchia Napoleona I nie jest kontynuacją panowania francuskiej dynastii Burbonów, którą obaliła rewolucja. Ci ostatni używali tytułu królów Francji, co oznaczało, że ich władza pochodzi z łaski Boga, a nie z woli ludu. Jacques Louis David - Koronacja Józefiny Przedstawione postacie: 1. Napoleon (1769–1821) – przedstawiony na podobieństwo cesarzy rzymskich; stoi, trzymając koronę. 2. Józefina (1763–1814) – żona Napoleona; klęczy i przyjmuje koronę z rąk męża, a nie jak to było w zwyczaju z rąk papieża. 3. Maria Letizia Ramolino (1750–1836) – matka Napoleona. David umieścił ją na trybunach w wyeksponowanym miejscu, przez co wydaje się być ważniejszą personą niż papież. W rzeczywistości matka nie brała udziału w ceremonii na znak protestu przeciw zatargowi Napoleona z jego bratem Józefem. Maria poprosiła malarza, by umieścił ją i syna na obrazie, za co Napoleon był wdzięczny mistrzowi. 4. Louis Bonaparte (1778–1846) – brat Napoleona, późniejszy król Holandii. 5. Joseph Bonaparte (1768–1844) – starszy brat Napoleona, który nie uczestniczył w ceremonii z powodu kłótni z cesarzem. 6. Młody Napoleon Karol Bonaparte (1802–1807) – syn Louisa Bonaparte i Hortensji de Beauharnais. 7. Siostry Napoleona. 8. Charles François Lebrun (1739–1824). 9. Jean Jacques Régis de Cambacérès (1753–1824). 10. Louis-Alexandre Berthier (1753–1815) – trzyma glob zwieńczony krzyżem. 11.Talleyrand (1754–1836) – wielki szambelan od 11 lipca 1804. 12.Joachim Murat (1767–1815) – marszałek cesarstwa, król Neapolu od 1808 roku, brat szwagra Napoleona i mąż Karoliny Bonaparte. 13. Papież Pius VII – otoczony przez dostojników duchownych, aby nie narażać nowej równowagi między Kościołem a państwem, papież zgodził się uczestniczyć w koronacji. 14. Malarz Jacques-Louis David siedzący na trybunach. Jean-Auguste-Dominique Ingres - Napoleon I na tronie cesarskim W 1805 r. po opanowaniu Włoch, Napoleon (w Mediolanie) włożył na swoje skronie żelazną koronę Longobardów. W ten sposób, będąc cesarzem Francuzów, koronował się na króla Włoch. Miał wówczas 35 lat. W ciągu 15 lat sprawowania władzy przez Napoleona Francja była początkowo republiką, a następnie cesarstwem. Władzę niepodzielną sprawował Napoleon, pierwsze 5 lat - jako konsul, następne 10 lat - jako cesarz. Odpowiedz na pytanie w zeszycie: 3. Do jakiego systemu ustrojowego - republikańskiego czy monarchicznego - zaliczysz cesarstwo Napoleona? Uzasadnij swoją odpowiedź.

W 1812 roku Napoleon podjął wielką wyprawę zbrojną przeciwko Rosji. Wiedział, że car Aleksander I został jego sojusznikiem z konieczności. Rosja pobita i zmuszona do zawarcia pokoju w Tylży szykowała się do odwrotu. Napoleon postanowił zaatakować pierwszy. Zebrał wielką armię, która wyruszyła na wschód. W jej szeregach obok Francuzów służyli Polacy, Niemcy, Włosi, Szwajcarzy, Belgowie, Holendrzy i Duńczycy. Wszystkie państwa sojusznicze i uzależnione od cesarza były zobowiązane do wystawienia swoich oddziałów i uczestnictwa w wyprawie. Wkrótce wojska spotkały się pod Smoleńskiem i Borodino - bitwy te jednak nie rozstrzygnęły losów wojny. Napoleon pod Borodino, malował Wasilij Wierieszczagin Na jesieni armia Napoleona zajęła Moskwę. Był to połowiczny sukces, ponieważ główne siły rosyjskie nieustannie cofały się w głąb kraju. W nocy Rosjanie podpalili swą dawną stolicę, ogień pochłonął drewniane domy i znaczną część magazynów. „Odwrót Napoleona spod Moskwy”, obraz Adolpha Nothena Wielka Armia pozostała przez miesiąc w Moskwie. Napoleon czekał tam na pokojowe propozycje cara. Jednakże, wbrew jego nadzieją, car nie wystąpił z prośbą o pokój. Car wiedział, że czas działa na niekorzyść Napoleona, który nie mógł zimować w częściowo spalonym i pozbawionym żywności mieście. Ponadto sytuacja Wielkiej Armii, znacznie osłabionej wskutek dezercji i chorób, była coraz trudniejsza. Wojska napoleońskie zmagały się z głodem i były zmęczone długim marszem. W dodatku zaczęły się mrozy, nocą temperatura spadała do kilkunastu stopni poniżej zera. W tej sytuacji Napoleon zarządził odwrót. W ślad za jego wojskiem postępowały oddziały rosyjskie. Los wycofujących się żołnierzy były tragiczny. Zmarznięci, głodni, zmęczeni i wyniszczeni chorobami zjadali surowe końskie mięso padłych zwierząt. Gdy wpadli w ręce Kozaków, byli zabijani w bestialski sposób. Polacy przyzwyczajeni do surowego klimatu, radzili sobie lepiej niż inni. Podczas przeprawy przez rzekę Berezynę obronili resztki Wielkiej Armii przed atakami Rosjan, choć wrócili do kraju zdziesiątkowani. Wielka Armia przekracza Berezynę. Obraz Januarego Suchodolskiego W 1813 roku przeciwko Francji uformowała się kolejna koalicja, a działania wojenne przeniosły się na tereny Niemiec i Francji. Decydująca bitwa rozegrała się 1813 roku pod Lipskiem, gdzie zginął książę Józef Poniatowski. Horacego Verneta, Śmierć księcia Józefa Poniatowskiego w nurtach Elstery Bitwa przeszła do historii jako "bitwa narodów", ponieważ uczestniczyły w niej armie wielu państw. Napoleon poniósł klęskę. Wiosną 1814 roku wojska koalicji wkroczyły do Paryża. Cesarza zmuszono do abdykacji, a rządy w kraju objął Ludwik XVIII- brat Ludwika XVI z dynastii Burbonów. Napoleon zaś został zesłany na wyspę Elbę u wybrzeża Włoch. Napoleon podczas swojego pobytu na Elbie O dalszych losach Europy miały rozstrzygnąć zwycięskie państwa. Odpowiedz na pytania w zeszycie: 8. Wskaż trzy przyczyny ostatecznej klęski Napoleona. 9. Na podstawie dostępnych źródeł ustal, który francuski marszałek otrzymał od napoleona tytuł "księcia Moskwy". Wyjaśnij, dlaczego cesarz przyznał mu to zaszczytne miano. 10. Jak Napoleon nazwał inaczej kampanię rosyjską, zachęcając Polaków do mobilizacji wojskowej?

Powrót do przedrewolucyjnego porządku wywołał niezadowolenie społeczeństwa. Tak świetny polityk jak Napoleon postanowił wykorzystać sytuację, by raz jeszcze sięgnąć po władzę. Charles de Steuben - Powrót Napoleona z Elby W marcu 1815 roku dotarł do Francji i ruszył na Paryż, entuzjastycznie witany przez mieszkańców. Sprawował władzę we Francji dokładnie przez sto dni. W czerwcu 1815 roku w wielkiej bitwie z wojskami koalicji pod Waterloo (miejscowość w Belgii), poniósł ostateczną klęskę. Bitwa pod Waterloo w 1815 r. Napoleon ostatnie lata swego życia spędził jako więzień Europy na wyspie Świętej Heleny na Atlantyku. W 1840 roku prochy jego zostały przewiezione do Paryża i złożone w Kościele Inwalidów. Napoleon na Świętej Helenie Odpowiedz na pytanie w zeszycie: 11. Bóg wojny, rozbójnik Europy, dobry cesarz, krwawy rzeźnik, hydra rewolucji - to kilka opinii o Napoleonie. Z którą z nich najbardziej się zgadzasz? Uzasadnij odpowiedź. Dla chętnych: Narysuj karykaturę, która zilustrowałaby czasy Napoleona Bonaparte. Wyjaśnij pojęcie karykatura i ustal od jakiego słowa pochodzi.

Wykreślanka historyczna dot. Napoleona Bonaparte Zad. Skreśl 14 wyrazów – terminów związanych z okresem napoleońskim na przełomie XVIII i XIX wieku (hasła pionowo i poziomo). Pozostałe litery utworzą hasło. Źródło: www.know-howhistoria.pl

Wydarzenia rewolucyjnej Francji umożliwiły zrobienie wielkiej kariery politycznej wielu ludziom, którzy dzięki wprowadzonej zasadzie równości wszystkich wobec prawa mogli osiągnąć niezależne od pochodzenia nawet najwyższe stanowiska państwowe. W tym czasie władzę we Francji przejął pięcioosobowy Dyrektoriat, którego nieudolne rządy powodowały, że Francja coraz bardziej pogrążała się w chaosie. Wówczas na arenie pojawia się postać Napoleona Bonaparte. Zwrócił na siebie uwagę w czasie obrony Tulonu (1793 r.) wykazał się niebywałymi zdolnościami wojskowymi. Władze Paryża awansowały go wówczas na stopień generała. Młody Napoleon podczas bitwy we Włoszech w 1796 roku. W 1796 roku dowodził armią francuską walczącą z Austriakami we Włoszech. Pod jego komendą wojska austriackie szybko zostały pokonane. Dzięki temu Francja odzyskała wpływy w znacznej części Półwyspu Apenińskiego. Jacques Louis David - Napoleon przekracza Alpy W 1798 roku Napoleon uczestniczył we francuskiej wyprawie do Egiptu, żeby tam walczyć z Anglikami. Wyprawa ta została wszechstronnie przygotowana, także od strony naukowej. Generał zabrał ze sobą plejadę uczonych, których zadaniem było badanie i opracowywanie dorobku kultury starożytnego Egiptu. Badania te przyczyniły się w przyszłości do odszyfrowania pisma hieroglificznego. Napoleon w Egipcie, mal. Jean-Léon Gérôme W tym czasie rządy Dyrektoriatu budziły powszechne niezadowolenie społeczne z powodu: - kryzysu gospodarczego - postępującego ubożenia społeczeństwa - wprowadzenia nowych podatków - niepowodzenia na froncie - przystąpienie Rosji do koalicji antyfrancuskiej. W tej sytuacji licząc na swoją popularność i wierność żołnierzy Napoleon wraca do Paryża i 9 listopada 1799 roku dokonał zamachu stanu. Obalił Dyrektoriat i zaprowadził nowe rządy. Na czele państwa stał trzyosobowy Konsulat, w którym Napoleon jako pierwszy konsul sprawował władzę dyktatorską. Zamach stanu Napoleona Bonaparte, w czasie obrad Rady Pięciuset Po odniesieniu zwycięstwa nad Austria w latach 1800-1801 mianowano go w 1802 roku konsulem dożywotnio.

Z pomocą szyfru komórkowego rozszyfruj pojęcia. Po rozszyfrowaniu wyjaśnij je. Powodzenia! 8 2 55 8 99 55 2 1 777 7 2 555 666 66 33 5 1 999 444 33 6 444 - 999 2 6 2 222 44 1 777 8 2 66 88 - Klucz do szyfru wygląda jak klawiatura telefonu komórkowego a zaszyfrowując musimy zachować zasady pisania wiadomości SMS. Dla przykładu NUDZI MI SIĘ po zaszyfrowaniu będzie wyglądało tak: 66 88 3 999 444 1 6 444 1 777 444 33 N to 66, bo jest na drugim miejscu na "klawiszu" 6. I to 444, bo jest jako trzecie na klawiszu 4 itd

Z pomocą szyfru rozszyfruj imiona rodzeństwa Napoleona Bonaparte. 94 18 70 92 14 - 92 36 74 70 12 - 36 10 72 30 74 16 - 38 12 10 36 74 96 12 - 36 10 52 94 12 96 - 76 12 58 74 12 16 12 58 18 36 74 96 12 - 54 74 92 58 18 96 74 76 - Zamiana litery na cyfrę. Kolejny sposób, gdzie używamy dość prostego klucza: Zapisując literę najpierw używamy cyfry z poziomego rzędu - nieparzystej, a następnie liczby parzystej z pierwszej kolumny. Dla przykładu "P" to 38, a "E" 92

Z pomocą szyfru "Czekoladka" rozszyfruj nazwę kraju, który po klęsce Napoleona ogłosił bankructwo. Klucz do szyfru "Czekoladka". Tu litery zastępujemy obrazkiem ilustrującym umiejscowienie danej litery w jednej z ramek: W miejscu litery wstawiamy kropkę. Wygląda to tak:

Praca z ilustracją Korsykański Krokodyl unieważniający Radę Żab - angielska karykatura z końca XVIII wieku. Obrazuje ona zamach stanu dokonany przez Napoleona Bonaparte 18 brumaire'a (czyli 9 listopada)1799 roku, w którego wyniku odsunął od rządów Dyrektoriat, a sam przyjął władzę we Francji jako pierwszy konsul. Pytania do ilustracji: 1. Zastanów się, dlaczego niektórzy artyści przedstawili Napoleona Bonaparte jako krokodyla. Wyjaśnij, po której kampanii zaczęto go tak nazywać? 2. Obejrzyj karykaturę z krokodylem i powiedz, kogo symbolizują przedstawione w niej żaby. Co robi krokodyl z żabami, które nie chcą się zgodzić z jego sposobem rządzenia? Jak można to odnieść do stylu sprawowania władzy przez Napoleona - w oczach karykaturzysty? źródło: T. Maresz, E.Olczak, B.Kubis, Spotkania z historią, DEMART, Warszawa 2007

Wybrane cytaty z wypowiedzi Napoleona Bonaparte (XVIII/XIX)

Politykę wszystkich mocarstw określa ich położenie geograficzne.
Ludzie genialni są jak meteory. Ich przeznaczeniem jest, by spalając się przydali blasku epoce, w której żyją.
Ludzie są naprawdę wielcy dzięki instytucjom, jakie po nich pozostają.
Na tym świecie istniej tylko jedna alternatywa: rozkazywać albo słuchać.
Siła moralna bardziej niż liczba decyduje o zwycięstwie.
Armia baranów, której przewodzi lew, jest silniejsza od armii lwów prowadzonej przez barany.
Sprawiedliwość jest pierwszym obowiązkiem monarchów.
Władca, który nie króluje w sercu swych ludów, jest niczym.
Suweren powinien rządzić zgodnie z ustalonymi regułami, a nie kierując się kaprysem.
Słabość władzy najwyższej jest najgorszym nieszczęściem ludów.
Rządy otrzymują słowa tylko wtedy, gdy są do tego zmuszane lub gdy jest to dla nich korzystne.
Życie obywatela należy do ojczyzny.
Tam, gdzie nie ma wolności, nie ma ani praw, ani obowiązków.
Lud, który dopuszcza się ekscesów, jest niegodny wolności, lud prawdziwie wolny szanuje człowieka i własność.

Polecenia do tekstu źródłowego: 1. Odszukaj w słowniku znaczenie terminu "aforyzm". 2. Zapoznaj się z przykładami aforyzmów Napoleona Bonaparte. Czego głównie one dotyczyły? Pogrupuj je i zaproponuj tytuły zestawów tych aforyzmów. 3. Wybierz trzy, które, Twoim zdaniem, najbardziej są aktualne w dzisiejszych czasach. Dokonaj analizy i wyjaśnij myśl przewodnią jednego z nich. źródło: T. Maresz, E.Olczak, B.Kubis, Spotkania z historią, DEMART, Warszawa 2007

Z pomocą szyfru ułamkowego rozszyfruj nazwę okrętu francuskiego, który zasłynął z przywiezienia w 1840 roku zwłok Napoleona z wyspy Świętej Heleny do Francji. 2/1 1/2 4/3 4/3 1/2 1/5 4/4 1/6 4/3 1/2 W przypadku tego szyfru używamy poniższego klucza: Dla przykładu literkę "G" zapiszemy ułamkiem 3/2 a literkę "K" 3/3 itd.

Z pomocą szyfru "czekoladka" rozszyfruj nazwę nakrycia głowy Napoleona. Klucz do szyfru "Czekoladka". Tu litery zastępujemy obrazkiem ilustrującym umiejscowienie danej litery w jednej z ramek: W miejscu litery wstawiamy kropkę. Wygląda to tak:

Z pomocą szyfru ułamkowego rozszyfruj miejsce, gdzie Napoleon podpisała swoją abdykację. 1/5 1/1 1/4 1/1 3/1 2/2 4/4 3/4 4/5 1/1 1/3 3/4 1/2 2/1 4/3 1/2 1/1 1/6 W przypadku tego szyfru używamy poniższego klucza: Dla przykładu literkę "G" zapiszemy ułamkiem 3/2 a literkę "K" 3/3 itd.

Praca z tekstem źródłowym Charakterystyka Napoleona sporządzona przez nieznanego autora niemieckiego (4 września 1804 roku) Napoleon odznacza się obok przyrodzonego rozumu wiedzą dość obszerną, choć bynajmniej nie głęboką. Chociaż w korpusie artylerii, gdzie służył, nie uchodził za zbyt mocnego matematyka, przecie nauki matematyczne stanowią jego stronę najsilniejszą (...). Przy ścisłości myślenia i trafności sądów cesarza umie dokonać wyboru i wykorzystać najbardziej wykształcone osoby (...). Jest trudno, żeby nie powiedzieć niemożliwe, skłonić go do zmiany pomysłu. (...). Na ogół cesarz nigdy nie radzi się (...) w sprawie samych projektów, tylko co do najlepszych sposobów ich wykonania (...). Cesarz wyróżnia się szczególną siłą i energią charakteru, odwagą w niebezpieczeństwie, tężyzną, która go nie opuszcza nigdy (...). Jest despotą w całej rozciągłości terminu, posuwając tyranię aż do myśli (...). Wszystko korzy się dziś we Francji przed cesarzem i Jego rodziną. Nie ma już opinii publicznej we Francji (...) cyt. za: Legiony Dąbrowskiego. Europa w dobie wojen napoleońskich. Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, nr 26, oprac. Juliusz Willaume, Warszawa 1960, s. 25. Polecenie do tekstu źródłowego: 1. Jak nieznany autor scharakteryzował Napoleona? Określ jego stosunek do osoby Napoleona. źródło: T. Maresz, E.Olczak, B.Kubis, Spotkania z historią, DEMART, Warszawa 2007

Praca z ilustracją: Napoleon w stroju koronacyjnym - obraz olejny z ok. 1810 r. Namalowany został przez Gerarda Francois, malarza francuskiego, portrecistę Napoleona I . W jego twórczości widoczny jest wpływ angielskiego malarstwa portretowego, a główne cechy to: wyidealizowane formy, wystudiowane pozy, stonowany kolor. Obraz obecnie znajduje się w Muzeum Narodowym w Fontainebleau we Francji. Pytanie do ilustracji: 1. Opisz strój koronacyjny Napoleona I. Zwróć uwagę na nakrycie głowy cesarza. Do jakiej tradycji z przeszłości ona nawiązuje? Spróbuj ustalić, czy była powszechnie stosowane w pierwszej połowie XIX wieku. źródło: T. Maresz, E.Olczak, B.Kubis, Spotkania z historią, DEMART, Warszawa 2007

Epoka Napoleona Bonaparte

More creations to inspire you

Transcript