Catedral barroca

REFORMAS BARROCAS XVII-XVIII

11

10

PEÑA DE TORO e ANDRADE Toda a capela maior foi transformada ocultando os elementos estructurais románicos con dourados e columnas salómonicas, o chan recubriuse de mármore, pintáronse as bóvedas O botafumeiro, un altar novo en plata e un grandioso baldquino sostido por catro anxos, remataron por borrar todo trazo románico

O baldaquino remata coa efixie do Apóstolo a cabalo e catro figuras representativas das virtudes cardinais: Fortaleza, Prudencia, Xustiza e Templanza

CASAS NOVOA. Fachada do Obradoiro Primeira metade do XVIII

Fachada da Acibechería. Proxecto de Ferro Caaveiro (1º e 2º corpo), remate neoclásico con Fernández Sarela Segunda metade do XVIII, entra o rococó nos interiores

CASAS NOVOA, Torre da Carraca no lado esquerdo da fachada. Segue traza da das Campás Primeira metade do XVIII

ANDRADE, Torre do Reloxio ou Berenguela Finais do XVII, Barroco pleno

ANDRADE, Pórtico Real. Fachada-telón, introduce estípites Finais do XVII, Barroco pleno

CASAS NOVOA, Esconce da Praza de Praterías. Unha fachada-telón no enlace do Tesouro e o claustro Primeira metade do XVIII

PEÑA DE TORO, peche da cabeceira románica (remate posterior de Andrade): Porta Santa -con esculturas mateanas- e Porta dos Abades. A Corticela queda encerrada e convertida nunha capela dentro da Catedral Segunda metade do XVII, impulso construtivo de Vega e Verdugo que introduce o clasicismo herreriano

GINÉS MARTÍNEZ, Escaleira do Obradoiro Clasicismo purista, 1ª metade do XVII. Inspirada na Escaleira Dourada da Cat. de Burgos (Diego de Siloé) e na Villa Farnese de Vignola

JÁCOME FERNÁNDEZ, Torre da Vela (repetindo modelo da Torre do Tesouro, obra renacentista de Gil de Hontañón) e galería da balconada superior do claustro Clasicismo purista

Torre das Campás, lado dereito da fachada PEÑA DE TORO, levanta o primeiro corpo. ANDRADE levanta o corpo superior Mediados e derradeiro tercio do XVII. Barroco pleno

PEÑA DE TORO, remate do ciborio sobre o corpo gótico: cúpula, lanterna, cupulín e pináculo Segunda metade do XVII, impulso construtivo de Vega e Verdugo que introduce o clasicismo herreriano

A Prudencia e a Xustiza