renesans wprowadzenie

renesans

nazwa epoki:

ramy czasowe:

we Włoszech od XIV w. do XVI w., W Polsce od XVI w. do lat trzydziestych XVII w.

przyczyny:

antropocentryzm

Pogląd stawiający człowieka w centrum zainteresowania nauki, literatury, filozofii czy sztuki.

humanizm

Prąd filozoficzny kierujący uwagę myśli ludzkiej na osobę i sprawy człowieka: jego godność, wszechstronny rozwój podkreśla siłę ludzkiego rozumu możliwości zdobycia szerokiej i gruntownej wiedzy o świecie konieczność tolerancji wobec inności Naczelne hasło humanizmu zaczerpnięte zostało z utworu komediopisarza antycznego, Terencjusza: „Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce” (łac. homo sum et nil humani a me alienum esse puto).

wielcy humaniści

reformacja

• Kryzys papiestwa
• kryzys w Rzymie następował stopniowo, począwszy od XIV w., to jest od buntu miejskiej biedoty rzymskiej, który skutkował przeniesieniem - na niespełna 70 lat - urzędu papieża do Awinionu; powrót do Rzymu okazał się początkiem tzw. wielkiej schizmy zachodniej, bo francuski kler osadził na tronie awiniońskim swojego kandydata (schizma trwała do 1417 r. tj. do soboru w Konstancji);

• reformacja (z łac. reformare przekształcać, przebudowywać) działania zmierzające do odnowienia Kościoła i chrześcijaństwa. Do reformatorów zalicza się:
• luteranizm
• kalwinizm
• anglikanizm

filozofowie renesansu

wzorce osobowe epoki:

• humanista
• poeta doctus
• patriota
• szlachcic ziemianin.

styl renesansowy

wielcy artyści:

Klasycyzm renesansowy harmonia, prostota przejrzystość kompozycji, jej regularność, symetria i linearność, statyka zamiast dynamizmu, spokój uporządkowanie W malarstwie powrót do tematyki mitologicznej; nowatorskie odczytanie scen biblijnych, dążenie do realizmu - mimesis (odtwarzanie rzeczywistości), perspektywa Rzeźba: posągi przedstawiają bogów i bohaterów, w idealnej harmonii ciała; rzeźby sakralne z serii Pietà (przedstawienie Matki Boskiej trzymającej na kolanach martwego Chrystusa).

Next

Michał Anioł Pieta

Back

Jeśli zainteresowało Cię malarstwo renesansowe, tu odnajdziesz świetną prezentację na ten temat!

Back

Rafael Santi Szkoła Ateńska

Next

Back

Leonardo da Vinci Ostatnia wiecze rza

Back

Next

Andrei Mantegni Opłakiwanie zmarłego Chrystusa

Next

Back

architektura renesansu

Renesans polski

„Złoty wiek kultury polskiej” Takim określeniem nazywano wiek XVI w Polsce za czasów Jagiellonów (Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta); to czas rozkwitu Rzeczypospolitej szlacheckiej, z przestrzeganiem zasad tolerancji religijnej i spokojem wewnętrznym.Pierwsze efekty „złotej wolności” szlacheckiej przyniosły Polsce ogromne korzyści. Rzeczpospolita rosła nie tylko w siłę ekonomiczną, ale i chętnie inwestowano w oświatę i kulturę. Pionierami polskiego renesansu byli dyplomaci wysyłani przez Jagiellonów na dwory obcych władców lub też zapraszani do nas obcy twórcy (uczeni humaniści z Niemiec i Włoch). Napływ humanistów wzmógł się szczególnie po małżeństwie Zygmunta Starego z Boną Sforzą. Ożywieniu uległy wtedy stosunki polsko-włoskie.

mecenat

To opieka nad sztuką, literaturą i nauką oraz nad twórcami w tych dziedzinach sprawowana w renesansie przez osoby prywatne (od nazwiska przyjaciela i doradcy Augusta w antycznym Rzymie, Mecenasa). Największe zasługi w tym zakresie ma na swoim koncie kanclerz Jan Zamojski – najchlubniejsza karta w dziejach polskiego mecenatu.

pisarze europejscy

renesans włoski renesans angielski

renesansowe sentencje

Non omnis moriar (‘Nie wszystek umrę’) – maksyma Horacego o sławie przywoływana przez twórców XVI w. „Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce” – cytat z Terencjusza, "Carpe diem" ('Chwytaj dzień') "Ad fontes" ('Do źródeł') „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają” – Mikołaj Rej „Być albo nie być – oto jest pytanie” – William Szekspir „Reszta jest milczeniem” – William Szekspir „Rzecz źle zaczęta tylko złem się krzepi” – William Szekspir