Hamlet

William Szekspir

Hamlet

Opracowanie lektury

Radosława Górska

Tekst

Spektakl

Słuchowisko

Spis treści

Kto jest kim w Hamlecie?

Decyzje Hamleta

Teatr elżbietański i dramat szekspirowski

Najsłynniejsze złote myśli z Hamleta

Ten wyjątkowy Hamlet

Trudne prawdy Hamleta

Monologi Hamleta

Źródła

Trudne prawdy Hamleta, czyli o wątkach utworu

Kabaret La La Poland: Trudne prawdy Hamleta

Streszczenie w pigułce

Streszczenie szczegółowe

Oś czasu - wątek główny i wątki poboczne

Oś czasu - zadanie 2

Zadanie 3

Rozwiązanie

Kabaret przedstawia wydarzenia w sposób karykaturalny, w konwencji groteskowej parodii programu telewizyjnego, przeinacza je, ale mają one swoje źródło w dramacie Szekspira. Poniżej wydarzenia w kolejności ujętej w kabarecie, która nie zawsze jest zgodna z chronologią zdarzeń dramatu: Samotność Hamleta spowodowana śmiercią ojca, nowym związkiem matki i niezdecydowaniem bohatera. Pojawienie się ducha ojca - żądanie zemsty za bratobójstwo, podpowiedź, by urządzić przedstawienie (tu przeinaczenie faktów). Spotkanie z Ofelią - komicznie skrócone. Spotkanie z matką - znacznie zniekształcone, inaczej postawiony problem i i inna wymowa sceny, fakt: w rozmowie Hamlet powiedział matce, że Klaudiusz jest mordercą jego ojca; podsłuchujący Poloniusz został zamordowany (bez nakłaniania przez Gertrudę). Przedstawienie - przeinaczone, Klaudiusz nie wyszedł z niego zadowolony, Hamlet osiągnął zakładany cel. Wyjazd Hamleta do Anglii - inaczej ujęte przyczyny i cel wyjazdu. Ofelia - w dramacie utopiła się (popełniła samobójstwo). Scena na cmentarzu - fakty: Hamlet i Horacy spotkali się na cmentarzu, rozmawiali o czaszce Yorika, Hamlet wygłosił monolog, ale nie ten zaczynający się od słów Być albo nie być. Zatruta kolacja - fakty, do których się scena odnosi: podstęp Klaudiusza - zatrucie wina, śmierć królowej, Laertesa, króla, Hamleta, pojedynek Hamleta z Laertesem. Podsumowanie - Dania znalazła się pod rządami księcia norweskiego.

Rozwiązanie

1. Wątek Fortynbrasa - wprowadza sytuację polityczną Danii, jej słabość i utratę niepodległości. Charakteryzuje Klaudiusza jako sprawnego polityka, który potrafi odsunąć widmo wojny, ale nie zastanawia się, jak zapobiec utracie niepodległości. Fortynbras jest w podobnej jak Hamlet sytuacji na początku dramatu: jego ojciec zginął (w pojedynku z ojcem Hamleta), stryj zasiadł na tronie. Fortynbras szuka zemsty za śmierć ojca i utracone przez niego ziemie. Postępuje jednak zupełnie inaczej niż Hamlet. Jest zdecydowany i skuteczny, nie zajmuje się rozważaniami filozoficznymi, tylko walką, rządzi twardą ręką. Zdobywa Danię. Wątek można nazwać wątkiem politycznym, ponieważ taką problematykę wprowadza. 2. Postać Klaudiusza wprowadza wątek walki o władzę i rywalizacji między ojczymem a pasierbem. Klaudiusz jest zabójcą ojca Hamleta, popełnił okrutne morderstwo na śpiącym człowieku - zabił go niehonorowo, gdy król nie mógł się w żaden sposób bronić. Posiadł koronę, ale nie czuje się całkiem bezpiecznie. Zdaje sobie sprawę, że lud go nie darzy sympatią, że następca starego króla był już pełnoletni w momencie śmierci ojca i mógł dziedziczyć. Ciągle podejrzewa, że ze strony Hamleta grozi mu niebezpieczeństwo. Tym bardziej, że szybko wziął ślub z jego matką, o co Hamlet ma żal. Gertruda bardzo kocha syna i mąż musi się z tym uczuciem liczyć. Szczerze nienawidzi Hamleta, jest hipokrytą, który udaje ojcowską miłość. Kiedy zrozumiał, że Hamlet wie o zbrodni, postanowił się go na zawsze pozbyć. Wysłał go do Anglii, ale w liście do władcy angielskiego wyrażał życzenie, aby go natychmiast ścięto. Podstęp się nie udał, Hamlet do Anglii nie dotarł, a listy wykradł i poznał prawdę. Klaudiusz nadal spiskuje i planuje kolejną zbrodnię. Tym razem nakłania Laertesa, który chce się zemścić na Hamlecie za śmierć swojego ojca, aby wyzwał go na pojedynek i zabił zatrutym ostrzem floretu, a dodatkowo przygotowuje zatrute wino na wypadek, gdyby Laertes chybił. I tym razem sprawy nie idą w pożądanym kierunku: wino wypija Gertruda, a w czasie pojedynku doszło do zranienia narzędziem zbrodni obu walczących. Umierający Hamlet zabija Klaudiusza. 3. Postać Gertrudy wprowadza co najmniej dwa ważne motywy: motyw matki i motyw niedochowania wierności. Gertruda jest matką Hamleta. Kocha go i szczerze się martwi o jego zdrowie. Chciałaby znać przyczyny przygnębienia syna i domyśla się, że jedną z nich jest przedwczesny związek z Klaudiuszem. Zdaje się jednak nie rozumieć wagi tego faktu. Łudzi się, że szaleństwo Hamleta to nieszczęśliwa miłość do Ofelii, chciałaby, aby Hamlet się z nią ożenił. Gertruda zdaje się nic nie wiedzieć o udziale swojego męża w morderstwie ojca Hamleta. Nie uczestniczy też w knowaniach przeciw Hamletowi, choć jest na tyle słaba, że pozwala sobą manipulować i daje przyzwolenie na nieetyczne działania. Drugi motyw - niedochowania wierności - może być z dzisiejszego punktu widzenia trochę niezrozumiały. Jeśli wykluczymy współdziałanie ze zbrodniarzem, to pospieszne małżeństwo z bratem byłego męża może dziwić, ale nie bardzo bulwersować. Pamiętać jednak trzeba, że w średniowieczu, renesansie i baroku (a więc wtedy kiedy toczy się akcja dramatu i wtedy, kiedy Szekspir pisał swą tragedię) żałoba po mężu powinna trwać rok, wcześniejszy związek z innym mężczyzną był traktowany jak zdrada i ujma na honorze zmarłego. To dlatego Hamlet jest tak oburzony, że matka zdecydowała się na drugie małżeństwo niespełna dwa miesiące po śmierci ojca. Gertruda splamiła honor pierwszego męża, na synu spoczywa obowiązek dbania o honor rodu, ale duch wyraźnie prosi Hamleta, aby nie krzywdził matki i sprawę zostawił do rozstrzygnięcia Bogu. 4. Poloniusz to królewski szambelan, czyli bardzo wysoko usytuowany urzędnik, doradca króla. Jego postać to przykład pochlebcy i kogoś, kto za wszelką cenę dąży do osiągnięcia sukcesu. Jest oddany królowi i lojalny wobec niego. Wobec innych już taki nie jest. Gotów podsłuchiwać, szpiegować, posługiwać się kłamstwem czy oszczerstwami, byle zdobyć informacje, na których mu zależy. Własnego syna każe śledzić i rozpuszczać o nim nieprzychylne plotki, by sprawdzić jego prowadzenie się. Królowi podpowiada, jak podsłuchać Hamleta. Nie waha się do swoich intryg wykorzystać własną córkę. Jego postać pokazuje, jak można wśliznąć się w łaski władzy, jak dla pieniędzy i zaszczytów rezygnować z uczciwości. 5. Ofelia - zakochana w Hamlecie nieszczęśliwa dziewczyna, która zgodnie z ówczesnymi zasadami dobrych manier jest posłuszna ojcu i bratu. Wciągnięta w intrygę przeżywa ogromny szok, kiedy Hamlet dosyć szorstko z nią rozmawia, podnosi głos, nakazuje iść do klasztoru i odtrąca ją. Z natury łagodna, bardzo wrażliwa, nie koncentruje się na sobie, a na Hamlecie. Nie czuje do niego żalu tylko ubolewa nad strasznymi zmianami, jakie w jego umyśle poczynił obłęd. Ofelia nie ma matki ani siostry, żadnej powierniczki, brat wyjeżdża, ojciec zostaje zabity i pochowany potajemnie, dziewczyna jest sama. Nie ma sił stawić czoła przeciwnościom losu. Traci zmysły. Zachowuje się jednak zadziwiająco. Śpiewa piosenki i rozdaje kwiatki. Nic by w tym zastanawiającego nie było, gdyby nie to, że te kwiaty nie są wręczone przypadkowo, a zgodnie ze średniowieczną modą mają wymowę symboliczną. I tak brat otrzymał rozmaryn (pamięć) i bratki (troska o bliskich), król koper (pochlebstwo) i orliki (niewdzięczność), królowa rutę (żal) i stokrotki (niewierność), fiołki (wierność) wszystkie zwiędły - w królestwie nie ma na wierność miejsca. Zadziwiająco trafna charakterystyka. Ofelia umiera, utopiwszy się. Królowa mówi, że był to wypadek, okoliczności pogrzebu i słowa kapłana na pogrzebie sugerują, że samobójstwo. 6. Laertes - niemal doskonały młodzieniec, dobrze wychowany i wykształcony, posłuszny woli ojca, ale zdolny do samodzielnej analizy wypadków, zna powinności wobec zmarłego rodzica. Odważny, mistrz w szermierce szuka sposobności, by pomścić ojca. Wszystko byłoby piękne, gdyby nie skłonność do nieuczciwości i podstępu. Oto Laertes daje się wciągnąć w intrygę przeciw Hamletowi - gotów jest wyzwać go na pojedynek, zdaje sobie dobrze sprawę, że Hamlet nie jest tak sprawny fizycznie jak on, a mimo to decyduje się zagrać nieuczciwie, natrzeć ostrze floretu (powinien użyć floretu przytępionego do popisu szermierczego) silnie trującym balsamem, który nota bene zakupił znacznie wcześniej (więc to nie wzburzenie, a świadome okrucieństwo). Co prawda Laertes, wysłuchawszy wyjaśnień Hamleta, gotów byłby zaniechać walki, ale nie podejmuje takiej inicjatywy, a tylko wyznaje, że jego sumienie będzie mu drugim przeciwnikiem. Walczy dość niemrawo, ale udaje mu się zranić Hamleta. W wyniku zamieszania zawodnicy zamieniają się bronią i Hamlet go również rani. Wówczas umierający Laertes wybacza Hamletowi i prosi o wybaczenie, przyznaje, że broń była zatruta, a odpowiedzialnością obarcza Klaudiusza. Laertes byłby wzorem cnót rycerskich, gdyby postępował honorowo. Ponieważ zdecydował się na haniebne otrucie przeciwnika, stał się przykładem człowieka, którego układy z władzą niszczą moralnie.

Rozwiązanie

O czym jest Hamlet W. Szekspira? Wymień co najmniej 5 problemów pojawiających się w "Hamlecie". W dyskusji ustalcie ich hierarchię. Uwaga: zbudowanie hierarchii problemów zależy od decyzji uczestników dyskusji. Hamlet to tragedia na przykład o: - samotności człowieka wśród ludzi; - trudności podejmowania decyzji przez ludzi skłonnych do refleksji; - konfliktach wewnętrznych człowieka obciążonego nakazem działania sprzecznym z jego naturą; - kondycji ludzkiej; - kruchości życia; - demoralizującym wpływie żądzy władzy i pieniędzy; - ciemnej stronie natury ludzkiej; - prawdziwej i udawanej przyjaźni; - odporności psychicznej ludzi (szczególnie młodych, nie w pełni dojrzałych);

Zadanie 1

Obejrzyj uważnie skecz kabaretu La la Poland. Wynotuj fakty, o jakich mowa. Następnie odnieś je do treści dramatu Szekspira. W razie trudności skorzystaj ze streszczenia.

O czym jest Hamlet W. Szekspira? Wymień co najmniej 5 problemów pojawiających się w "Hamlecie". W dyskusji ustalcie ich hierarchię.

Na podstawie akcji utworu i korzystając z osi czasu, określ: 1. Jaką rolę w utworze pełni postać Fortynbrasa? Jak można by nazwać wątek, który wprowadza? 2. Jaki wątek związany jest z postacią Klaudiusza? Jaki cel mają prowadzone przez niego intrygi? 3. Jakie motywy literackie wprowadza Szekspir do utworu dzięki postaci Gertrudy? Czy królowa bierze udział w knowaniach przeciw synowi? 4. Jaki wątek wprowadza postać Poloniusza? Jakie zachowania podwładnych ta postać obrazuje? 5. Jakie wątki wiążą się z Ofelią? 6. Jakie wartości wprowadza do utworu postać Laertesa?

Wątek główny i wątki poboczne

Podejrzenia

Hamlet - książę duński

Spotkanie z duchem

Monolog

Podstęp

Hamlet zleca aktorom wystawienie "Zabójstwa Gonzali", do którego sam dopisze część tekstu.

Klaudiusz - król

Fortynbras - książę norweski

Gertruda- matka Hamleta; królowa

Poloniusz i jego dzieci Laertes i Ofelia

Rozmowa z Ofelią

Monolog

Hamlet przy pomocy aktorów chce zdemaskować króla, aby przekonać się, czy rzeczywiście jest winny śmierci jego ojca.

Monolog

Hamlet rozważa sens życia i zastanawia się, co powstrzymuje ludzi przed samobójstwem. Padają słynne słowa "Być albo nie być - oto jest pytanie"

Przedstawienie

Hamlet i Horacjo pilnie obserwują reakcje króla i królowej.

Monolog

Widząc skruszonego Klaudiusza Hamlet decyduje się go nie zabijać w tej chwili, bo obawia się, że po śmierci winy mogłyby mu zostać odpuszczone i trafiłby do nieba.

Rozmowa z matką

Hamlet i Horacjo pilnie obserwują reakcje króla i królowej.

Monolog

Widząc skruszonego Klaudiusza Hamlet decyduje się go nie zabijać w tej chwili, bo obawia się, że po śmierci winy mogłyby mu zostać odpuszczone i trafiłby do nieba.

Rozkaz wyjazdu

Hamlet i Horacjo pilnie obserwują reakcje króla i królowej.

List

Hamlet i Horacjo pilnie obserwują reakcje króla i królowej.

Spotkanie na cmentarzuu

Hamlet i Horacjo potajemnie spotykają się na cmentarzu. Obserwują pracę grabarzy, którzy kopią grób. Wyciągają z niego czaszkę błazna królewskiego Yorika. Skłania to Hamleta do rozważań o marności i kruchości życia. Zbliża się kondukt pogrzebowy z królem i królową oraz Laertesem. To pogrzeb Ofelii. Laertes rozpacza, Hamlet mu przerywa i wyznaje, że kochał Ofelię.

Pojedynek

Dochodzi do pojedynku Hamleta z Laertesem w obecności króla, królowej, Horacego i dworu. Hamlet ma mniejsze doświadczenie w szermierce, ale zaczyna prowadzić. Aby okazać swoją radość królowa wznosi toast za Hamleta i wypija kieliszek wina. Po chwili pada zemdlona, co król tłumaczy zasłabnięciem na widok krwi. Laertes zranił Hamleta, ale upuścił broń. Doszło do zamiany floretów. Hamlet rani Laertesa, który umierając wyznaje, że ostrze było zatrute. Królowa umiera, wino było zatrute. Hamlet atakuje Klaudiusza i go zabija. Wówczas pada, powierzając Horacemu prośbę o mówienie o nim prawdy i umiera. Nadchodzi Fortynbras, który zostanie królem Danii oraz posłowie z Anglii, donosząc, że Gildenstern i Rosencranc zostali straceni. Fortynbras postanawia Hamletowi urządzić honorowy, wojskowy pogrzeb.

Hamlet wraca z Wittenbergi do domu na pogrzeb ojca. Dowiaduje się, że jego matka poślubia brata ojca w niespełna dwa miesiące po pogrzebie. Podejrzewa spisek. Wygłasza monolog, w którym wyznaje, że choć serce będzie pękać, musi milczeć.

Hamlet czuje, że ma obowiązek pamiętać o ojcu i dotrzymać danej duchowi obietnicy.

Hamlet wyrzuca sobie słabość. Rozważa mądrość i tchórzostwo. Zastanawia się nad marnością świata.

Widząc modlącego się stryja, Hamlet zaniechał zamiaru zabicia go, aby mu nie ułatwić zbawienia.

„Być albo nie być, to wielkie pytanie”.Bohater rozważał, czy lepsze jest życie spolegliwe wobec losu, czy stawiające mu opór. Gdyby miał pewność, że śmierć jest prawdziwym końcem, snem, w którym człowiek cieszy się niezmąconym spokojem, uznałby ją za jedyny pożądany cel ludzkiego życia. Uznał, że jeśli tak by faktycznie było, to ludzie zamiast znosić niedole, pogardę, „zniewagi świata” masowo pozbawialiby się życia, aby spocząć w wiecznym spokoju. Wtedy przyszło mu do głowy, iż może to sny, które nękają umarłych odstraszają ludzkość od śmierci. Hamlet wywnioskował, że taka rozwaga „czyni nas tchórzami”.

Hamlet postanawia wykorzystać przybycie do zamku trupy aktorskiej. Prosi aktorów o odegranie "Zabójstwa Gonzagi" Umawia się z aktorami, że dopisze do tekstu kilkanaście wersów i że zagrają, kiedy będą gotowi. Dzięki przedstawieniu chce wykryć mordercę ojca.

Hamlet i Horacy umawiają się, że będą podczas przedstawienia, a szczególnie podczas sceny zabójstwa bacznie obserwować króla. Kiedy bohater sztuki morduje króla, wlewając mu truciznę do ucha, Klaudiusz jest wzburzony i przerywa przedstawienie. Hamlet nabrał pewności, że to on zabił brata, że duch mówił prawdę.

Zarzuca sobie bierność i brak męstwa. Wpadł na pomysł, że dopilnuje, aby aktorzy odegrali przed królem scenę łudząco przypominającą mord, jakiego dopuścił się on na bracie. Hamlet miał nadzieję, że pod tak silnym wrażeniem stryj wyzna swoją zbrodnię. Chciał w ten sposób sprawdzić, czy słowa ducha były prawdziwe. Zaczynał podejrzewać, iż to nie ojciec, a szatan objawił się mu pamiętnej nocy i namawiał go do zbrodni.

Hamlet spotyka Ofelię. Odtrąca ją. Mówi, że ją kochał i że powinna iść do klasztoru i nigdy nie wychodzić za mąż.

Przyjaciele informują Hamleta, że na wałach pojawia się duch jego ojca. Hamlet zamierza się z nim spotkać. Duch opowiada mu swoją historię - został podstępnie zamordowany przez brata i prosi syna o zemstę.

Hamlet wyrzucał matce zdradę ojca, wyznał, że nie rozumie, dlaczego wyszła za Klaudiusza, poruszył ją do głębi, zmusił do samoanalizy zachowania. Zabija podsłuchującego Poloniusza. Wyznał, że wie, iż Klaudiusz chce się go pozbyć z dworu i wysłać do Anglii.

Razem z Gildensternem i Rozencrancem, którzy wiozą królewskie listy, wypływa do Anglii.

Horacy - przyjaciel Hamleta otrzymał od niego list doręczony przez marynarzy. W pierwszym zdaniu Hamlet prosił, aby po przeczytaniu listu Horacy skierował majtków do Króla, ponieważ dla niego również mają pismo. Dalej bohater donosił, że już drugiego dnia na morzu zostali zaatakowani przez korsarzy. Podczas bitwy Hamlet wskoczył na statek piratów i dostał się do ich niewoli. Jednak obeszli się oni z nim łaskawie i uwolnili. Przysłani majtkowie mięli potajemnie zaprowadzić Horacego do Hamleta.

Hamlet wie, że Laertes jest mistrzem w szermierce. Sam dużo ćwiczył i choć ma dziwne przeczucie, decyduje się przyjąć zaproszenie do pojedynku. Nie jest świadomy podstępu. Początkowo ma przewagę nad przeciwnikiem. Jednak w pewnym momencie zostaje zraniony. W bitewnym zamieszaniu walczący zamieniają florety i teraz Hamlet ostro naciera i rani Laertesa. Ten umierając wyjawia, że floret był zatruty, więc i Hamleta czeka śmierć, sam wybacza księciu winy i prosi o wybaczenie swoich. Umiera, obciążając winą króla. Umiera również matka Hamleta, która mówi, że została otruta winem. Hamlet przebija króla floretem i zmusza do wypicia reszki wina. Klaudiusz umiera. Hamlet przed śmiercią zdąży powierzyć pamięć o sobie przyjacielowi i przekonać się, że Danią będzie władał Fortynbras.

Po śmierci brata został królem Danii, ożenił się z wdową po Hamlecie- królu; został ojczymem księcia Hamleta.

Król decyduje, że Hamlet musi wyjechać do Anglii. Przygotowuje towarzyszy podróży i listy.

Klaudiusz przerywa przedstawienie, kiedy brat króla - aktora morduje go, wlewając mu do ucha truciznę.

Klaudiusz uznaje, że przyczyną stanu Hamleta nie jest miłość.

Król godzi się na zaaranżowanie i podsłuchanie spotkania Hamleta i Ofelii.

Król rozkazuje Rozencrancowi i Gildersternowi śledzić Hamleta, dowiedzieć się, co jest przyczyną jego smutku.

List do władcy Norwegów z prośbą o pohamowanie działań Fortynbrasa.

W czasie rozmowy z Laertesem o planowanej zemście król otrzymuje list od Hamleta, z którego dowiaduje się, że Hamlet jest w Danii i stawi się na zamku. Wobec tego król i Laertes planują, jak zabić Hamleta. Zamierzają zorganizować pojedynek Laertesa z Hamletem, z tym, że Laertes ma sie posługiwać zatrutą bronią. Król na wszelki wypadek przygotuje zatrute wino.

Uznaje dziewczynę za obłąkaną. Przyznaje, że potajemny pogrzeb Poloniusza był niefortunnym działaniem.

Postanawia zataić, że to Hamlet zabił Poloniusza, ale pasierba wysyła do Anglii natychmiast.

Klaudiusz ma wyrzuty sumienia z powodu zamordowania brata, chciałby szukać ratunku w modlitwie, ale nie może, bo nadal korzysta z tego, co za pomocą zbrodni zdobył.

Chce pomścić śmierć ojca, który zginął z rąk króla Danii. Planował wojnę z Danią, by odebrać dawne ziemie Norwegii utracone na rzecz królestwa duńskiego.

Za zgodą Klaudiusza wojska Fortynbrasa idące na Polskę przechodzą przez terytorium Danii.

Stryj Fortynbrasa na skutek listu Klaudiusza, rządzącego Danią, powstrzymał bratanka od napaści na Danię. W zamian Fortynbras zamierza podbić część ziem polskich.

Gertruda naprawdę martwi się zdrowiem syna. Zgadza się na plan Poloniusza, chcąc wierzyć, że miłość jest przyczyną szaleństwa Hamleta.

Ofelia zachowuje się tak, jakby postradała zmysły. śpiewa o zmarłym kochanku, który zostawił dziewczynę, pozbawiając ją wcześniej cnoty.

Ofelia zostaje wykorzystana do planu ojca.

Podczas rozmowy z Hamletem Ofelia jest przerażona rozmiarami jego szaleństwa. Uważa się za nieszczęśliwą kobietę, bo choroba okrutnie skrzywdziła jej ukochanego.

Pierwsza dostrzega, że Klaudiusz emocjonalnie reaguje na treść sztuki.

Laertes otrzymuje od króla zgodę na wyjazd do Francji.

Ofelia wyznaje ojcu, że kocha ją książę Hamlet. Od brata i ojca otrzymuje przestrogi. Ojciec zakazuje jej wszelkich spotkań z Hamletem.

Poloniusz rozkazuje śledzić swojego syna, uzyskując informacje o nim w sposób wątpliwy etycznie.

Poloniusz sugeruje królowi i królowej, że obłęd Hamleta może wynikać z miłości do Ofelii. Proponuje, aby zaaranżować spotkanie młodych i je podsłuchiwać.

Zawiedziona królowa przyznaje rację mężowi.

Ogląda spokojnie, zaniepokoiło ją zachowanie męża.

Królowa informuje Laertesa o śmierci Ofelii i o okolicznościach zdarzenia.

Królowa współczuje Ofelii pomieszania zmysłów.

Żąda widzenia się z synem.

Godzi się na podsłuchiwanie rozmowy przez Poloniusza. Reaguje emocjonalnie, jest przerażona zabiciem Poloniusza i wyrzutami Hamleta.

Poloniusz zasztyletowany przez Hamleta w komnacie królowej.

Poloniusz ustala z królem, że będzie podsłuchiwał rozmowę królowej z synem.

Ofelia śpiewa i rozdaje kwiaty: bratu rozmaryn i bratki (symbole pamięci i troski o bliską osobę) królowi - kopr i orliki (pochlebstwo i niewdzięczność), królowej - część ruty (drugą część pozostawiła sobie) oraz stokrotki (żal i niewierność). Ofelia wyjaśniła, że wszystkie fiołki, utożsamiane z wiernością, fiołki zwiędły wraz ze śmiercią Poloniusza.

Ofelia się utopiła. Spadła do potoku z drzewa, na którym chciała zawiesić wianek.

Laertes na czele zbuntowanego tłumu, który go obrał za króla. Miota nim chęć zemsty za śmierć ojca i chorobę siostry. Król zaproponował mu, by ten wyznaczył swojego zaufanego człowieka, który osądzi, czy władca Danii był faktycznie winien śmierci ojca młodzieńca. Jeżeli sędzia uzna winę króla, wtedy ten odstąpi tronu Laertesowi. Laertes przystał na takie rozwiązanie, chciał jak najszybciej wyjaśnić sprawę.

Laertes podczas pogrzebu rozpacza nad ciałem siostry. Kiedy Hamlet również wskakuje do grobu i zarzuca mu, że jego rozpacz jest przesadna, mówi, że kochał Ofelię i gotów dla niej cierpieć, Laertes reaguje emocjonalnie, rzuca się na Hamleta, mocuje się z nim. Kiedy służba królewska rozdziela młodzieńców, Hamlet zapowiada, że będzie walczył z Laertesem.

Przed pojedynkiem Hamlet wyznał, że zabił Poloniusza w napadzie szału. Wyjaśnił, że nie panował nad swoimi nerwami. To choroba, nie on, skrzywdziła Laertesa. To osłabiło wolę walki w Laertesie. Mówi, że sumienie jest w tej walce jego drugim przeciwnikiem. Mimo to wybrał zatruty floret i ranił nim Hamleta, po czym sam od niego zginął, wyznając prawdę, przebaczając Hamletowi i prosząc go o przebaczenie, umiera.

Okazuje się, że to nie Klaudiusz zabił. Król wyjawia, że Hamlet. Laertes planuje zemstę, chce zabić Hamleta. Okazja się nadarza, gdy ten wraca z Anglii. Laertes w porozumieniu z władcą zaplanował, że użyje zatrutej broni

Gertruda nie wie o knowaniach męża i Laertesa. Cieszy się z początkowej przewagi Hamleta i wznosi za niego toast. Mimo że mąż szepce, by nie piła, upija łyk zatrutego wina. Umierając zaprzecza słowom Klaudiusza, że jakoby zemdlała na widok krwi. Mówi, że to wino.

Ogląda spokojnie, zaniepokoiło ją zachowanie męża.

Fortynbras przybywa do Danii, wracając z Polski. Horacy opowiada dzieje Hamleta. Fortynbras zostaje królem Danii zgodnie z wolą Hamleta. Organizuje mu pogrzeb wojskowy, aby oddać mu cześć.

Kto jest kim wHamlecie?

Zadanie

Wskazówka

Bohaterowie, których masz rozpoznać to: Hamlet, Klaudiusz (król), Gertruda (królowa), Poloniusz, Ofelia, Laertes, Horacy, Gildenstern i Rozenkranc (razem), Fortynbras. Jeśli nadal masz kłopoty, wróć do treści dramatu.

Przyjrzyj się uważnie wykresowi relacji miedzy bohaterami. Po najechaniu na elementy interaktywne zobaczysz informacje o danym bohaterze. Kolory są istotne. Linie są w takich samych kolorach, jak koła postaci. Rozpoznaj postacie. Jeśli potrzebujesz dodatkowej wskazówki, znajdziesz ją na slajdzie.

Kolory przydzielone postaciom w tym ćwiczeniu są inne niż na wykresie Oś czasu. W centrum białe koło - Hamlet Zielone koło - Fortynbras Szare koło - Rozenkranc i Gilderntern - oni zawsze występują razem Pozostałych bohaterów rozpoznaj samodzielnie.

Decyzje Hamleta

Hamlet jest dramatem o człowieku samotnym, który ma podjąć najważniejszą decyzję w swoim życiu: czy wejść na drogę moralnego zła po to, aby pomścić zło wcześniejsze. Główny bohater to młody królewicz, któremu niczego nie brakuje; który ma wiedzę, tytuł, sławę, przychylność ludu, możliwości rozwoju swoich ambicji oraz pragnień. Ale nagle bohater to wszystko utracił. Został sam z pytaniem, czy zemsta za taką krzywdę ma sens.Przyjrzyjmy się kolejnym decyzjom Hamleta.

Decyzje Hamleta. Pomyśl, poszukaj, podyskutuj

Przykładowe odpowiedzi na pytania

Dlaczego Hamlet nie mógł się zdecydować, aby dokonać rodowej zemsty? Dokonaj analizy zachowania bohatera w kilku ważnych momentach akcji, a następnie zastanów się, jakie wartości były dla niego najważniejsze. Sytuacja wyjściowa Hamlet - trzydziestoletni młody mężczyzna przyjechał z Wittenbergi, gdzie studiował na renesansowej uczelni, do Elzynoru na pogrzeb swojego ojca, który zmarł nagła śmiercią. Niespełna dwa miesiące później matka wyszła za mąż za brata swojego pierwszego męża, Klaudiusza, który przejął koronę po królu Hamlecie (ojcu głównego bohatera). Hamlet nie może zrozumieć postępowania matki, nie ufa ojczymowi. Popada w depresję, chodzi smutny i zamyślony, czuje, że musi ukrywać swoje myśli i milczeć. Przyjaciele informują go, że na muchach co noc pojawia się duch jego ojca, milczy, ale zachowuje się tak, jakby chciał rozmawiać. Bohater postanawia spotkać się z duchem. Spotkanie z duchem ojca Sc. 4 i 5 akt I, akt II sc. 2 od wersu 128 - monolog Hamleta ( w tym zadaniu potrzebne 9 końcowych wersów) Duch rzeczywiście odzywa się do Hamleta. Mówi, że jest duchem ojca, który został podstępnie zamordowany. W czasie popołudniowej drzemki jego brat Klaudiusz wlał mu do ucha silną truciznę. W ten sposób zdobył koronę i rękę Gertrudy. Duch prosi, aby Hamlet pomścił jego śmierć, ale matce nie robił krzywdy. Niech ją Bóg osądzi po śmierci. Co postanawia Hamlet? Jakie ma wątpliwości? Czy i jaki plan realizacji postanowienia obmyśla? Dlaczego? Jakie wartości nim kierują? Przyjazd trupy teatralnej - akt II sc. II od 128 wersu (monolog), akt III sc. 2 Do zamku przyjeżdża trupa teatralna aktorów, których Hamlet wcześniej znał. Z rozmowy z nimi wynika, że bohater świetnie orientuje się w sztukach teatralnych i sam ma talent recytatorski. Na jaki pomysł wpada? Co postanawia? W jaki sposób realizuje swoje postanowienie? Jakie są efekty działania Hamleta? Jakie wartości nim kierują? Monolog Klaudiusza akt III sc. 3 (od monologu króla) Hamlet trafia na scenę, kiedy targany wyrzutami sumienia Klaudiusz wygłasza monolog. Jest sam. W pobliżu nie ma nikogo. Jaki zamiar ma Hamlet? Jakie wątpliwości się w nim zrodziły? Dlaczego? Co postanawia? Jakie wartości nim kierują? Rozmowa z matką akt III, sc. 2 od wersu 261 (monolog Hamleta), sc. 4 Po przedstawieniu Hamlet jest wezwany przez matkę. Hamlet chce tej rozmowy, ale targają nim wątpliwości. Decyduje się jednak stawić czoła temu zadaniu. Idzie do Gertrudy. Rozmowie przysłuchuje się ukryty za kotarą Poloniusz. Czego dotyczyły wątpliwości bohatera? Co zamierza? W jaki sposób realizuje swoje postanowienie? Jakie wrażenie na nim zrobiła śmierć Poloniusza? Jakie wartości nim kierują? Pojedynek akt V sc. 2 Laertes - syn Poloniusza - żąda zemsty na zabójcy ojca. Ponieważ Klaudiusz wcześniej zatuszował sprawę i nie ujawnił, że to Hamlet zabił, nakłania Laertesa, aby zabił Hamleta w pojedynku , ale nie ujawniał prawdziwej przyczyny walki. Ma to wyglądać na walkę ćwiczebną. Laertes natrze floret trucizną, a Klaudiusz przygotuje zatrute wino, więc na pewno Hamlet umrze. Dlaczego Hamlet postanawia stanąć do pojedynku z Laertesem? Jakie wątpliwości ma przed pojedynkiem? Jak zachowuje się tuż przed walką? Początkowo zyskuje przewagę, z czego cieszy się królowa, która wypija wino i pada. Hamlet jednym okiem obserwuje matkę, jest zaniepokojony jej stanem, pyta , co się jej stało. Klaudiusz bagatelizuje sprawę, ale Gertruda mówi, że ostała otruta. Hamlet się dekoncentruje i ugodzony floretem przeciwnika walczy dalej, chwyta broń z podłogi i rani Laertesa, który wyznaje, że floret był zatruty, a Klaudiusz jest autorem scenariusza zbrodni. Hamlet rzuca się na króla i go przebija floretem Laertesa i zmusza do wypicia reszty wina. Król pada martwy. Dokonała się zemsta. Jak tę decyzję podejmował Hamlet? Jakie wartości nim kierowały? Wyciągnij wnioski ze swojego rozumowania.

Dlaczego Hamlet nie mógł się zdecydować, aby dokonać rodowej zemsty? Dokonaj analizy zachowania bohatera w kilku ważnych momentach akcji, a następnie zastanów się, jakie wartości były dla niego najważniejsze. Poniżej przedstawiłam przykładowe odpowiedzi na pytania. Pamiętaj to moje rozumienie, wszędzie tam, gdzie wychodzę poza tekst podaję swoją interpretację. Ty możesz dojść do zgoła odmiennych wniosków. Jeśli masz wątpliwości, czy prawidłowo analizujesz, skontaktuj się ze mną. Spotkanie z duchem ojca Sc. 4 i 5 akt I, akt II sc. 2 od wersu 128 - monolog Hamleta ( w tym zadaniu potrzebne 9 końcowych wersów) Co postanawia Hamlet? Hamlet postanawia porozmawiać z duchem. Dowiaduje się, że ojciec został zamordowany przez brata - Klaudiusza. Było to nie tylko bratobójstwo, ale i królobójstwo. Hamlet przyrzeka pomścić śmierć ojca. Przysięga, że będzie o nim pamiętał. Decyduje się więc, że zabije człowieka, weźmie na swoje sumienie zło, którego się świadomie dopuści. Jakie ma wątpliwości? Hamlet nie wie, czy zjawa jest wysłannikiem Nieba, czy Piekła. Nie zna jej intencji, a wie, że szatan może przybierać różne formy. Z drugiej strony może być wysłannikiem Boga, bo przecież król to namiestnik Boga na ziemi. Obawia się więc sprzeniewierzenia zasadom moralnym. Na życiu mu specjalnie nie zależy, a wierzy, że nieśmiertelna dusza nie może nic zrobić innej nieśmiertelnej duszy, więc uznaje, że nie ma powodów do obaw. Czy i jaki plan realizacji postanowienia obmyśla? Dlaczego? W pierwszej chwili Hamlet nie opracował żadnego planu. Wie tylko, że być może będzie się musiał zachowywać dziwacznie, udawać szaleńca, by spełnić obietnicę. Wydaje się, że zadanie przerasta jego refleksyjną naturę. Nie ma pewności, czy to nie szatański podstęp. Ma podnieść rękę na króla, a królobójstwo było niemal świętokradztwem. Z jednej strony mocno pragnie dotrzymać słowa, z drugiej nie chce się zdecydować na czyny niegodne. Jakie wartości nim kierują? Hamlet jest honorowym, uczciwym księciem. Wartości etyczne i religijne są dla niego bardzo ważne. Kieruje się i poczuciem honoru (nakazującym zemstę) i poczuciem sprawiedliwości (musi sprawdzić prawdomówność i czyste intencje ducha). Przyjazd trupy teatralnej - akt II sc. II od 128 wersu (monolog), akt III sc. 2 Na jaki pomysł wpada? Hamlet wpada na pomysł wykorzystania obecności aktorów do swoich celów. Chce posłużyć się podstępem (nikogo nie krzywdząc). Prosi aktorów, by odegrali Zabójstwo Gonzagi - sztukę o zabójstwie księcia przez bratanka, który następnie żeni się z wdową po Gonzadze. Hamlet dopisze do sztuki kilkanaście wersów i zaprosi na przedstawienie dwór królewski. Co postanawia? Postanawia sprawdzić reakcje króla. Zakłada, że jeśli jest winny, to swoim zachowaniem sam się wyda, jeśli nie - to zjawa miała go ściągnąć na złą drogę. W jaki sposób realizuje swoje postanowienie? Dopisany do przedstawienia fragment sztuki przedstawia okoliczności zbrodni takie, o jakich mówił duch ojca. Aby mieć pewność, że go zmysły nie zwodzą, prosi Horacego, by również pilnie obserwował Klaudiusza. Po przedstawieniu porównają swoje obserwacje i dopiero wtedy Hamlet wyciągnie wnioski. Jakie są efekty działania Hamleta? Klaudiusz tak się wzburzył, że przerwał przedstawienie. Natomiast matka Hamleta oglądał sztukę spokojnie. Sugerowałoby to, że król jest zabójcą, a Gertruda o niczym nie wie. Jakie wartości nim kierują? Hamletem kieruje poczucie sprawiedliwości, dlatego dąży do sprawdzenia hipotezy o winie Klaudiusza. Jednocześnie jest krytyczny wobec samego siebie i zdaje sobie sprawę, że jego niechęć do ojczyma może spowodować nieobiektywny sąd. Dlatego wybiera Horacego, którego uważa za wzór cnoty i umiejętności wyważonej oceny sytuacji, by również obserwował króla. Monolog Klaudiusza akt III sc. 3 (od monologu króla) Hamlet trafia na scenę, kiedy targany wyrzutami sumienia Klaudiusz wygłasza monolog. Jest sam. W pobliżu nie ma nikogo. Jaki zamiar ma Hamlet? Usłyszawszy potwierdzenie swoich przypuszczeń z ust samego zbrodniarza, Hamlet zamierza go zabić. Okazja jest dobra, są sami, w pobliżu nikogo nie ma. Jakie wątpliwości się w nim zrodziły? Dlaczego? Jednak słuchając uważnie monologu króla, Hamlet zdał sobie sprawę, że Klaudiusz szuka pomocy w Boskiej Opatrzności, że choć nie ma śmiałości wymówić słów modlitwy, jednak jego słowa mogą doprowadzić do przebaczenia win. A Hamlet chce nie tylko pozbawienia życia zbrodniarza, ale chce, by ten cierpiał wieczne męczarnie. Co postanawia? Postanawia nie korzystać z okazji. Poszukać takiej, kiedy Klaudiusz będzie się oddawał niegodnym czynom, kiedy na przykład będzie pijany, będzie grał w karty, podczas rozpusty itp. Wtedy zasłuży na wieczne potępienie. Jakie wartości nim kierują? Ta scena ujawnia, że Hamlet nie jest zdolny do wybaczenia czynu, który uznaje za zbrodnię. Jest nienasycony w swojej chęci zemsty. Rozmowa z matką akt III, sc. 2 od wersu 261 (monolog Hamleta), sc. 4 Czego dotyczyły wątpliwości bohatera? Przed rozmową z matką Hamlet ma wątpliwości, czy potrafi się na tyle opanować, by być srogim w słowach, powiedzieć matce w oczy całą prawdę, ale jej nie skrzywdzić, nie zabić. Kocha ją i nie chce być wyrodnym synem. Co zamierza? Zamierza pokazać jej, jaką prawdę ukrywa również przed nią Klaudiusz. W jaki sposób realizuje swoje postanowienie? Rozmawia z matką, wyrzucając jej, że zdradziła prawowitego małżonka, pogardziła przysięgą małżeńską i wyszła za mąż za zbrodniarza. Przedstawia jest dwa wizerunki: króla Hamleta, którego traktuje jak wzór wszystkich cnót i Klaudiusza - którego opisuje w sposób pogardliwy i pełen nienawiści. Zmusza matkę do spojrzenia we własne sumienie, zarzuca jej kazirodztwo i rozpustę, folgowanie żądzom. Kiedy ukazał mu się duch ojca i zwrócił mu uwagę, że zbyt ostro traktuje matkę, Hamlet zaczął ją prosić, by wstąpiła na drogę poprawy, by odrzuciła, co w niej złe i stanęła po stronie dobra i cnoty. Jakie wrażenie na nim zrobiła śmierć Poloniusza? Jest trochę zawiedziony, że zabił Poloniusza a nie Klaudiusza, spodziewał się, że król słyszy jego słowa. Poloniusza mu trochę żal, ale uważa go za nadgorliwego głupca, który współpracował ze zbrodniarzem. Obiecuje mu wyprawić godny pogrzeb. Jakie wartości nim kierują? Hamlet występuje w imię cnoty i właściwie rozumianej religijności. Robi to nie tyle z chęci zemsty na matce, ile z miłości do niej. Liczy na to, że zdąży się poprawić. Pojedynek akt V sc. 2 Laertes - syn Poloniusza - żąda zemsty na zabójcy ojca. Ponieważ Klaudiusz wcześniej zatuszował sprawę i nie ujawnił, że to Hamlet zabił, nakłania Laertesa, aby zabił Hamleta w pojedynku , ale nie ujawniał prawdziwej przyczyny walki. Ma to wyglądać na walkę ćwiczebną. Laertes natrze floret trucizną, a Klaudiusz przygotuje zatrute wino, więc na pewno Hamlet umrze. Dlaczego Hamlet postanawia stanąć do pojedynku z Laertesem? Hamlet stanie do pojedynku z Laertesem, mimo że tamten ma sławę doskonałego szermierza. Bohater przyznaje, że pod nieobecność przeciwnika ćwiczył się w szermierce. Czuje, że ma honorowy obowiązek dać Laertesowi okazję do pomszczenia ojca i siostry. Wie, że go skrzywdził. Jakie wątpliwości ma przed pojedynkiem? Ma jakieś nie do końca sprecyzowane złe przeczucie. Ignoruje je jednak i podejmuje wyzwanie. Jak zachowuje się tuż przed walką? Przed walką przeprasza Laertesa, tłumacząc swoje zachowania obłędem. Początkowo zyskuje przewagę, z czego cieszy się królowa, która wypija wino i pada. Hamlet jednym okiem obserwuje matkę, jest zaniepokojony jej stanem, pyta , co się jej stało. Klaudiusz bagatelizuje sprawę, ale Gertruda mówi, że ostała otruta. Hamlet się dekoncentruje i ugodzony floretem przeciwnika walczy dalej, chwyta broń z podłogi i rani Laertesa, który wyznaje, że floret był zatruty, a Klaudiusz jest autorem scenariusza zbrodni. Hamlet rzuca się na króla i go przebija floretem Laertesa i zmusza do wypicia reszty wina. Król pada martwy. Dokonała się zemsta. Jak tę decyzję podejmował Hamlet? W tym momencie hamlet działa impulsywnie. Nie roztrząsa sytuacji, nie czeka, aż znów dopadną go skrupuły. Przebrała się czara nieszczęść. Wie, że za chwilę umrze, musi spełnić przyrzeczenie i pomścić rodziców. Jakie wartości nim kierowały? Honor, dotrzymywanie słowa, konsekwencja, miłość do rodziców. Wyciągnij wnioski ze swojego rozumowania. Zadanie, przed którym stanął Hamlet, okazało się sprzeczne z jego naturą. Bohatera męczyły wyrzuty sumienia, że odwleka chwilę pomszczenia rodziców, ale przemożna potrzeba analizowania każdej sytuacji brała górę. Zanim podjął jakiekolwiek działania musiał się upewnić o winie ojczyma. Ostateczną decyzję podejmuje pod wpływem wielkiego wzburzenia, tuż przed własną śmiercią.

Monologi Hamleta

Zadanie na początek

Analiza najsłynniejszego monologu

Monologi w Hamlecie

Co to jest monolog?

Rozwiązanie

Przykładowa interpretacja

Na chwilkę się zamyśl. Przez 4-5 minut przelewaj na papier swoje myśli wywołane poniżej podanymi słowami: życie, dobro, zło, śmierć, samobójstwo, sen, marzenie... możesz dodać jeszcze inne. Po upływie określonego czasu zdecydujesz, czy zechcesz się podzielić swoimi myślami z innymi. Wysłuchasz też przemyśleń kolegów. Pamiętaj, aby się uważnie w nie wsłuchać, ale powstrzymać się od jakichkolwiek komentarzy. Po zakończonych prezentacjach porozmawiajcie chwilę o tym, czego Was to ćwiczenie nauczyło, co Wam dało, co pozwoliło zrozumieć. Zastanówcie się również nad tym, jak można by Wasze wypowiedzi wykorzystać w dramacie o wyborach współczesnej młodzieży.

Co to jest monolog? Zapewne bez trudu odpowiadasz, że to jedna z form wypowiedzi, dłuższa wypowiedź jednej osoby. W dramacie bohaterowie wypowiadają się albo rozmawiając ze sobą, czyli prowadząc dialogi, albo wygłaszając dłuższą wypowiedź, czyli monolog. I masz rację. Doprecyzujmy jednak: monolog - to wypowiedź jednego podmiotu, będąca całością znaczeniową i formalną, w przeciwieństwie do dialogu, składającego się z wypowiedzi niesamodzielnych.Monolog wyraża myśli i uczucia mówiącego. Wyodrębnia się różne rodzaje monologów, występujących w dziełach literackich:

wypowiedzi relacjonujące przeżycia podmiotu, będące swoistą autocharakterystyką, wygłaszane do samego siebie;
wypowiedzi o charakterze narracyjnym;
wypowiedzi kierowane do konkretnych realnych adresatów (wykład, przemówienie)

Najbardziej nas będą dziś interesowały monologi będące swoistą rozmową z samym sobą.

Jedną z ważnych cech szekspirowskiego dramatu jest obecność w nim monologów głównych postaci. Hamlet wygłasza siedem wierszowanych monologów i monolog prozą na cmentarzu, zwany monologiem z czaszką.Bohater prowadzi w nich rozmowę z samym sobą, zwraca się też do Boga, przywołuje go na świadka, wypowiada wiele zdań o charakterze sentencjonalnym, np: „Świat? Śmiechu warte: nieplewiony ogród, / Gdzie się panoszy zielsko ordynarnej / Ludzkiej podłości” "Notes pamięci – trzeba w nim zapisać: /Kto się uśmiecha, też może być łotrem." Czymże jest człowiek, jeśli w jego życiu /Główną wartością i treścią jest tylko/ Sen i trawienie? Zwyczajnym bydlęciem." "Ten, kto nas stworzył i obdarzył władzą /Myślenia, darem spoglądania wstecz /I wybiegania w przyszłość, był tak szczodry /Nie po to przecież, żeby boski rozum /Pleśniał w nas bez użytku.. Prawdziwie wielki jest nie ten, kto czeka /Na wielki powód do boju, lecz ten, /Dla kogo słomka to powód dość wielki, /Kiedy w grę wchodzi honor." Analizę poszczególnych monologów znajdziesz tutaj. Hamlet dał początek czasownikowi hamletyzować .

Ten wyjątkowy Hamlet

Studium postaci

Dokonaj analizy przeczytanego studium postaci Hamleta. 1. Ponumeruj akapity. 2. Przeczytaj jeszcze raz uważnie wstęp i wypisz z niego sprzeczności, jakie autor zauważa w postaci Hamleta. 3. Z drugiego akapitu wypisz ciosy, jakie spadają na Hamleta. 4. Przed jakimi próbami staje bohater? (akapit 3) 5. Na czym polegała samotność Hamleta? 6. Szaleństwo czy gra? Zajmij własne stanowisko wobec problemu i poprzyj je dwoma argumentami. 7. W akapicie 6. Tomasz Filipowicz twierdzi, że Hamlet brzydził się pozerstwem. Znajdź w akcie I cytat potwierdzający tę tezę. 8. Rozum to dla Hamleta najważniejsze kryterium prawdy. Znajdź w utworze Szekspira wypowiedź Ofelii, w której podkreśla ona zalety Hamleta. 9. Tomasz Filipowicz pisze, że miłość do matki była głównym hamulcem zemsty Hamleta. Dlaczego? Podaj dwa fakty z dramatu, którymi można poprzeć to twierdzenie. 10. Hamlet to filozof, który krytycznie patrzy na człowieka. Znajdź jego dwie pozornie sprzeczne ze sobą opinie o człowieku. 11. Autor studium kończy swoją wypowiedź zachęceniem do samodzielnych poszukiwań. Podejmij ten trud i przejdź do następnego zadania.

Tezy do dyskusji

Współczesny Hamlet

Czytaj aktywnie

W dramacie Szekspira pojawiają się różne wątki, którym warto się przyjrzeć i które warto przedyskutować. Wybrałam 6 z nich: miłość, polityka, zemsta, samotność, szaleństwo, teatr. Ty wybierz jeden i przygotuj tezy do dyskusji z kolegami, czyli przemyśl temat, wynotuj potrzebne cytaty, postaw hipotezy - najlepiej kilka - które wymagają, przedyskutowania, zwróć uwagę na wątpliwości, jakie może wzbudzać zachowanie bohaterów. Następnie przygotuj wprowadzenie do dyskusji. Na spotkani skonfrontujcie przygotowane przez Was propozycje i przeprowadźcie dyskusję według tego pomysłu, który Wam się najbardziej spodoba lub nad tym wątkiem, który wybierze najwięcej osób.

Wyobraź sobie współczesnego Hamleta. Z jakimi problemami życia musiałby sie mocować? Jakie wątpliwości przejąłby od pierwowzoru? Jaki nasunęłoby mu życie w dwudziestym pierwszym wieku? Przygotuj prezentację swojego bohatera w dowolnej formie. Może to być monolog, monodram, list, dialog z przyjacielem, wiersz, komiks, opowiadanie, pomysł na grę komputerową i tym podobne

Najsłynniejsze złote myśli z Hamleta Williama Szekspira

Praca pisemna

Zadanie

Cytaty

Poloniusz: Cóż czytasz, mości książę?Hamlet: Słowa, słowa, słowa. - Hamlet, akt II Słabości, twe imię kobieta! - Hamlet, akt I "Niech się zraniony jeleń słania: Stado już w bór odbiega; Bo jest czas snu i czas czuwania -- Na tym ten świat polega". Źródło: "Hamlet" akt III, scena 2 "(...) wiemy, czym jesteśmy, ale nie wiemy, czym możemy się stać". Źródło: "Hamlet" akt IV, scena 5 "W rzeczy samej, nic nie jest złem ani dobrem samo przez się, tylko myśl nasza czyni to i owo takim”. "Hamlet" akt II, scena II Reszta jest milczeniem. Zdaje mi się, że widzę... gdzie?- Przed oczyma duszy mojej. Choć to szaleństwo,Lecz jest w nim metoda Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, Niż się ich śniło waszym filozofom. Ale pękaj, serce moje,Bo usta milczeć muszą. Wątp, czy gwiazdy lśnią na niebie;Wątp o tym, czy słońce wschodzi;Wątp, czy prawdy blask nie zwodzi;Lecz nie wątp, że kocham ciebie. Tak to rozwaga czyni nas tchórzami. Wiemy, czym jesteśmy, ale nie wiemy, czym się możemy stać. Stoję, wahając się, co mam wprzódy czynić. I nic nie czynię. Czymże jest człowiek, jeżeli najwyższym/Jego zadaniem i dobrem na ziemi/Jest tylko spanie i jadło? Bydlęciem,Szczerym bydlęciem. Co żyje, musi umrzeć; dziś tu gości, A jutro, w progi przechodzi wieczności; To pospolita rzecz! Niech ryczy z bólu ranny łoś,Zwierz zdrów przebiega knieje,Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś.To są zwyczajne dzieje. Być uczciwym w dziejach tego świata na jedno wychodzi, co być wybranym między tysiącami. Miłość to moją tak zatwardza duszę; chcąc być łagodnym, okrutnym być muszę. O Boże! ja bym mógł być zamknięty w łupinie orzecha i jeszcze bym się sądził panem niezmierzonej przestrzeni, gdybym tylko złych snów nie miewał. Świat wyszedł z orbit - i mnież to los srogi karze prostować jego błędne drogi? Spętana duszo, która, usiłując być wolna, coraz okropniej się wikłasz. Co żyje musi umrzeć W gastronomii nie ma, panie, większego potentata jak robak. Tuczymy wielkie istoty dla karmienia siebie, siebie zaś tuczymy dla robaków. Dla mnie Dania jest więzieniem. Źle się dzieje w państwie duńskim. Jak doskonałym tworem jest człowiek!Jak wielkim przez rozum! Ale pękaj, serce moje, bo usta milczeć muszą W swoich nadziejach, popadł najprzód w smutekPotem w bezsenność, potem w wstręt do jadłaNastępnie w niemoc, następnie w gorączkę,I tak stopniami aż w szaleństwo, któreTrawi go teraz z wielkim naszym żalem. O, daj mi człowieka,Nie będącego żądz swych niewolnikiem,A w głębi mego serca go umieszczę, Sztylety w ustach mam, ale nie w dłoni Szaleństwo jego, było jego wrogiem „Szalony jestem tylko przy wietrze północno–zachodnim; kiedy z południa wieje, umiem odróżnić jastrzębie od czapli”. „Czyliż to Hamlet skrzywdził Laertesa?Nie; Hamlet bowiem nie był samym sobą.Skoro więc Hamlet nie sam był krzywdzącym,Więc Hamlet temu nic nie winien; HamletZaprzecza temu. Któż więc temu winien?Jego szaleństwo”.

Przeczytaj zebrane cytaty i sentencje z Hamleta i pogrupuj je. Sam ustal kryteria grupowania.

Wybierz jeden lub dwa cytaty z Hamleta i uczyń je mottem swoich rozważań o renesansowym i barokowym widzeniu człowieka. Odwołaj się do twórczości Jana Kochanowskiego, Williama Szekspira i jednego sonetu Mikołaj Sępa Szarzyńskiego. Twoja praca powinna mieć co najmniej 300 słów.

Teatr elżbietański i dramat szekspirowski

Obejrzyj prezentację na temat teatru elżbietańskiego i dramatu szekspirowskiego

Czy wiesz, że w Polsce można wybrać się do Teatru Szekspirowskiego? Niemożliwe? A jednak... Zapraszam na wirtualny spacer...

Sprawdź się.

Źródła

Przygotowując niniejsze opracowanie, korzystałam z następujących źródeł:

Dziękuję

Rad14gor@gmail.com

Hamlet

More creations to inspire you

LET’S GO TO LONDON!

SLYCE DECK

ENERGY KEY ACHIEVEMENTS

CULTURAL HERITAGE AND ART KEY ACHIEVEMENTS

ABOUT THE EEA GRANTS AND NORWAY

DOWNFALLL OF ARAB RULE IN AL-ANDALUS

HUMAN AND SOCIAL DEVELOPMENT KEY

Transcript